Στις 26 Ιανουαρίου 1905, κατά τη διάρκεια της συνήθους επιθεώρησής του, ο Φρέντερικ Γουέλς, διευθυντής του ορυχείου Premier στη Νότια Αφρική, δεν μπορούσε να πιστέψει την τύχη του. Είχε κάνει μια απροσδόκητη ανακάλυψη που θα άλλαζε τον κόσμο των διαμαντιών. Αυτή την ιστορική ημέρα ήρθε στο φως το μεγαλύτερο διαμάντι στον κόσμο, το οποίο ονομάστηκε τότε Κάλιναν (Cullinan) από τον ιδιοκτήτη του ορυχείου, Σερ Τόμας Κάλιναν, ο οποίος μάλιστα είχε επισκεφθεί το ορυχείο τη συγκεκριμένη ημέρα.
Το μεγάλο ακατέργαστο διαμάντι μεταφέρθηκε στα γραφεία του ορυχείου για να ζυγιστεί. Η πέτρα βρέθηκε να ζυγίζει 3.106 καράτια, καθιστώντας την το μεγαλύτερο διαμάντι που έχει βρεθεί ποτέ, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν ότι το συγκεκριμένο διαμάντι αποτελούσε θραύσμα μόνο μιας πολύ μεγαλύτερης πέτρας που περίμενε ακόμα να ανακαλυφθεί, προκαλώντας «έκρηξη» στην κοινότητα των ορυχείων, η οποία ήλπιζε να βρει το υπόλοιπο τμήμα της πέτρας.
Το διαμάντι, ωστόσο, δεν βρήκε αγοραστή, οπότε δύο χρόνια αργότερα η περιφερειακή κυβέρνηση του Τρανσβάαλ αποφάσισε να το αγοράσει έναντι 150.000 λιρών και να το προσφέρει στον βασιλιά Εδουάρδο Ζ’ ως δώρο καλής θέλησης για τα 66α γενέθλιά του. Η μεταφορά ενός τόσο σημαντικού πολύτιμου λίθου, όπως είναι φυσικό, προσήλκυσε την προσοχή – κάτι που δεν ήταν επιθυμητό. Απαιτούνταν επομένως αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μεταφέρθηκε κρυφά σε ένα ατμόπλοιο και κρατήθηκε υπό φύλαξη. Ωστόσο, το συγκεκριμένο ήταν ψεύτικο. Το πραγματικό διαμάντι Κάλιναν είχε ταξιδέψει μέσω ταχυδρομείου με ένα απλό γραμματόσημο τριών σελινιών επικολλημένο στο δέμα του, το οποίο δεν μπορούσε να προκαλέσει υποψίες. Υπεύθυνος για την ασφαλή φύλαξή του ήταν ο Σίγκμουντ Νόιμαν, πράκτορας της Πρέμιερ Λονδίνου.
Στη συνέχεια ανατέθηκε στον Τζόσεφ Άσερ, διάσημο ειδικό κοπής διαμαντιών –από τους καλύτερους σε όλον τον κόσμο–, ο οποίος είχε και την ομώνυμη εταιρεία στο Άμστερνταμ, να το κόψει σε μικρότερα τεμάχια. Το μέγεθός του ήταν τέτοιο που όταν ο Άσερ το παρέλαβε, χρειάστηκε να το μελετήσει επί μήνες. Σύμφωνα με τον θρύλο, η πρώτη προσπάθεια είχε ως αποτέλεσμα να κοπεί η σμίλη στη μέση. Μετά από οκτώ μήνες και προσεκτικό σχεδιασμό, ο Άσερ κατάφερε να το χωρίσει σε εννέα μεγάλες πέτρες, ενενήντα έξι μικρότερες πέτρες και περίπου 19,5 καράτια ακατέργαστα διαμάντια.
Τα δύο μεγαλύτερα διαμάντια ακατέργαστα είχαν βάρος 1.977 καρατίων και 1.040 καρατίων αντίστοιχα, είναι γνωστά ως Κάλιναν Ι και Κάλιναν II, και προσφέρθηκαν στον βασιλιά Εδουάρδο. Το πρώτο με τελικό βάρος στα 530,20 καράτια αποτελεί μέχρι και σήμερα το μεγαλύτερο γυαλισμένο διαμάντι στον κόσμο, ενώ το Κάλιναν II με τελικό βάρος στα 317,40 καράτια είναι το δεύτερο πιο μεγάλο. Το Κάλιναν Ι βρίσκεται στο βασιλικό σκήπτρο και το Κάλιναν II στο αυτοκρατορικό στέμμα. Το τρίτο διαμάντι που κόπηκε, το Κάλιναν III, σε κοπή pear, ζυγίζει 94,40 καράτια, και αρχικά ήταν το στολίδι στην κορυφή του στέμματος της βασίλισσας Μαρίας. Το τέταρτο μικρότερο διαμάντι το Κάλιναν IV είναι ένα διαμάντι σε κοπή cushion που ζυγίζει 63,60 καράτια. Αρχικά η πέτρα είχε τοποθετηθεί στην ταινία του στέμματος της βασίλισσας Μαρίας, ενώ αργότερα η Ελισάβετ Β΄ το φορούσε ως μενταγιόν-καρφίτσα.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
