Στις 17 Μαΐου 1954, στην πολύκροτη υπόθεση Brown v. Board of Education, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απεφάνθη ότι οι νόμοι που υπαγόρευαν τον φυλετικό διαχωρισμό λευκών και μαύρων στα σχολεία ήταν αντισυνταγματικοί. Έτσι, αποφασίστηκε η σταδιακή μετατροπή των αμερικανικών σχολείων σε μικτά.
Το Σχολικό Συμβούλιο της πολιτείας του Αρκάνσας είχε αποφασίσει να υπακούσει στην ετυμηγορία του Ανώτατου Δικαστηρίου και o σχολικός επόπτης Βέρτζιλ Μπλόσομ συνέταξε ένα σχέδιο για τη σταδιακή ενσωμάτωση των Αφροαμερικανών μαθητών στα σχολεία της πολιτείας, το οποίο θα ετίθετο σε εφαρμογή το σχολικό έτος 1957-1958. Η Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Μαύρων Ατόμων (NAACP) άρχισε να εγγράφει μαύρους μαθητές στα σχολεία. Στην περίπτωση του Little Rock Central High School στο Λιτλ Ροκ του Αρκάνσας, που μέχρι τότε δεχόταν μόνο λευκούς μαθητές, η NAACP επέλεξε εννιά μαθητές με βάση τους βαθμούς τους και την παρουσία τους στο σχολείο: τη Μίνιτζιν Μπράουν, την Ελίζαμπεθ Έκφορντ, τον Έρνεστ Γκριν, τη Θέλμα Μάδερσεντ, τη Μέλμπα Πατίλο, τη Γκλόρια Ρέι, τον Τέρενς Ρόμπερτς, τον Τζέφερσον Τόμας και την Καρλότα Γουόλς. Οι μαθητές, που έμειναν γνωστοί ως οι «Εννέα του Λιτλ Ροκ», επιλέχθηκαν προσωπικά από την Ντέιζι Γκάστον Μπέιτς, πρόεδρο του παραρτήματος του NAACP στο Αρκάνσας. Μάλιστα, αφού έκρινε ότι οι Εννέα είχαν την απαιτούμενη ψυχική δύναμη και αποφασιστικότητα για να αντιμετωπίσουν την νέα κατάσταση, τους παρείχε εντατικές συμβουλευτικές συνεδρίες για να τους προετοιμάσει για την αντίδραση των συμμαθητών, αλλά και των γονιών των συμμαθητών τους.
Μπορεί κάτι τέτοιο να φαντάζει υπερβολικό, ωστόσο η κατάργηση των φυλετικών διαχωρισμών στις λεγόμενες «πολιτείες Τζιμ Κρόου», δηλαδή στις νότιες πολιτείες στις οποίες ίσχυαν οι νόμοι αυτοί (Τζιμ Κρόου ήταν μια υποτιμητική ονομασία για τους Αφροαμερικανούς), δεν ερχόταν αβίαστα. Οι λευκοί κάτοικοι των πολιτειών αυτών πίστευαν ότι οι μαύροι συμπολίτες τους ήταν κατώτεροι και ότι η συνύπαρξη μαζί τους έθετε σε κίνδυνο τα παιδιά τους. Όπως φαίνεται, άμα τη ανακοινώσει της εγγραφής των Εννέα στο Little Rock Central, δημιουργήθηκαν δύο οργανώσεις με σκοπό να εμποδίσουν την ενσωμάτωση Αφροαμερικανών μαθητών στο σχολείο: το Συμβούλιο Πολιτών της Πρωτεύουσας και ο Σύνδεσμος Μητέρων του Central High School.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1957, ο κυβερνήτης του Αρκάνσας Όρβαλ Φόμπους ανακοίνωσε ότι θα έστελνε την Εθνοφρουρά του Αρκάνσας προκειμένου να εμποδίσει τους μαύρους μαθητές από το να εισέλθουν στο σχολείο, ισχυριζόμενος ότι αυτή του η πράξη υπαγορευόταν από την ανάγκη προστασίας των νέων μαθητών, καθώς, όπως υποστήριξε στο τηλεοπτικό διάγγελμά του, αν επιτρεπόταν η είσοδος στους μαύρους μαθητές θα ξεσπούσαν βίαια επεισόδια και ακόμα και αιματοχυσία. Ωστόσο, την επόμενη ημέρα, παρά την εκκλησιαστική λειτουργία που οργάνωσαν το ξημέρωμα οι Μητέρες του Central High School ως διαμαρτυρία για την επικείμενη ενσωμάτωση, ένας ομοσπονδιακός δικαστής, ο Ρόναλντ Ντέιβις, απεφάνθη στο δικαστήριο ότι η διαδικασία της ενσωμάτωσης θα συνεχιζόταν με βάση το σχέδιο την επομένη.
