«Η σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών θα αποτελείται από δεκατρείς λωρίδες εναλλασσόμενου κόκκινου και λευκού, με μια ένωση δεκατριών λευκών αστεριών σε ένα μπλε πεδίο, που αντιπροσωπεύει τον νέο αστερισμό». Αυτή ήταν η μορφή που όφειλε να έχει η εθνική σημαία των ΗΠΑ σύμφωνα με το ψήφισμα που εγκρίθηκε από το Κογκρέσο στις 14 Ιουνίου 1777. Ωστόσο, το συγκεκριμένο ψήφισμα αφορούσε πιθανώς ένα ναυτικό σήμα, αφού εμφανίζεται μεταξύ άλλων ψηφισμάτων της Επιτροπής Ναυτικών. Εξάλλου, στα τέλη του 18ου αιώνα, η έννοια της εθνικής σημαίας δεν είχε ακόμα τη διάσταση και τη σημασία που γνωρίζουμε σήμερα.
Μια θεωρία, η οποία όμως πλέον θεωρείται «μύθος» και φαίνεται να βασίστηκε σε θεατρικό έργο του 1876, είναι ότι πηγή έμπνευσης για το σχέδιο ήταν το οικόσημο της οικογένειας του Τζορτζ Ουάσιγκτον, το οποίο περιλάμβανε τρία κόκκινα αστέρια πάνω από δύο οριζόντιες κόκκινες ράβδους σε ένα λευκό πεδίο. Σε κάθε περίπτωση, από το ψήφισμα της 14ης Ιουνίου δεν καθορίστηκε κάποια συγκεκριμένη διάταξη˙ ούτε προσανατολισμός για τα αστέρια και τη διάταξή τους, ούτε για το αν έπρεπε να υπάρχουν επτά κόκκινες λωρίδες και έξι λευκές ή το αντίστροφο. Η εμφάνιση της πρόσφατα ψηφισμένης σημαίας, δηλαδή, εξαρτούνταν στην πραγματικότητα από τον κάθε κατασκευαστή. Μερικοί τοποθετούσαν τα αστέρια με τέτοιον τρόπο ώστε να σχηματιστεί ένα μεγάλο αστέρι˙ άλλοι σε κύκλο ή σε σειρές, ενώ υπήρξαν και ορισμένες περιπτώσεις που υπήρχαν και μπλε λωρίδες εκτός από λευκές και κόκκινες.
Η αμερικανική σημαία, σχεδιασμένη πάνω στη λογική του παραπάνω ψηφίσματος, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη μάχη του Brandywine, στις 11 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Χαιρετίστηκε για πρώτη φορά από ξένα πολεμικά σκάφη στις 14 Φεβρουαρίου 1778, όταν το “Ranger”, υπό τη διοίκηση του πλοίαρχου Paul Jones, έφτασε σε ένα γαλλικό λιμάνι, ενώ για πρώτη φορά βρέθηκε σε ξένη περιοχή στις αρχές του 1778, όταν οι Αμερικανοί κατέλαβαν ένα βρετανικό οχυρό στις Μπαχάμες.
Ωστόσο, η πλήρης υιοθέτηση της σημαίας δεν θα γινόταν πραγματικότητα σύντομα. Παρά το ψήφισμα του Κογκρέσου, τα πρώτα χρόνια της αμερικανικής ανεξαρτησίας υπήρχαν πολλές διαφορετικές σημαίες. Κύριος λόγος γι’ αυτό ήταν το ότι οι περισσότερες κατασκευάστηκαν μεμονωμένα και όχι μαζικά. Σταδιακά όμως θα παρατηρούνταν μια γενικότερη κατεύθυνση: ο αριθμός των αστεριών θα αυξανόταν κατά τρόπο ανάλογο της ένταξης μιας πολιτείας στην Ένωση. Κάθε νέο αστέρι θα έκανε την εμφάνισή του πάνω στη σημαία στις 4 Ιουλίου, ήμερα της εθνικής εορτής των ΗΠΑ. Σήμερα, τα αστέρια αντιπροσωπεύουν και τις 50 πολιτείες ενώ οι λωρίδες παραμένουν δεκατρείς, αντιπροσωπεύοντας τις δεκατρείς αρχικές αποικίες.
Η 14η Ιουνίου είναι η Ημέρα της Σημαίας για τις ΗΠΑ – ακριβώς λόγω της έγκρισης του πρώτου ψηφίσματος από το Κογκρέσο. Στις 14 Ιουνίου 1889, ο καθηγητής George Bolch, διευθυντής ενός νηπιαγωγείου για τα φτωχά παιδιά της Νέας Υόρκης, διοργάνωσε πατριωτικές τελετές για να τιμήσει την επέτειο. Η πρωτοβουλία τράβηξε την προσοχή του αμερικανικού Υπουργείου Παιδείας, το οποίο αποφάσισε να ισχύει κάτι αντίστοιχο σε όλα τα δημόσια σχολεία με στόχο κυρίως την ανύψωση του εθνικού φρονήματος σε παιδιά μεταναστών. Περίπου μια δεκαετία αργότερα, το 1897, ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης διέταξε την επίδειξη της σημαίας σε όλα τα δημόσια κτίρια της πολιτείας. Ωστόσο, μόλις το 1937, η Πενσυλβάνια θα γινόταν η πρώτη πολιτεία που καθιέρωσε την Ημέρα της Σημαίας ως νόμιμη αργία, η οποία αναγνωρίζεται μέχρι και σήμερα.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
