Η Ελισσάβετ Α΄ ανήλθε στον αγγλικό θρόνο το 1558 σε ηλικία 25 ετών, διαδεχόμενη την αδερφή της Μαρία Α΄ του Οίκου των Τυδώρ. Η ανάρρησή της στον θρόνο πραγματοποιήθηκε σε μια εποχή θρησκευτικών εντάσεων, οι οποίες επιδεινώθηκαν εξαιτίας του ανταγωνισμού της Αγγλίας με τη Γαλλία και την Ισπανία. Λίγοι ήταν εκείνοι οι οποίοι πίστευαν πως η νεαρή βασίλισσα θα κατάφερνε να αντεπεξέλθει με επιτυχία στις προκλήσεις του αξιώματός της. Η Ελισσάβετ, όμως, διέψευσε τις αυτές τις δυσοίωνες για την ίδια εκτιμήσεις παραμένοντας στον θρόνο έως τον θάνατό της το 1603. Οι ιστορικοί συχνά μνημονεύουν την περίοδο διακυβέρνησης της Αγγλίας από την Ελισσάβετ Α΄ ως «χρυσή εποχή» της αγγλικής ιστορίας, κατά την οποία η χώρα γνώρισε μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη.
Επί της εποχής της Ελισσάβετ Α΄ αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα οι βιοτεχνικές και μεταποιητικές δραστηριότητες. Προϊόντα των αγγλικών κλωστοϋφαντουργιών άρχισαν να πωλούνται όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στον Νέο Κόσμο. Καθοριστικό ρόλο στην αύξηση της εμπορικής δραστηριότητας διαδραμάτισε ο Τόμας Γκρέσαμ, Άγγλος επιχειρηματίας και βασιλικός πρέσβης στην βελγική πόλη της Αμβέρσας, ο οποίος καθοδήγησε το αγγλικό στέμμα στη διερεύνηση των δυνατοτήτων της αμερικανικής ηπείρου στην οικονομία.
Σταδιακά η Αγγλία έχτισε μια εμπορική και στη συνέχεια αποικιακή αυτοκρατορία στη Βόρεια Αμερική. Ταυτόχρονα επέκτεινε την επιρροή της και σε άλλες περιοχές, γεγονός το οποίο την έφερε συχνά σε ανταγωνισμό με τις μεγάλες ναυτικές δυνάμεις της Ευρώπης. Εταιρείες όπως οι Merchant Adventurers ανέπτυξαν ανταγωνιστικές σχέσεις με τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους ομολόγους τους για την εξασφάλιση μπαχαρικών και άλλων προϊόντων, για τα οποία υπήρχε τεράστια ζήτηση στις ευρωπαϊκές αγορές. Άγγλοι έμποροι επέκτειναν τις δραστηριότητές τους στην Ινδία και την Ινδονησία.
Στο πλαίσιο αυτό, στις 31 Δεκεμβρίου 1600 ιδρύθηκε η Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών σε μια προσπάθεια να ενδυναμωθεί η αγγλική εμπορική δραστηριότητα στη Νοτιοανατολική Ασία έναντι των Ισπανών, των Πορτογάλων και των Ολλανδών. Η Εταιρεία απέκτησε το αποκλειστικό δικαίωμα του εμπορίου με όλες τις χώρες, οι οποίες βρίσκονταν ανατολικά του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας και δυτικά του Πορθμού του Μαγγελάνου, δίχως να παρεμβαίνει το αγγλικό στέμμα στις δραστηριότητές της. Καθήκοντα πρώτου διευθυντή της Εταιρείας ανέλαβε ο Τόμας Σμιθ, τον οποίο περιέβαλε ένα συμβούλιο είκοσι τεσσάρων στελεχών. Το πρώτο ταξίδι της Εταιρείας στις Ανατολικές Ινδίες στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.
Τα ταξίδια συνεχίστηκαν τα επόμενα χρόνια. Συχνά τα πληρώματα των αγγλικών εμπορικών πλοίων έρχονταν αντιμέτωπα με τους ομολόγους τους από τη Δανία και την Ολλανδία, οι οποίοι είχαν έντονη δραστηριότητα στην περιοχή.
Η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών παρέμεινε δραστήρια στην περιοχή του Ινδικού Ωκεανού έως και τον 19ο αιώνα. Το 1858 η βρετανική κυβέρνηση του λόρδου Πάλμερστον εθνικοποίησε την Εταιρεία, παίρνοντας στην κατοχή της όλες τις κτήσεις της στις Ινδίες κι αναλαμβάνοντας τόσο τις διοικητικές της εξουσίες όσο και τις ένοπλες δυνάμεις της. Η Εταιρεία διαλύθηκε επισήμως την 1η Ιουνίου 1874.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