Έτσι, στις 4 Σεπτεμβρίου, οι Εννέα έφτασαν στο καινούργιο τους σχολείο, έτοιμοι να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους. Οι οκτώ ήρθαν με το ίδιο αυτοκίνητο, το οποίο οδηγούσε η Ντέιζι Μπέιτς. Όμως, καθώς οι γονείς της Ελίζαμπεθ Έκφορντ δεν είχαν τηλέφωνο στο σπίτι τους και επομένως δεν μπορούσαν να πληροφορηθούν για τα σχέδια των υπολοίπων, η νεαρή Ελίζαμπεθ ήρθε μόνη της στο σχολείο. Οι φωτογράφοι που βρίσκονταν εκεί κατάφεραν να απαθανατίσουν μία από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες των συμβάντων στο Λιτλ Ροκ αλλά και μία από τις εικόνες-σύμβολα του αγώνα των Αφροαμερικανών για την κατάκτηση ισότητας και πολιτικών δικαιωμάτων. Η Ελίζαμπεθ, κρατώντας σφιχτά στο στήθος της τα βιβλία της, στέκεται μόνη και πίσω της οι λευκοί συμμαθητές και συμμαθήτριές της, αλλά και οι γονείς τους, φωνάζουν εμφανώς φανατισμένοι. Αργότερα, η Έκφορντ θα θυμόταν πως εκείνη την ημέρα μια γυναίκα την έφτυσε. Πάντως, παρουσία της Εθνοφρουράς, οι Εννέα δεν κατάφεραν να μπουν στο σχολείο.
Τις επόμενες ημέρες, ο δικαστής Ρόναλντ Ντέιβις ξεκίνησε τις νομικές διαδικασίες εναντίον του κυβερνήτη Φόμπους, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ επιχείρησε να τον πείσει να απομακρύνει την Εθνοφρουρά και να αφήσει τους μαθητές να μπουν στο σχολείο. Πράγματι, στις 20 Σεπτεμβρίου ο δικαστής Ντέιβις κατάφερε με απόφασή του να απομακρύνει την Εθνοφρουρά και έτσι ανέλαβε το τοπικό αστυνομικό τμήμα την τήρηση της τάξης. Τρεις ημέρες αργότερα, ένα εξαγριωμένο πλήθος περίπου χιλίων ανθρώπων συγκεντρώθηκε έξω από το σχολείο για να προπηλακίσει τους Εννέα. Τελικά, μετά από το ξέσπασμα βίαιων επεισοδίων, η αστυνομία αναγκάστηκε να φυγαδεύσει τους εννιά μαθητές.
Όμως, την επόμενη ημέρα, ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ έστειλε 1.200 αλεξιπτωτιστές του αμερικανικού στρατού στο Αρκάνσας και τους έθεσε επικεφαλής των 10.000 ανδρών της Εθνοφρουράς που βρίσκονταν εν υπηρεσία. Έτσι, στις 25 Σεπτεμβρίου 1957, οι Εννέα του Λιτλ Ροκ, συνοδευόμενοι από ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις, κατάφεραν να εισέλθουν στο σχολείο και να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους. «Ένας λευκός ετραυματίσθη διά ξιφολόγχης εις τον βραχίονα και άλλος διά στρατιωτικού κλομπ εις την κεφαλήν την πρωΐαν, κατά την διάρκειαν επεισοδίων με τα ομοσπονδιακά στρατεύματα και ολίγον αφού οι Νέγροι μαθηταί έφθασαν εις το γυμνάσιον διά στρατιωτικού αυτοκινήτου. Ο τραυματισθείς με το κλομπ εβράδυνε να υπακούση εις την διαταγήν όπως απομακρυνθή της προ του σχολείου περιοχής, ενώ ο άλλος τραυματίας επεχείρησε να αποσπάση το όπλον ενός αλεξιπτωτιστού και αυτός τον απώθησε με την ξιφολόγχην του και τον ετραυμάτισε. Όταν οι νεαροί μαύροι μαθηταί εισήλθον εις το σχολείον, μερικοί των λευκών μαθητών εξήλθον του κτιρίου εις ένδειξιν διαμαρτυρίας», έγραφε η «Καθημερινή» στις 26 Σεπτεμβρίου.
Η πράξη του προέδρου Αϊζενχάουερ προσέλκυσε την προσοχή ολόκληρου του έθνους στον αγώνα των Αφροαμερικανών για ίσα δικαιώματα. Στην πραγματικότητα, ήταν η πρώτη φορά μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο που ομοσπονδιακά στρατεύματα μεταφέρονταν στον Νότο προκειμένου να επιβάλουν τον νόμο.
Πάντως, παρά την ενσωμάτωση των Εννέα στο Little Rock Central, τα παιδιά υφίσταντο καθημερινές επιθέσεις και εκφοβισμούς, ενώ σε μερικές περιπτώσεις οι γονείς τους απολύθηκαν από τις δημοσιοϋπαλληλικές θέσεις τους επειδή αρνήθηκαν να αλλάξουν τα παιδιά τους σχολείο. Τελικώς, την επόμενη χρονιά, ο κυβερνήτης Φόμπους έκλεισε όλα τα σχολεία για να παρεμποδίσει τη συμμετοχή μαύρων μαθητών. Οι οκτώ εκ των εννέα τελείωσαν το σχολείο είτε δι’ αλληλογραφίας είτε μεταφέρθηκαν σε άλλα σχολεία στην άλλη μεριά της χώρας. Ο μόνος που κατάφερε να αποφοιτήσει και να γίνει ο πρώτος Αφροαμερικανός απόφοιτος του Little Rock Central, ήταν ο Έρνεστ Γκριν. Στις 25 Μαΐου 1958, στην τελετή αποφοίτησής του βρέθηκε και o Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για να τον δει από κοντά να παίρνει το απολυτήριό του.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
