Ηταν ξημερώματα Δευτέρας τον περασμένο Μάρτιο όταν άνδρες των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ πραγματοποίησαν στα ανοιχτά της Κύπρου επιχείρηση κατάληψης δεξαμενόπλοιου που έφερε σημαία Βόρειας Κορέας. Στις δεξαμενές του, το Morning Glory μετέφερε πετρέλαιο αξίας 35 εκατ. ευρώ, το οποίο ανήκε στην κρατική εταιρεία πετρελαίου της Λιβύης και είχε φορτωθεί παράνομα στον κατειλημμένο από αντάρτες τερματικό σταθμό Es Sider στα ανατολικά της χώρας. Η είδηση έκανε αμέσως τον γύρο του κόσμου καθώς το διπλωματικό θρίλερ με επίκεντρο το τάνκερ είχε σταθεί αφορμή για την καθαίρεση του ίδιου του Λίβυου πρωθυπουργού λίγες ημέρες νωρίτερα.
«Υπήρχαν πληροφορίες ότι το φορτίο επρόκειτο να διατεθεί στην (εμπόλεμη) Συρία», λέει σήμερα στην «Κ» Κύπριος αξιωματούχος με γνώση του θέματος. «Είχαμε διεθνή υποχρέωση να ανταποκριθούμε στο αίτημα της Λιβύης, που ζητούσε να εμποδίσουμε την πώληση του κλεμμένου πετρελαίου. Καθώς όμως δεν είχαμε επιχειρησιακή δυνατότητα, την επιχείρηση ανακατάληψης του πλοίου πραγματοποίησαν Αμερικανοί Navy Seals».
Ενα μήνα αργότερα και αφού το τάνκερ είχε επιστρέψει στο λιμάνι της Τρίπολης, δύο Ελληνες (ένας πρώην καπετάνιος, που εργαζόταν ως ναυλομεσίτης σε εταιρεία του Ντουμπάι, και ένας εφοπλιστής με έδρα τα Εμιράτα) μεσολάβησαν για να αποκτήσουν την κυριότητά του. «Οι Λίβυοι επιβαίνοντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Αναμένεται εντός των επόμενων ημερών η απελευθέρωση του τελευταίου Πακιστανού» έγραφε σε email του προς τον Ελληνα εφοπλιστή επιχειρηματίας που δραστηριοποιούνταν στη Λιβύη και είχε άμεση γνώση των εξελίξεων. «Ως εκ τούτου οποιαδήποτε κίνηση πρέπει να γίνει τώρα και για όσο το πλοίο θα βρίσκεται εντός Λιβύης».
Από στοιχεία που συγκέντρωσε η «Κ» σε Ελλάδα, Κύπρο και Μέση Ανατολή προκύπτει ότι οι δύο Ελληνες, που αναμείχθηκαν στο κατασκοπικό – διπλωματικό θρίλερ της περασμένης άνοιξης ήταν μεταξύ των πρωταγωνιστών της πολύκροτης υπόθεσης του περασμένου Ιουνίου, με το πλοίο Noor One.
Πειρατεία στη Λιβύη
Η υπόθεση άρχισε να εκτυλίσσεται όταν το Morning Glory απέπλευσε στα μέσα Φεβρουαρίου από την Ερυθραία με προορισμό την Τυνησία. Ο καπετάνιος Noman Baig, που η «Κ» αναζήτησε και εντόπισε στη Λαχώρη του Πακιστάν, αποκάλυψε ότι την παραμονή της αναχώρησης, ο πλοιοκτήτης είχε αντικαταστήσει τη λιβεριανή σημαία του τάνκερ με σημαία Βορείου Κορέας. Λίγες ημέρες αργότερα ο 36χρονος, που βρισκόταν μόλις στο δεύτερο μπάρκο του ως πρώτος καπετάνιος, θα καταλάβαινε το γιατί. «Ενόσω το πλοίο βρισκόταν στο Σουέζ πήρα εντολή να κατευθυνθώ αντί της Τυνησίας στη Λιβύη», λέει ο Baig. «Ηξερα ότι η κατάσταση στη χώρα δεν ήταν απολύτως ασφαλής, ωστόσο, δεν είχα απόλυτη γνώση των συνθηκών που επικρατούσαν σ’ αυτήν».
Το πρωί της 8ης Μαρτίου, στα ανοιχτά της Λιβύης, το Morning Glory κατελήφθη από ένοπλους αντάρτες. «Καπετάνιε, οι ένοπλοι δεν είναι προσωπικό ασφαλείας αλλά αντάρτες. Ολόκληρος ο τερματικός σταθμός του Es Sider βρίσκεται υπό τον έλεγχό μας», φέρεται να είπε στον Baig ένας από τους αντάρτες που ανέβηκε στη γέφυρα για να ελέγξει τον κατάπλου του πλοίου.
