Είχαν περάσει σχεδόν πενήντα χρόνια από το 1912, όταν η Ελλάδα κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τελευταίος Έλληνας χρυσός ολυμπιονίκης ήταν ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας, ο οποίος κατέκτησε την πρώτη θέση τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης το 1912 στο άλμα εις μήκος άνευ φόρας. Στην ίδια διοργάνωση, μάλιστα, ο Τσικλητήρας κέρδισε και το χάλκινο μετάλλιο στο άλμα εις ύψος άνευ φόρας. Πέρασαν πολλά χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, κατά τις οποίες οι Έλληνες αθλητές δεν κατάφεραν να ανέβουν σε κάποιο σκαλί του βάθρου. Η προσμονή για ένα μετάλλιο, ιδιαίτερο για ένα χρυσό, ήταν μεγάλη.
Το 1960 οι Ολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν στην «αιώνια πόλη», τη Ρώμη. Στην ελληνική αποστολή, η οποία αποτελείτο από 48 αθλητές, συμμετείχε και ο εικοσαετής διάδοχος του θρόνου Κωνσταντίνος. Ο Κωνσταντίνος μαζί με τον Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και τον Γιώργο Ζαΐμη αποτελούσαν το πλήρωμα του «Νηρέα», σκάφους τύπου Dragon, και συμμετείχαν στους Αγώνες στο άθλημα της ιστιοπλοΐας.
Η ιστιοπλοΐα αποτελούσε ένα άθλημα, με το οποίο ασχολούνταν πολλά μέλη των βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης, της ελληνικής μη εξαιρουμένης. Αρκετές φορές διεξάγονταν και αγώνες μεταξύ των μελών των βασιλικών οικογενειών, κάποιοι εκ των οποίων έλαβαν χώρα στο Μικρολίμανο. Αρχικά, ο Κωνσταντίνος έκανε ιστιοπλοΐα μαζί με τον Εσκιτζόγλου και την αδερφή του, πριγκίπισσα Σοφία. Στη συνέχεια, όμως, τη Σοφία αντικατέστησε ο Ζαΐμης. Στοιχειωμένοι με το όνειρο της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960, για πολλούς μήνες οι τρεις τους πραγματοποιούσαν εξαντλητικές προπονήσεις υπό την καθοδήγηση του θρύλου της ιστιοπλοΐας Πωλ Έλβστρομ.
Στην τελετή έναρξης των Αγώνων στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης, σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής τέθηκε ο Κωνσταντίνος. Στη συνέχεια, οι τρεις ιστιοπλόοι μετέβησαν στη Νάπολη, στα ανοιχτά της οποίας επρόκειτο να διεξαχθεί ο αγώνας τους. Οι ιστιοδρομίες ξεκίνησαν την 1η Σεπτεμβρίου. Όπως φάνηκε, η καλή προετοιμασία που είχε προηγηθεί απέδωσε καρπούς και ο «Νηρεύς» βρέθηκε να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Το χρυσό μετάλλιο κρίθηκε στις τελευταίες κούρσες. Τελικά το πλήρωμα του «Νηρέα» αναδείχθηκε πρώτο στις 7 Σεπτεμβρίου 1960, συγκεντρώνοντας 6.733 βαθμούς έναντι των 6.715, τους οποίους συγκέντρωσε το πλήρωμα της Αργεντινής.
«Με αισθήματα βαθείας συγκινήσεως, εθνικής υπερηφανείας και ανυποκρίτου ενθουσιασμού, ο ελληνικός λαός υπεδέχθη το απόγευμα χθες την είδησιν περί της λαμπράς πρώτης νίκης του Διαδόχου Κωνσταντίνου εις τους ιστιοπλοϊκούς αγώνας της 17ης Ολυμπιάδος που διεξήχθησαν εις τον κόλπον της Νεαπόλεως. Χάρις εις την νίκην αυτήν, έπειτα από 48 έτη, όταν ο Τσικλητήρας κατέλαβε την πρώτην θέσιν εις το άλμα εις μήκος άνευ φοράς εις τους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης το 1912, η Ελλάς κερδίζει πάλιν χρυσούν ολυμπιακόν μετάλλιον» , έγραψε στο πρωτοσέλιδο της 8ης Σεπτεμβρίου η «Καθημερινή» σχολιάζοντας τη νίκη των Εσκιτζόγλου, Ζαΐμη και Κωνσταντίνου.
Η τελετή απονομής των μεταλλίων έλαβε χώρα στη Σάντα Λουτσία. Όπως περιγράφει στο ίδιο φύλλο η «Καθημερινή», «πραγματική “Ναπολιτάνική” εορτή ωργανώθη εις τον μικρόν λιμένα της “Σάντα Λουτσία” επ’ ευκαιρία της θριαμβευτικής ελληνικής νίκης εις τους ιστιοπλοϊκούς της 17ης Ολυμπιάδος. Ευθύς ως ο “Νηρεύς” μετά την διεξαγωγήν του 7ου αγώνος, προσήγγιζεν εις τον λιμένα ερρίφθησαν φωτοβολίδες.
»Ο Διάδοχος, ιστάμενος εις την πρύμνην του “Νηρέως” εγένετο δεκτός με αποθεωτικάς επευφημίας υπό της βασιλικής Οικογενείας της Ελλάδος, της ελληνικής παροικίας της Νεαπόλεως και πλέον των 1.000 θεατών. Η πριγκίπισσα Σοφία, εμπλεώς ενθουσιασμού, ήρπασε ένα σωλήνα ο οποίος χρησιμοποιείται δια την πλύιν των πλοίων και ενώ ο Υψηλός αδελφός της απεβιβάζετο του “Νηρέως”, τον κατέβρεξε, πράγμα το οποίον προεκάλεσε τους γέλωτας του νερού Διαδόχου, ο οποίος έσπευσε να ρίψη εις την θάλασσαν τους συναθλητάς του Εσκιτζόγλου και Ζαΐμην, ίνα, ως είπε, “μοιρασθούν το κατάβρεγμά του”».
Οι τρεις χρυσοί ολυμπιονίκες έφθασαν στην Αθήνα στις 12 Σεπτεμβρίου. Στο αεροδρόμιο του Ελληνικού κυμάτιζαν 17 μεγάλες ελληνικές σημαίες, όσες και οι σύγχρονες Ολυμπιάδες. Πλήθος κόσμου υποδέχθηκε τους τρεις νικητές και τη βασιλική οικογένεια, η οποία τους συνόδευε. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν στην Πλατεία Συντάγματος, όπου και κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
