Τον Μάιο του 1508, ο Φλωρεντινός καλλιτέχνης Μιχαήλ Άγγελος έλαβε μια πρόσκληση από τον πάπα Ιούλιο Β΄ να μεταβεί στη Ρώμη. Ο ποντίφικας ζητούσε από τον ταλαντούχο Μιχαήλ Άγγελο να φιλοτεχνήσει τις νωπογραφίες στην οροφή του νέου παρεκκλησιού της Καπέλα Σιστίνα, το οποίο βρίσκεται δίπλα από την επίσημη παπική κατοικία στο Βατικανό. Εκείνος συμφώνησε να αναλάβει την περάτωση του έργου, αν και απρόθυμα, καθότι θεωρούσε τον εαυτό του κυρίως γλύπτη παρά ζωγράφο. Μετά την υπογραφή του συμβολαίου του, το οποίο όριζε ως αμοιβή τα 3.000 δουκάτα, ο Μιχαήλ Άγγελος άρχισε την εργασία του.
Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών της εργασίας του στο παρεκκλήσιο, ο Μιχαήλ Άγγελος συχνά ξάπλωνε ανάσκελα κοιτώντας το ταβάνι. Μελετούσε την εξέλιξη των έργων του και σχεδίαζε τις επόμενες πινελιές του. Στη συνέχεια, ανέβαινε στο υψηλό ικρίωμα που είχε στηθεί για να συνεχίσει την κοπιώδη εργασία του.
Έχοντας λάβει την άδεια από τον Ιούλιο Β΄, ζωγράφισε ελεύθερα στην οροφή της Καπέλα Σιστίνα σκηνές από τη Βίβλο. Ζωγράφισε μεταξύ άλλων εικόνες από τη Γένεση, τους Πρωτόπλαστους, τους προφήτες, σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη καθώς και τους Προγόνους του Χριστού. Το σύνολο των νωπογραφιών του Μιχαήλ Άγγελου στην Καπέλα Σιστίνα συνθέτουν ένα κομψοτέχνημα της θρησκευτικής ζωγραφικής, το ομορφότερο -ίσως- δημιούργημα της δυτικής ζωγραφικής. Παρά ταύτα, δεν έλειψαν οι αντιδράσεις για το έργο του καλλιτέχνη. Συγκεκριμένα, οι καθολικοί ιερείς και ο ίδιος ο πάπας ένιωσαν προσβεβλημένοι από τις γυμνές μορφές που εικονίζονταν στις νωπογραφίες. Διέταξαν τους ζωγράφους να προσθέσουν φύλα συκής στα επίμαχα σημεία των γυμνών σωμάτων. Απαυδισμένος με τους περιορισμένους ορίζοντες των ανθρώπων που έκριναν την τέχνη του, ο Μιχαήλ Άγγελος έφυγε από τη Ρώμη.
Ο Μιχαήλ Άγγελος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1475 στο Καπρέζε της ιταλικής χερσονήσου, μια κωμόπολη η οποία απείχε περίπου 60 χιλιόμετρα από την πόλη των Μεδίκων, τη Φλωρεντία. Μεγάλωσε και έζησε σε μια εποχή σημαντικών αλλαγών στην Ευρώπη, επίκεντρο των οποίων ήταν οι πόλεις-κράτη του ιταλικού Βορρά. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης μελετήθηκαν ξανά τα κείμενα της κλασικής αρχαιότητας, με αποτέλεσμα να αναβιώσουν και πάλι οι ιδέες, η αρχιτεκτονική, οι τέχνες γενικότερα και οι αξίες της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης. Οι αναγεννησιακοί καλλιτέχνες, στο πάνθεον των οποίων κατέχει περίοπτη θέση ο Μιχαήλ Άγγελος, αποθέωσαν στα έργα τους την ομορφιά της φύσης και το μεγαλείο της ανθρωπότητας.
Ο Μιχαήλ Άγγελος μαθήτευσε κοντά στον Ντομένικο Γκιρλαντάγιο, στο εργαστήριο ζωγραφικής του οποίου μετέβη το 1487 σε ηλικία δώδεκα ετών. Σύντομα, όμως, το ενδιαφέρον του προσείλκυσε η γλυπτική. Επισκεπτόμενος τον Κήπο των Μεδίκων για να μελετήσει τη συλλογή από αρχαία γλυπτά, γνώρισε τον Λορέντζο των Μεδίκων, γνωστό προστάτη των τεχνών και ουμανιστή. Υπό την προστασία της αρχοντικής οικογένειας της Φλωρεντίας, ο Μιχαήλ Άγγελος έκανε τα πρώτα του βήματα στη γλυπτική.
Έχοντας αφήσει καλές εντυπώσεις για τα έργα του, ο Μιχαήλ Άγγελος έλαβε πρόσκληση το 1496 να μεταβεί στη Ρώμη. Εκεί δημιούργησε -μεταξύ άλλων- τη διάσημη Πιετά, την Αποκαθήλωση του Ιησού, τον οποίο κρατά στην αγκαλιά της η Παναγία. Σήμερα το γλυπτό του καλλιτέχνη βρίσκεται στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό. Επιστρέφοντας στη Φλωρεντία, ο Μιχαήλ Άγγελος φιλοτέχνησε το έτερο πολύ γνωστό του γλυπτό, τον Δαβίδ, το οποίο εκτίθεται στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας της πόλης.
Ο Μιχαήλ Άγγελος επισκέφτηκε και άλλες φορές τη Ρώμη, αναλαμβάνοντας την περάτωση έργων έπειτα από παραγγελία του Βατικανού. Τη δεκαετία του 1530 ανέλαβε να ζωγραφίσει τη Δευτέρα Παρουσία στην Καπέλα Σιστίνα και μερικά χρόνια αργότερα την επιμέλεια της ολοκλήρωσης της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου, τον θόλο της οποίας σχεδίασε ο ίδιος. Έφυγε από τη ζωή στις 18 Φεβρουαρίου 1564.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