Στο διάστημα παραμονής του στο Es Sider, το Morning Glory φόρτωσε 350.000 βαρέλια αργού πετρελαίου. «Ο ιδιοκτήτης του πλοίου μού ζήτησε αρχικά να εμποδίσω τη φόρτωση του καυσίμου. Μετά υπαναχώρησε και τελικά μου ανακοίνωσε ότι πούλησε το τάνκερ στους αντάρτες προτρέποντάς με να υπακούσω στις διαταγές τους», λέει ο Baig.
Συνδρομή ΝΑΤΟϊκών
Κατ’ εντολήν των πειρατών, το δεξαμενόπλοιο απέπλευσε στις 5 π.μ. της 11ης Μαρτίου με προορισμό την Αίγυπτο. Ο Baig διηγείται ότι αμέσως μετά τον απόπλου το Morning Glory καταδιώχθηκε από πλοιάριο στο οποίο επέβαινε ομάδα ενόπλων. «Μέσω ασυρμάτου με καλούσαν να οδηγήσω το δεξαμενόπλοιο στο λιμάνι της Μισράτα» εξηγεί. Κατάφερε τελικά να διαφύγει, όπως λέει, χάρη στη συνδρομή ΝΑΤΟϊκού πλοίου και καθ’ υπόδειξιν των «συμμαχικών» δυνάμεων οδήγησε το τάνκερ 14 μίλια νοτιοανατολικά της Κύπρου.
Στο διάστημα της παραμονής του εκεί, το Morning Glory επισκέφθηκαν τρία άτομα που είχαν φτάσει στη Λάρνακα με ιδιωτικό αεροσκάφος. Κατά την επιστροφή τους στην ακτή συνελήφθησαν από τις κυπριακές αρχές. «Ο ένας ήταν υπήκοος Ισραήλ και είχε διπλωματικό διαβατήριο, ενώ οι άλλοι δύο εμφανίστηκαν ως υπήκοοι κεντροαφρικανικής χώρας», λέει ο αξιωματούχος του ΥΠΕΞ της Κύπρου.
Οπως προέκυψε, σκοπός τους ήταν να μεσολαβήσουν για την πώληση και εν πλω μετάγγιση του πετρελαίου σε άλλο δεξαμενόπλοιο, το οποίο θα προσέγγιζε στο σημείο.
Ιδιοκτησιακό καθεστώς
Σύμφωνα με τον Πακιστανό πλοίαρχο, το Morning Glory ανήκε στην εταιρεία Saud Shipping με έδρα το Ντουμπάι. Οπως είπε στην «Κ», κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ελάμβανε οδηγίες απευθείας από τον ιδιοκτήτη της εταιρείας, Saud Al Anazi.
Ωστόσο, εκπρόσωπος λονδρέζικης εταιρείας επικοινωνίας, η οποία ενεπλάκη στη διαχείριση της «κρίσης», εξήγησε ότι πραγματική πλοιοκτήτρια εταιρεία του τάνκερ είναι η Sea Pride Shipping. Τόνισε, μάλιστα, ότι τα τελευταία τρία χρόνια η Sea Pride δεν έχει τον «επιχειρησιακό έλεγχο» του πλοίου και γι’ αυτόν τον λόγο βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με τη Saud Shipping.
Η ίδια πηγή δήλωσε στην «Κ» ότι η Sea Pride ανήκει στο δίκτυο εταιρειών της οικογένειας Al Sari, που έχει υπό τον έλεγχό της την εταιρεία Horizon Energy με έδρα της τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Μέχρι τη σύλληψή του για την υπόθεση του Noor One, ως κεντρικός ναυλομεσίτης της Horizon Energy εργαζόταν ο 60χρονος Γιώργος Μπ. ή «κάπτεν Τζορτζ».
Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο προ της σύλληψής του, όπως προκύπτει από στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η «Κ», προσπάθησε να έρθει σε διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση και τις εισαγγελικές αρχές της Λιβύης προκειμένου να πετύχει την αποδέσμευση του δεξαμενόπλοιου και την επανένταξή του στον στόλο της Horizon Energy.
Για τον σκοπό αυτό θα χρησιμοποιείτο η ναυτιλιακή εταιρεία του Ελληνα εφοπλιστή, ο οποίος επίσης κατηγορείται ότι διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην υπόθεση του Noor One.
Η σύλληψη των δύο το καλοκαίρι ματαίωσε τα σχέδιά τους. Το Morning Glory κρατικοποιήθηκε και παραμένει αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Τρίπολης. Ο τερματικός σταθμός Es Sider σφραγίστηκε τη 12η Δεκεμβρίου λόγω συγκρούσεων μεταξύ ανταρτών. Ο Πακιστανός καπετάνιος συνεχίζει την προσπάθεια να ανακτήσει τα ναυτικά έγγραφά του που κατασχέθηκαν στη Λιβύη.
