Σάββας Χατζηκυριάκος
«Θα διακινδύνευα την καριέρα μου αν επέστρεφα στην Ελλάδα»
Tης Αννας Γριμανη
EIKONOΓPAΦHΣH: Τιτινα Χαλματζη
Γιατί πολλοί Ελληνες διαπρέπουν στο εξωτερικό;
Βρίσκουν ένα πολύ δόκιμο, φιλελεύθερο και αξιοκρατικό περιβάλλον,
όπου μπορούν να αποδείξουν τι αξίζουν. Και ο Ελληνας, γενικά, έχει
κατορθώσει να αναδεικνύει τα προτερήματά του σε περιβάλλοντα που
τον εμπνέουν. Στην πατρίδα μας, δυστυχώς, εκείνοι που αξίζουν δεν
προωθούνται με την ίδια ευκολία και διαφάνεια.
Πώς σας αγγίζει η κρίση της Ελλάδας;
Είναι πολύ λυπηρό να διασύρεται η χώρα μας κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Βέβαια, φέρουμε μεγάλη ευθύνη κι εμείς για ό,τι συμβαίνει. Η κρίση
είχε αρχίσει πριν από χρόνια, ως κρίση αξιών, και τώρα πληρώνουμε
το τίμημα με οδυνηρό τρόπο (για να μην πω ότι ξεκίνησε το 1824, με
το πρώτο δάνειο από την Αγγλία, το οποίο κανείς δεν ξέρει πώς
δαπανήθηκε…).
Σε τι ελπίζετε;
Προφανώς σε ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας, όπου θα
μπορούσαν να ζήσουν αξιοπρεπώς τα παιδιά μας. Με καλή διαχείριση
και αξιοκρατία, η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ο απόλυτος
παράδεισος.
Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Κράμα συνείδησης και αισθήματος. Λειτουργώντας μόνο με το αίσθημα
και δίχως λογική, μπορεί να οδηγηθείς σε λάθος αποφάσεις. Από την
άλλη, μόνο με τη συνείδηση, διακινδυνεύεις να χάσεις τη
μοναδικότητα που σου δίνει το αίσθημα της ελληνικότητας.
Γιατί φύγατε;
Και με ποια προϋπόθεση θα γυρίζατε στην πατρίδα; Εφυγα για
μεταπτυχιακές σπουδές με τη σκέψη να επιστρέψω κάποια μέρα και να
συμπράξω για την ευημερία της πατρίδας. Ομως οι ευκαιρίες για
καριέρα στο εξωτερικό είναι πολλές, δέχεσαι προτάσεις πριν καν
τελειώσεις τις σπουδές, οπότε δεν υπήρξε δεύτερη σκέψη για
επιστροφή… Οταν μου προσφέρθηκε μία θέση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης,
το δοκίμασα για ένα χρόνο, αλλά η κρίση ήταν προ των πυλών και δεν
διακινδύνευσα την καριέρα μου.
Η δεύτερη χώρα σας σε τι σας επηρέασε;
Ο Καναδάς στηρίζεται στη συνύπαρξη της κουλτούρας πολλών εθνών και
αυτό το προωθεί με ποικίλους τρόπους. Στο περιβάλλον του λοιπόν η
ελληνικότητά μου, όπως και των παιδιών μου, διατηρήθηκε σε μεγάλο
βαθμό, ενώ στοιχεία αυτής της ελληνικότητας μεταφέρω από την
ακαδημαϊκή θέση μου στους φοιτητές μου.
Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;
Ακολουθώ πιστά τα ήθη και έθιμα μέσα από τις τοπικές κοινότητες,
εδώ, στο Βανκούβερ. Επισκέπτομαι την Ελλάδα συχνά, συνεργαζόμενος
με δύο πανεπιστήμια, γεγονός που με φέρνει ακόμη πιο κοντά. Μπορεί
να μην είναι συνήθεια, αλλά διατηρώ και τη σχέση αγάπης για τον
Πειραιά όπου μεγάλωσα – η σκέψη του μου δημιουργεί μια έκδηλη
νοσταλγία.
Ενα πρόσφατο ελληνικό έργο τέχνης που σας άγγιξε.
Το μουσικό έργο του Νίκου Παπάζογλου με συνοδεύει και με εκφράζει
απολύτως.
Εάν ήταν στο χέρι σας να αλλάξετε ένα πράγμα στην Ελλάδα, ποιο
θα ήταν αυτό;
Το μέτρο συνείδησης του Ελληνα, δηλαδή, να σέβεται τον συνάνθρωπό
του και τις ηθικές αξίες περισσότερο, αφήνοντας τον οχαδερφισμό και
τον εφησυχασμό που τον χαρακτηρίζουν.
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Μια παραλία το καλοκαίρι, κάτω από την ομπρέλα ηλίου, με καφέ κι
ένα καλό βιβλίο.
Ο Ελληνας ήρωάς μου.
Ισως εκπλαγείτε από την απάντησή μου, αλλά ο ήρωάς μου είναι
σύγχρονος: ο Βασίλης Ραφαηλίδης. Τα γραπτά του, τα οποία αφορούν
την εθνικότητα και την καταγωγή του νεοέλληνα, θεωρώ ότι αποτελούν
οδηγό για το μέλλον. Ο ίδιος είχε το θάρρος να πει τα πράγματα με
το όνομά τους και να διατυπώσει πρώιμα την ανησυχία του για την
επερχόμενη κρίση, θίγοντας πρόσωπα και καταστάσεις μη αρεστά στην
άρχουσα τάξη. Ορισμένα από τα βιβλία του θα έπρεπε να διδάσκονται
στα σχολεία για να μαθαίνουμε από μικρή ηλικία τι σημαίνει Ελληνας.
Δυστυχώς, έφυγε σχετικά νωρίς.
* Ο Σάββας Χατζηκυριάκος είναι καθηγητής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο
του Βανκούβερ, βραβευμένος για το ερευνητικό έργο του στη Ρεολογία
και στις Διεργασίες Πολυμερών και εκλεγμένο μέλος της Ακαδημίας
Μηχανικών του Καναδά.
