«Την Παρασκευή στις 12 Ιουνίου είχα ξυπνήσει πρωί πρωί, από τις έξι, πράγμα καθόλου παράξενο, αφού ήταν τα γενέθλιά μου. […] Λίγο μετά τις εφτά πήγα να δω τον Μπαμπά και τη Μαμά, έπειτα ήρθα στο σαλόνι για ν’ ανοίξω τα δώρα μου και πρώτο είδα εσένα, ίσως ένα από τα ωραιότερά μου δώρα» έγραψε η δεκατριάχρονη Άννα Φρανκ στην πρώτη καταγραφή στο ημερολόγιό της στις 14 Ιουνίου 1942 (Το ημερολόγιο της Άννυ Φρανκ: Επιστολές από τη 14η Ιουνίου 1942 έως την 1η Αυγούστου 1944, μτφρ. Ρένα Χατχούτ, Αθήνα, Πατάκης 1997, σελ. 10).
Μερικές εβδομάδες αργότερα εντάθηκαν οι διώξεις κατά των Εβραίων στην Ολλανδία, με αποτέλεσμα σύσσωμη η οικογένεια Φρανκ να αναζητήσει κρησφύγετο ώστε να μην συλληφθεί. Επί σχεδόν δύο χρόνια, έως την Τρίτη, 1 Αυγούστου 1944, η έφηβη Άννα κατέγραψε τις σκέψεις, τις αγωνίες της και την καθημερινότητά της στην κρυψώνα όπου βρισκόταν με την οικογένειά της. Έως τη στιγμή που έγινε έφοδος της Γκεστάπο στην τοποθεσία όπου κρυβόταν, και οι Φρανκ στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η Άννα Φρανκ ήταν ένα από το ένα εκατομμύριο περίπου Εβραιόπουλα που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1929 στη Φρανκφούρτη, σε μια οικογένεια φιλελεύθερων ως προς τις πολιτικές απόψεις τους αλλά και τη θρησκεία τους Εβραίων Γερμανών. Πατέρας της ήταν ο Ότο Χάινριχ Φρανκ και μητέρα της η Ίντιθ Χολάντερ. Μετά την άνοδο του Χίτλερ και του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος στην εξουσία, η οικογένεια Φρανκ μετακόμισε πρώτα στο Άαχεν, όπου διέμενε η μητέρα της Ίντιθ, και στη συνέχεια στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας, όπου ο Ότο έπιασε δουλειά σε μια εταιρεία επεξεργασίας φρούτων για την εξαγωγή της πηκτίνης. Οι Φρανκ εγκαταστάθηκαν στη Ριβιέρενμπουρτ, μια περιοχή που επέλεξαν ως τόπο διαμονής τους περίπου 300.000 Εβραίοι της Γερμανίας από το 1933 έως το 1939. Η Άννα και η αδερφή της Μάργκοτ εγγράφτηκαν τον Απρίλιο του 1934 στο 6ο Σχολείο Μοντεσόρι.
Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ολλανδία τον Μάιο του 1940, ο Ότο Φρανκ κατέθεσε αίτηση για την εγκατάσταση της οικογένειάς του στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον μοναδικό προορισμό που φαινόταν ασφαλής σε εκείνον. Η διαδικασία για την έκδοση βίζας, όμως, δεν ολοκληρώθηκε, εξαιτίας της καταστροφής του Προξενείου των ΗΠΑ στο Ρότερνταμ κατά τη διάρκεια βομβαρδισμού της πόλης από τους Γερμανούς, στις 14 Μαΐου 1940. Το πρωί της 6ης Ιουλίου 1942, η οικογένεια Φρανκ κρύφτηκε σε μια σοφίτα πίσω από τα γραφεία της επιχείρησης όπου εργαζόταν ο Ότο στην οδό Prinsengracht 263. Η Άννα συνήθιζε να αποκαλεί στο ημερολόγιό της τον νέο τόπο κατοικίας της ως Μυστική Πτέρυγα. Διακινδυνεύοντας τη ζωή τους, φίλοι και συνάδελφοι του Ότο προμήθευαν κρυφά τους Φρανκ με φαγητό και ρουχισμό. Μέχρι που η Γκεστάπο πραγματοποίησε έφοδο στη μυστική πτέρυγα το πρωί της 4ης Αυγούστου 1944 συλλαμβάνοντας τους Φρανκ, τους Φαν Πέλσες και τους Πφέφερ.
Στη συνέχεια, τα μέλη της οικογένειας χωρίστηκαν και τα δύο κορίτσια στάλθηκαν στο στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν. Εκεί η Μάργκοτ και η Άννα αρρώστησαν από τύφο και πέθαναν τον Μάρτιο του 1945, λίγες μόλις εβδομάδες προτού απελευθερώσουν το στρατόπεδο οι Βρετανοί στρατιώτες. Νωρίτερα, τον Ιανουάριο, πέθανε η Ίντιθ στο Άουσβιτς. Μοναδικός επιζώντας της οικογένειας ήταν ο Ότο, ο οποίος ανέλαβε την έκδοση του ημερολογίου της κόρης του μόλις το παρέλαβε από μια φίλη της οικογένειας που το είχε φυλάξει μετά τη σύλληψη των Φρανκ.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
