Έως και σήμερα παραμένουν άγνωστοι στην κοινότητα των ιστορικών οι λόγοι για τους οποίους ο Μάρκος Αντώνιος επισημοποίησε τη σχέση του με τη βασίλισσα του Πτολεμαϊκού Βασιλείου Κλεοπάτρα Ζ΄. Ενδεχομένως έβλεπε τον εαυτό του ως έναν ηγεμόνα της Ανατολής, συνεχιστή της παράδοσης των Ελλήνων ηγεμόνων των ελληνιστικών βασιλείων. Η Κλεοπάτρα αποτελούσε τον συνδετικό κρίκο για την επίτευξη αυτού του στόχου. Από την άλλη, ο δεσμός του με τη βασίλισσα των Πτολεμαίων δυσαρέστησε τον μέχρι πρότινος σύμμαχό του Οκταβιανό, ο οποίος επιχειρούσε να εμφανιστεί ως συνεχιστής του έργου του θετού πατέρα του Ιουλίου Καίσαρα, φέροντας τον τίτλο «Imperator Caesar divi filius» (στρατηγός Καίσαρας, υιός θεού). Η σύγκρουση των δύο ανδρών ήταν αναπόφευκτη.
Ο Μάρκος Αντώνιος γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου του 84 π.Χ. Ανήκε σε μία από τις αριστοκρατικές οικογένειες της Ρώμης, η οποία διακήρυττε πως είλκε την καταγωγή της από τον ημίθεο Ηρακλή. Τόσο ο παππούς του όσο και ο πατέρας του είχαν λάβει στο παρελθόν υψηλά αξιώματα στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, αυτά του υπάτου και του πραίτορα. Ο ίδιος είχε υπηρετήσει ως ταμίας τον μακρινό συγγενή του Ιούλιο Καίσαρα, με τον οποίο ανέπτυξε στενή φιλία. Το 47 π.Χ. ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ιταλίας για όσο διάστημα ο Καίσαρας έλειπε σε εκστρατεία στην Ανατολή. Έλαβε ακόμη και το αξίωμα του υπάτου, παρότι δεν είχε γίνει προηγουμένως πραίτορας. Μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, ο Μάρκος Αντώνιος επιχείρησε να πετύχει συμβιβασμό με τους δολοφόνους του και να αξιώσει τον ρόλο του επιγόνου του Ρωμαίου στρατηγού.
Τον ίδιο ρόλο, όμως, προσπάθησε να οικειοποιηθεί ο δεκαεννιάχρονος εγγονός της αδερφής του Καίσαρα και θετός γιος του, Γάιος Οκτάβιος. Έχοντας αποκτήσει κατά τη ρωμαϊκή συνήθεια το όνομα του θετού του πατέρα, το χρησιμοποίησε για να επιβληθεί στους πολιτικούς κύκλους της Ρώμης. Ενώ ο Μάρκος Αντώνιος έκανε προσπάθειες να κατευνάσει τα πνεύματα στο εσωτερικό της Ρώμης, ο Οκταβιανός πρόβαλε την εικόνα του νεκρού Καίσαρα, απομακρύνοντας με αυτόν τον τρόπο εκείνους θεωρούσαν ότι απειλoύνταν η Δημοκρατία. Οι δύο άνδρες αποφάσισαν το 43 π.Χ. να συνασπίσουν τις δυνάμεις τους εναντίον των κοινών εχθρών τους. Από κοινού με τον Λέπιδο, συγκρότησαν τη δεύτερη «Τριανδρία για την αποκατάσταση της τάξης στο κράτος». Το 42 π.Χ. οι δολοφόνοι του Καίσαρα ηττήθηκαν στη μάχη των Φιλίππων.
Μετά τη νίκη του στους Φιλίππους, ο Μάρκος Αντώνιος έθεσε ως στόχο την αποκατάσταση του ελέγχου της Ρώμης στην Ανατολή. Εκεί γνώρισε τη βασίλισσα της πτολεμαϊκής Αιγύπτου Κλεοπάτρα Ζ΄. Η Κλεοπάτρα είχε υπάρξει στο παρελθόν ερωμένη του Ιουλίου Καίσαρα, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Καισαρίωνα. Μένοντας έκθαμβος από την ομορφιά της Μακεδόνισσας βασίλισσας, ο Αντώνιος την έκανε αμέσως ερωμένη του. Το 40 π.Χ. η Κλεοπάτρα γέννησε δίδυμα, τον Αλέξανδρο-Ήλιο και την Κλεοπάτρα-Σελήνη, καρπούς του έρωτά της με τον Μάρκο Αντώνιο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, έφερε στον κόσμο τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο.
Η σχέση του Μάρκου Αντώνιου με την Κλεοπάτρα δημιούργησε πολλά προβλήματα. Το κυριότερο ήταν ότι ο Αντώνιος είχε παντρευτεί το 40 π.Χ. την αδελφή του Οκταβιανού και είχε αποκτήσει μαζί της δύο κόρες. Δεν μεταχειρίστηκε με καλό τρόπο την γυναίκα του και την έστειλε πίσω στην Ιταλία το 35 π.Χ. Οι μεταγενέστερες πράξεις του δυσχέραναν έτι περαιτέρω τη θέση του έναντι του συμμάχου του Οκταβιανού. Το 34 π.Χ. τέλεσε θρίαμβο στην Αλεξάνδρεια και διέταξε μια ολική αναδιοργάνωση της Ανατολής, την οποία είχε αναλάβει να εξουσιάζει ο ίδιος. Ο Αντώνιος παρέδωσε στην Κλεοπάτρα τον έλεγχο περιοχών, οι οποίες ανήκαν στο παρελθόν στο Βασίλειο των Πτολεμαίων, έδωσε τίτλους στα παιδιά του μαζί της, ενώ ο Καισαρίων έλαβε τον τίτλο του συμβασιλέως της Κλεοπάτρας. Στους πολιτικούς αντιπάλους του Αντώνιου φάνηκε ότι ο ίδιος επιχειρούσε να δημιουργήσει μια νέα δυναστεία στην Ανατολή.
Αναμφίβολα, η πλευρά του Οκταβιανού διόγκωσε υπερβολικά το μέγεθος της προσβολής του Μάρκου Αντώνιου έπειτα από την ήττα του τελευταίου. Δεν παύει να ισχύει όμως το γεγονός ότι ο Αντώνιος δεν ωφελήθηκε από τη σχέση του με την Κλεοπάτρα στα μάτια της ρωμαϊκής κοινής γνώμης. Ο Μάρκος Αντώνιος ηττήθηκε στη ναυμαχία του Ακτίου. το 31 π.Χ.. από τις δυνάμεις του Οκταβιανού. Όταν τα στρατεύματα του νεαρού Καίσαρα βρίσκονταν έξω από την Αλεξάνδρεια, αυτοκτόνησε. Το παράδειγμά του ακολούθησε και η Κλεοπάτρα λίγο αργότερα.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
