Ο πρώτος τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας διεξήχθη στις 16 Μαρτίου στο Kennington Oval του Λονδίνου. Ήταν ο τελικός του πρώτου Football Association Challenge Cup (γνωστού σήμερα ως FA Cup), της κύριας διοργάνωσης κυπέλλου στο αγγλικό ποδόσφαιρο και της αρχαιότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στον κόσμο. Ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από την ιδέα, ο C. W. Alcock, έχει περιγραφεί ως ένας «προσωπικότητα με εξαιρετική και επιβλητική παρουσία, που είχε την ικανότητα να πείθει τους ανθρώπους να ακολουθήσουν τον δρόμο του». Η πρότασή του να ξεκινήσει ένα είδος διαγωνισμού μεταξύ των μόλις τριάντα συλλόγων που ήταν μέλη της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας παρουσιάστηκε σε μια μικρή επταμελή επιτροπή στις 20 Ιουλίου 1871. Μέχρι τότε το παιχνίδι θεωρούνταν περισσότερο ένα είδος αναψυχής για τους μαθητές παρά ένα πραγματικά εθνικό άθλημα˙ κάτι, που ο ίδιος ευελπιστούσε να αλλάξει. Έτσι, δημιουργήθηκε το Challenge Cup.
Συνολικά στην καινούργια αυτή ποδοσφαιρική διοργάνωση θα συμμετείχαν δεκαπέντε ομάδες, μεταξύ των οποίων και οι δύο ομάδες που αναμετρήθηκαν στον τελικό: οι Wanderers, των οποίων ο σύλλογος είχε ιδρυθεί ως Forest Football Club το 1859 στο ανατολικό Λονδίνο, και οι Royal Engineers, οι οποίοι ιδρύθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1870 και εκπροσωπούσαν το βασιλικό σώμα μηχανικών, τους σκαπανείς του βρετανικού στρατού. Στην πραγματικότητα, θα πετύχαιναν αυτόν τον στόχο χωρίς να έχει διεξαχθεί το σύνολο των παιχνιδιών των προηγούμενων φάσεων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η φιλοξενούμενη ομάδα αποχωρούσε από τη διοργάνωση, στέλνοντας έτσι τους γηπεδούχους απευθείας στον επόμενο γύρο.
Πιο συγκεκριμένα, στον πρώτο γύρο και οι δύο ομάδες είχαν αγώνες εντός έδρας· έτσι το αποτέλεσμα ήταν και στις δύο περιπτώσεις υπέρ τους. Στα προημιτελικά, οι Wanderers ήρθαν ισόπαλοι 0–0 με την Crystal Palace, με αποτέλεσμα να περάσουν –σύμφωνα με τους τότε κανόνες διεξαγωγής, κατά την κρίση της οργανωτικής επιτροπής– και οι δύο ομάδες στα ημιτελικά. Οι Royal Engineers, από πλευράς τους, επικράτησαν των Hampstead Heathens με 2–0 και έτσι πέρασαν και αυτοί στην επόμενη φάση. Στους ημιτελικούς, οι Wanderers αντιμετώπισαν τον σκοτσέζικο σύλλογο Queen’s Park, με τον αγώνα να τελειώνει με ισοπαλία. Καθώς όμως, οι κανόνες προέβλεπαν πως οι αγώνες από την ημιτελική φάση και εξής θα πραγματοποιούνταν αποκλειστικά στο Kennington Oval, στο Λονδίνο, ο σκοτσέζικος σύλλογος δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να κάνει το μακρύ ταξίδι από τη Γλασκόβη. Ως εκ τούτου, αποσύρθηκαν από τη διοργάνωση στέλνοντας τους Wanderers στον τελικό.
Στον τελικό, οι Royal Engineers ακολούθησαν ένα σύστημα παιχνιδιού που στηρίζεται στη συνεργασία μεταξύ των παικτών (Παιχνίδι Συνδυασμού – Combination Game). Η επιλογή αυτή σχολιάστηκε ιδιαίτερα θετικά, καθώς εκείνη την εποχή, οι περισσότερες ομάδες βασίζονταν σχεδόν αποκλειστικά στην τακτική της ντρίμπλας. Παρ’ όλα αυτά, δεν θα κατάφερναν να πετύχουν γκολ. Ο τελικός κρίθηκε με ένα μόνο γκολ, το οποίο σημείωσε ο Morton Betts της Wanderers, ο οποίος συμμετείχε στον αγώνα με το ψευδώνυμο A.H. Chequer. Η νικήτρια ομάδα δεν πήρε το τρόπαιό της αμέσως μετά τον αγώνα· της απονεμήθηκε τον επόμενο μήνα, σε ειδική δεξίωση στο Pall Mall Restaurant.
Παρά το γεγονός ότι στον πρώτο αυτό τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, υπήρχαν μόλις 2.000 θεατές, που είχαν πληρώσεις ως εισιτήριο εισόδου ένα σελίνι, η ιστορία είχε ήδη γραφτεί.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
