Το βράδυ της 14ης Νοεμβρίου 1948, βρίσκει την Αγγλία εν μέσω πανηγυρισμών, καθώς γεννιέται το πρώτο παιδί της πριγκίπισσας Ελισάβετ της Αγγλίας και του πρίγκιπα Φίλιππου, ο Κάρολος, σήμερα Κάρολος Γ΄ της Αγγλίας.
«Η γέννησις άρρενος επιδόξου Διαδόχου του βρετανικού θρόνου απετέλεσε το μέγα γεγονός το οποίον απέσπασε προς στιγμήν την προσοχήν της παγκοσμίου κοινής γνώμης από τας δοκιμασίας τας οποίας διατρέχει ο μεταπολεμικός κόσμος υπό την σκιάν νέας παγκοσμίου συρράξεως», αναφέρει η «Καθημερινή» στο φύλλο της 16ης Νοεμβρίου, σκιαγραφώντας την εικόνα της ψυχροπολεμικής πραγματικότητας: μερικούς μήνες πριν είχε ξεκινήσει ο σοβιετικός αποκλεισμός του Βερολίνου.
«Η Μεγάλη Βρεταννία διέρχεται ώρας εορτασμού με ομοβροντίας κανονιοβολισμών, με τους κώδωνας των εκκλησιών ηχούντας, με λαϊκάς συγκεντρώσεις, με σημαιοστολισμούς. Η σημερινή ημέρα εν Λονδίνω ωμοίαζε με εορτήν με τας χαρμοσύνους κωδωνοκρουσίας του καθεδρικού ναού του Αγίου και του Αββαείου του Ουεστμίνστερ αι οποίαι εχαιρέτιζον την πρώτην ημέραν της ζωής του υιού της πριγκιπίσσης Ελισάβετ. Σημαίαι εκυμάτιζον επί όλων των κτιρίων και από των παραθύρων, οι δε εφημεριδοπώλαι δεν ήσαν εις θέσιν να ικανοποιήσουν την ζήτησιν των πρωινών εφημερίδων αι οποίαι εδημοσίευον φωτογραφίας της βασιλικής οικογενείας. Εις το Χρηματιστήριον του Λονδίνου εψάλη ο εθνικός ύμνος προς τιμήν του νεογεννήτου. Οι πίδακες εις την πλατείαν Τραφαλγκάρ εφωταγωγήθησαν απόψε διά κυανού χρώματος, διότι “το κυανούν είναι το χρώμα για τ’ αγόρια”. Οι πολίται, άνδρες και γυναίκες, που διενυκτέρευσαν έξωθεν του κιγκλιδώματος των ανακτόρων του Βάκιγχαμ αναμένοντες την αναγγελίαν του ευχαρίστου γεγονότος, διηρμήνευσαν το λαϊκόν αίσθημα και την αφοσίωσιν με την οποίαν ο βρετανικός λαός περιβάλλει την βασιλικήν του οικογένειαν».
Το χαρμόσυνο γεγονός είχε ιδιαίτερη σημασία για τους Βρετανούς, καθώς συνέπιπτε με την Κυριακή της Μνήμης για τη θυσία των Βρετανών στρατιωτών στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους (Remembrance Sunday), ενώ λίγες ημέρες πριν είχε προηγηθεί ο εορτασμός της Ημέρας της Ανακωχής, δηλαδή της λήξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (Armistice Day ή Remembrance Day). Υπήρχε όμως κι ένας άλλος λόγος:
«Ήτο η πρώτη φορά από του 1894 όταν άρρην διάδοχος εγεννήθη διά τον βρεταννικόν θρόνον και την δυναστείαν του Αννοβέρου. Επρόκειτο τότε περί του Εδουάρδου του σημερινού Δουκός του Ουίνδσωρ, του βασιλεύσαντος ολίγους μόνον μήνας υπό τον τίτλον του Εδουάρδου του Η’. Το γεγονός ότι εκείνος δεν εβασίλευσε και δεν είχε και διάδοχον και η ανάρρησις εις τον θρόνον του άνευ άρρενος διαδόχου Γεωργίου του ΣΤ’ είχε δημιουργήσει προς στιγμήν την εντύπωσιν ότι γυναίκες θα ανήρχοντο εις τον θρόνον της Αγγλίας, ίνα συνεχίσουν ίσως την ένδοξον παράδοσιν της Ελισάβετ και της Βικτωρίας. Φαίνεται όμως ότι η λαϊκή νοσταλγία δι’ άρρενα Βρεταννόν Βασιλέα παρεμέριζεν εις το λαϊκόν αίσθημα τας ενδόξους ιστορικάς αναμνήσεις. Και το χαρμόσυνον γεγονός της νυκτός της Κυριακής επλήρωσεν ενθουσιασμού τον βρεταννικόν λαόν», σχολίαζε η «Κ».
Η γέννηση του Καρόλου, όμως, χαρακτηρίστηκε και από μια ακόμα πρωτοτυπία. «Η παλαιά παράδοσις ολοκλήρων αιώνων παρεβιάσθη χθες όταν κατά τον τοκετόν δεν παρίστατο ο υπουργός των Εσωτερικών. Την 5ην Νοεμρβίου ο Βασιλεύς Γεώργιος απεφάσισεν ότι η αρχαία αυτή παράδοσις του να παρίσταται επίσημος εκπρόσωπος της Κυβερνήσεως εις την κλίνην της επιτόκου προς αποτροπήν τυχόν υποκαταστάσεως του βρέφους, είναι εξ ολοκλήρου απηρχαιωμένη και δεν θα έπρεπε να συνεχισθή».
Πάντως, το όνομα του νεογέννητου πρίγκιπα κρατήθηκε μυστικό, μέχρι που ανακοινώθηκε κατά τη βάπτισή του, στις 15 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους: Κάρολος Φίλιππος Αρθούρος Γεώργιος, πρίγκιπας του Εδιμβούργου.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
