Στις 15 Ιουνίου 1977 οι Ισπανοί ψηφοφόροι προσήλθαν στις κάλπες για την ανάδειξη της πρώτης δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης έπειτα από σχεδόν σαράντα χρόνια δικτατορίας. Μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο, στις 20 Νοεμβρίου 1975, έλαβαν χώρα στην Ισπανία ριζικές αλλαγές. Η στέψη του Χουάν Κάρλος ως βασιλέα της Ισπανίας σηματοδότησε την απαρχή μιας νέας εποχής για τη χώρα. Αντιλαμβανόμενος την επιθυμία της κοινής γνώμης για εκδημοκρατισμό της, ο νέος βασιλιάς κινήθηκε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Μία από τις πρώτες του πράξεις ήταν η αντικατάσταση του σκληροπυρηνικού και καθόλου δημοφιλούς πρωθυπουργού Αρίας Ναβάρο από τον Αδόλφο Σουάρες, ο οποίος, παρότι υπήρξε στέλεχος του φρανκικού καθεστώτος, πίστευε στο δημοκρατικό μέλλον της Ισπανίας. Ο Σουάρες προκήρυξε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την πολιτική μεταρρύθμιση. Στο δημοψήφισμα της 15ης Δεκεμβρίου 1976 οι Ισπανοί υποστήριξαν τις αλλαγές στην πολιτική ζωή της χώρας με συντριπτική πλειοψηφία (94%).
Οι πρώτες ελεύθερες εκλογές, έπειτα από 41 χρόνια, πραγματοποιήθηκαν στις 15 Ιουνίου 1977. Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου του Σουάρες, ένας συνασπισμός κεντρώων και δεξιών μεταρρυθμιστών, αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στις εκλογές κερδίζοντας την πλειοψηφία των εδρών στη νέα Βουλή. Δεύτερο αναδείχθηκε το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα υπό τον Φελίπε Γκονζάλες, και τρίτο το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Η «Καθημερινή» παρακολούθησε με ενδιαφέρον την εκλογική διαδικασία στην Ισπανία. Στο πρωτοσέλιδο της 16ης Ιουνίου 1977 έγραψε: «Αψηφώντας τις δυναμιτιστικές απόπειρες των εξτρεμιστών της δεξιάς και της άκρας αριστεράς, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να υπονομεύσουν τις εκλογές, τοποθέτησαν βόμβες που προκάλεσαν τον τραυματισμό επτά ατόμων, οι Ισπανοί σχημάτισαν χθες φανερά συγκινημένοι, μεγάλες ουρές έξω από τα 40 χιλιάδες εκλογικά τμήματα.
»Οι Ισπανοί χθες ψήφισαν για την εκλογή των δύο νομοθετικών σωμάτων του Κοινοβουλίου, το οποίο θα αναθεωρήσει το Σύνταγμα και θα μετατρέψει την 40ετή δικτατορία του Φράνκο σε δημοκρατία. Το ραδιόφωνο μετέδωσε ότι η προσέλευση των ψηφοφόρων ήταν μαζική μετά από φυσιολογική εκστρατεία που κράτησε τρεις εβδομάδες. Δύο ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες (στις 19.000 ώρα Ελλάδος) είχον ψηφίσει τα 70% από τα 23 εκατομμύρια ψηφοφόρους».
Στις 31 Οκτωβρίου 1978 το ισπανικό Κοινοβούλιο ψήφισε το νέο Σύνταγμα της χώρας, το οποίο επικύρωσε ο ισπανικός λαός με το δημοψήφισμα της 6ης Δεκεμβρίου 1978. Στις 23 Φεβρουαρίου 1981 η Ισπανία αντιμετώπισε μια τελευταία προσπάθεια εκτροχιασμού από τη δημοκρατία, όταν ο Αντόνιο Τεχέρο και διακόσιοι ακόμα άνδρες εισέβαλαν στο Κοινοβούλιο (Κορτές) και υπό την απειλή όπλων κράτησαν ως ομήρους τους βουλευτές. Το πραξικόπημα κατέρρευσε, όταν ο Χουάν Κάρλος Α΄ δήλωσε δημόσια σε διάγγελμά του, το οποίο προβλήθηκε στην τηλεόραση, την υποστήριξή του στο Σύνταγμα και διέταξε τους άνδρες του Τεχέρο να αποσυρθούν στους στρατώνες τους.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
