Ο Κάρολος Ντίκενς ήταν μόλις 26 ετών, όταν δημοσίευσε το 1938 σε μια τρίτομη έκδοση το μνημειώδες μυθιστόρημά του Όλιβερ Τουίστ. Όπως δήλωσε μερικά χρόνια αργότερα, «με τις περιπέτειες και τη δυστυχισμένη ζωή του μικρού Όλιβερ, θέλησα ν’ αποδείξω ότι το πνεύμα του καλού καταφέρνει πάντα να υπερνικά κάθε αντίξοη περίσταση και τελικά να θριαμβεύει». Έχοντας μεγαλώσει και ο ίδιος σε περιβάλλον φτώχειας κι αναγκαζόμενος από τα εφηβικά του χρόνια να εργαστεί για να εξασφαλίσει ένα επιπλέον εισόδημα για την οικογένειά του, ο Ντίκενς γνώρισε από πρώτο χέρι τις συνθήκες υπό τις οποίες ζούσε η εργατική τάξη στην Αγγλία της βιομηχανικής εποχής, στην Αγγλία της βασίλισσας Βικτωρίας.
Ο Τσαρλς Τζον Χάφαμ Ντίκενς γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1812 στο Πόρτσμουθ της Αγγλίας. Ήταν το έβδομο από τα οχτώ παιδιά του Τζον Ντίκενς και της Ελίζαμπεθ Μπάροου. Ο πατέρας του εργαζόταν στο Ταμείο του Ναυτικού, γεγονός που επέτρεψε την οικογένεια Ντίκενς να ζει άνετα οικονομικά για μερικά χρόνια. Με το πέρασμα των ετών, τα χρέη συσσωρεύονταν ραγδαία για τον Τζον, ο οποίος, αδυνατώντας να τα ξεπληρώσει, οδηγήθηκε στη φυλακή το 1824. Ο δωδεκάχρονος Κάρολος εστάλη σε μια οικογενειακή φίλη στο Κάμντεν για το διάστημα που οι γονείς του παρέμεναν στη φυλακή (εκείνη την εποχή συνηθιζόταν για τους φτωχούς οφειλέτες να ακολουθεί τον πατέρα στη φυλακή όλη η οικογένεια). Σε ηλικία 15 ετών αναγκάστηκε να διακόψει το σχολείο, για να δουλέψει και να ξεπληρώσει το χρέος του πατέρα του.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι εμπειρίες του έφηβου Ντίκενς έμειναν χαραγμένες στην ψυχή του αποτελώντας πολύτιμη πηγή έμπνευσης για πολλές από τις μεταγενέστερες ιστορίες του. Ο ίδιος έτρεφε μεγάλη αγάπη για τα βιβλία από πολύ μικρή ηλικία. Στα ρόδινα παιδικά του χρόνια καταβρόχθιζε τα μυθιστορήματα του Τομπάιας Σμόλετ και του Χένρι Φίλντινγκ, τον Ροβινσώνα Κρούσο και τις Χίλιες και μία νύχτες.
Μετά την ενηλικίωσή του, ο Ντίκενς ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Στον ελεύθερό του χρόνο παρακολουθούσε θέατρο και έγραφε διηγήματα. Πρωταγωνιστές των ιστοριών του ήταν άτομα του περιβάλλοντός του, φίλοι, συγγενείς, γείτονες και καθημερινοί άνθρωποι, τους οποίους γνώριζε στον δρόμο. Το 1836 δημοσίευσε την πρώτη ανθολογία διηγημάτων του με τον τίτλο Σκίτσα του Μποζ και έναν χρόνο αργότερα το μυθιστόρημα Έγγραφα του Πίκγουικ. Η μεγάλη αναγνώριση, ωστόσο, ήρθε με τον Όλιβερ Τουίστ, ένα μυθιστόρημα την πλοκή του οποίου ο Ντίκενς εμπνεύστηκε κάνοντας ρεπορτάζ στις γειτονιές του Λονδίνου. Τον Δεκέμβριο του 1843 ο δημοσίευσε ένα επίσης πολύ γνωστό του έργο, τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία. Σε αυτό το μυθιστόρημα ο Ντίκενς αποτύπωσε την προσωπική του φιλοσοφία για τη ζωή, η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Πίστευε πως αυτό το πνεύμα της χαράς και της αλληλεγγύης έπρεπε να διέπει τις ανθρώπινες σχέσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και όχι μόνον στις γιορτές των Χριστουγέννων.
Από τον γάμο του με την Κάθριν Χόγκαρθ απέκτησε δέκα παιδιά. Η δημοφιλία του έφθασε μέχρι την άλλη όχθη του Ατλαντικού, με αποτέλεσμα να ταξιδέψει δύο φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες για να γνωρίσει μερικούς από τους φανατικούς αναγνώστες του. Έφυγε από τη ζωή το 1870, έχοντας προλάβει να δει τα έργα του να γίνονται τεράστιες εκδοτικές επιτυχίες.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
