Στις 15 Ιανουαρίου 1559, ο θρόνος της Αγγλίας ετοιμαζόταν να υποδεχθεί μία από τις πιο εμβληματικές κατόχους του: τη βασίλισσα Ελισάβετ Α’. Με μια μεγαλοπρεπή τελετή στο Αββαείο του Ουέστμινστερ, η εικοσιπεντάχρονη Ελισάβετ ανέλαβε το υψηλότερο αξίωμα, Εεγκαινιάζοντας μια βασιλεία που θα διαμόρφωνε βαθιά το πολιτιστικό, καλλιτεχνικό και οικονομικό τοπίο της Αγγλίας – την ελισαβετιανή εποχή.
Η Ελισάβετ Α΄, κόρη του βασιλιά Ερρίκου Η΄ και της Αν Μπολέιν, διήνυσε μια ταραχώδη πορεία προς τον θρόνο. Η εκτέλεση της μητέρας της και το αβέβαιο μέλλον της κατά τη βασιλεία του ετεροθαλή αδελφού της Εδουάρδου ΣΤ΄ και της ετεροθαλούς αδελφής της Μαρίας Α΄, αντίστοιχα, είχαν «ρίξει σκιές» στην πρώιμη ζωή της. Παρ’ όλα αυτά, είχε την ευκαιρία να λάβει εκπαίδευση που συνήθως παρεχόταν μόνο σε αγόρια και ανέπτυξε σημαντικές δεξιότητες οι οποίες θα της χρησίμευαν στο μέλλον. Μετά τον θάνατο της αδελφής της, που έμεινε γνωστή ως «Αιμοσταγής Μαρία» εξαιτίας των εκατοντάδων εκτελέσεων που διέταξε για όλους όσοι στέκονταν εμπόδιο στην αναβίωση και την καθιέρωση του Ρωμαιοκαθολικισμού στη χώρα, οι Άγγλοι πολίτες ξεχύθηκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας και υποδέχθηκαν με μεγάλη ικανοποίηση την ανάρρηση της Ελισάβετ στον θρόνο.
Η βασιλεία της, που διήρκεσε για 45 χρόνια (από το 1558 έως τον θάνατό της, το 1603), αποτιμάται ως μια χρυσή εποχή της αγγλικής ιστορίας, καθώς χαρακτηρίζεται από την άνθηση των τεχνών, την πρόοδο στην εξερεύνηση νέων εδαφών και το εμπόριο, και τη σφυρηλάτηση του νέου αισθήματος της εθνικής ταυτότητας. Η Ελισάβετ, ούσα έξυπνη και χαρισματική ηγέτιδα, κατάφερε να περιηγηθεί στο περίπλοκο πολιτικό τοπίο με ιδιαίτερη επιδεξιότητα, εδραιώνοντας τη θέση της Αγγλίας στην παγκόσμια σκηνή.
Ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά της βασιλείας της ήταν η πολιτιστική αναγέννηση που εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η άνθηση της λογοτεχνίας, του δράματος και της ποίησης σηματοδότησε την ελισαβετιανή εποχή ως το αποκορύφωμα των αγγλικών λογοτεχνικών επιτευγμάτων. Τα έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, του Κρίστοφερ Μάρλοου, του Έντμουντ Σπένσερ και άλλων κορυφαίων μορφών των γραμμάτων κόσμησαν τη σκηνή και τις σελίδες, αφήνοντας μια κληρονομιά που συνεχίζει να έχει απήχηση μέχρι σήμερα.
Ο Σαίξπηρ, ειδικότερα, αποτέλεσε την κορωνίδα της ελισαβετιανής λογοτεχνίας. Τα έργα του, που παρουσιάστηκαν στο Globe Theatre και σε άλλους χώρους, αποτύπωσαν την ουσία της ανθρώπινης εμπειρίας και εξερεύνησαν θέματα εξουσίας, αγάπης και τραγωδίας. Η ίδια η βασίλισσα ήταν γνωστή ως προστάτιδα των τεχνών, προωθώντας ένα περιβάλλον όπου η δημιουργικότητα μπορούσε να ευδοκιμήσει.
Επίσης, κατά τη βασιλεία της Ελισάβετ Α΄, ο σερ Φράνσις Ντρέικ περιέπλευσε τον κόσμο μεταξύ 1577 και 1580, και έγινε ο πρώτος Άγγλος που πέτυχε κάτι τέτοιο. Η ίδρυση της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών το 1600 άνοιξε τον δρόμο για το αγγλικό εμπόριο στις προσοδοφόρες αγορές της Ανατολής, θέτοντας τα θεμέλια για τη μετέπειτα επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Η πολιτική οξυδέρκεια της Ελισάβετ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της σταθερότητας εν μέσω θρησκευτικών εντάσεων που μάστιζαν την Αγγλία για δεκαετίες. Ο Ελισαβετιανός Θρησκευτικός Διακανονισμός του 1559 επιχειρούσε να ισορροπήσει τα συμφέροντα των Προτεσταντών και των Καθολικών, και αποσκοπούσε στην επίτευξη ενός είδους θρησκευτικής ενότητας στο βασίλειο. Η Ελισάβετ αντιμετώπισε εντελώς ρεαλιστικά ένα ζήτημα το οποίο μπορούσε να οδηγήσει εκ νέου σε ολέθριες εσωτερικές διαμάχες.
Με τον καιρό, η Ελισάβετ Α΄, η οποία δεν παντρεύτηκε ποτέ, έγινε γνωστή ως η «Παρθένος Βασίλισσα» που είχε παντρευτεί το βασίλειό της, βάζοντας τη διακυβέρνησή του πάνω από οτιδήποτε άλλο. Βέβαια, υπήρχαν πάντα φήμες ότι είχε συνάψει ερωτικές σχέσεις με διάφορους άνδρες, οι οποίες όμως δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Αν και τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησής της χαρακτηρίστηκαν από την οικονομική παρακμή και τις καταστροφικές στρατιωτικές προσπάθειες για την καθυπόταξη των Ιρλανδών, κατά τη βασιλεία της η Αγγλία είχε ήδη αναδειχθεί σε παγκόσμια δύναμη που έμελλε να γίνει μία από τις πιο ισχυρές αυτοκρατορίες.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
