Το αερόπλοιο κυριάρχησε στους αιθέρες κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν εκτενώς τα αερόπλοια ως αναγνωριστικά και βομβαρδιστικά αεροσκάφη. Περίπου πεντακόσιοι άνθρωποι έχασαν τις ζωές τους στο Ηνωμένο Βασίλειο από τη ρίψη βομβών από γερμανικά αερόπλοια. Καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της τεχνολογίας τους διαδραμάτισε ο εφευρέτης Φέρντιναντ φον Ζέπελιν, το όνομα του οποίου έγινε συνώνυμο του αεροσκάφους.
Ο Ζέπελιν γεννήθηκε στην πόλη Κόνσταντς της νοτιοδυτικής Γερμανίας, στις 8 Ιουλίου 1838. Γονείς του ήταν ο υπουργός Οικονομικών της Βυρτεμβέργης και πρώην στρατάρχης των Χοεντσόλερν, κόμης Φρίντριχ Ζερόμ Βίλχεμ φον Ζέπελιν, και η Αμελί Φρανσουάζ Πολίν, αμφότεροι γόνοι αριστοκρατικών οικογενειών. Ο Φέρντιναντ πέρασε την παιδική του ηλικία στο μέγαρο Γκίρσμπεργκ, κοντά στην Κόνσταντς. Εκεί έλαβε και τα πρώτα του μαθήματα από τους καλύτερους δασκάλους της περιφέρειας. Το 1855, σε ηλικία 17 ετών, εισήλθε στη Σχολή Πολέμου στο Λούντβιχσμπουργκ ως δόκιμος αξιωματικός. Το 1858 αποφοίτησε από τη Σχολή ως υπολοχαγός και στη συνέχεια έλαβε την άδεια να σπουδάσει πολιτική επιστήμη, μηχανική και χημεία στο Πανεπιστήμιο Τούμπιγκεν.
Στις αρχές του 1863 ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου και συμμετείχε στον Αμερικανικό Εμφύλιο στο πλευρό των Βορείων ως παρατηρητής. Στην Αμερική πέταξε για πρώτη φορά με αερόστατο, εμπειρία που του έμεινε αξέχαστη για το υπόλοιπο της ζωής του. Παρατηρώντας τα αερόστατα, συνειδητοποίησε πόσο ευάλωτα στις καιρικές συνθήκες ήταν και άρχισε να επεξεργάζεται ορισμένα σχέδια για τη βελτίωσή τους. Οταν επέστρεψε στην πατρίδα του, ανέλαβε τα καθήκοντα του υπασπιστή του βασιλιά της Βυρτεμβέργης Καρόλου Α΄ και το 1866 συμμετείχε στο πλευρό του στον αυστρο-πρωσικό πόλεμο ως αξιωματικός του επιτελείου.
Στη διάρκεια των επόμενων ετών επεξεργάστηκε σειρά σχεδίων «για την αναγκαιότητα των καθοδηγούμενων μπαλονιών», τα οποία υπέβαλε ως υπομνήματα στον κάιζερ Γουλιέλμο Α΄ και τον Γουλιέλμο Β΄. Μετά τη συνταξιοδότησή του το 1890 αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη μελέτη κατασκευής ενός άκαμπτου αερόπλοιου. Παρότι έγινε αποδέκτης πολλών αρνητικών σχολίων για την ιδέα του, κατάφερε και συγκέντρωσε το απαραίτητο ποσό για την κατασκευή του αερόπλοιου, κατοχυρώνοντας το 1898 την εφεύρεσή του στο γραφείο ευρεσιτεχνιών της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1900 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες πτήσεις του αερόπλοιου πάνω από τη λίμνη της Κόνσταντς.
Τα διαρκώς βελτιωμένα αερόπλοια του Ζέπελιν προκάλεσαν τον ενθουσιασμό του κόσμου, ο οποίος θεωρούσε τεράστιο επίτευγμα την πτήση του ανθρώπου σε μια κατασκευή που μπορούσε να ελέγχει ο ίδιος. Το 1901 ο κάιζερ απένειμε στον Ζέπελιν το μετάλλιο του πρωσικού Τάγματος του Ερυθρού Αετού και το 1908 η στρατιωτική διοίκηση της Γερμανίας ενέταξε τα αερόπλοια του Ζέπελιν στο πολεμικό της οπλοστάσιο. Το 1909 τα αερόπλοια εντάχθηκαν στην πολιτική αεροπορία της Γερμανίας και το 1910 πραγματοποιήθηκαν τα πρώτα ταξίδια με αερόπλοια για την εξερεύνηση της Αρκτικής.
Ο Φέρντιναντ φον Ζέπελιν έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 1917, πριν από το τέλος του Μεγάλου Πολέμου. Η συμβολή του στην ανάπτυξη της τεχνολογίας των αεροσκαφών αναγνωρίστηκε από τις μετέπειτα γενεές, μολονότι τα αερόπλοιά του χρησιμοποιήθηκαν για πολεμικούς σκοπούς. Σχεδόν εξήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, το 1975, ο Ζέπελιν εντάχθηκε στο International Air and Space Hall of Fame.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
