Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1853 στη Ζούντερτ της Ολλανδίας. Δεν τέλειωσε ποτέ το σχολείο και σε ηλικία 16 ετών βρήκε δουλειά ως εκπαιδευόμενος στον διεθνή έμπορο έργων τέχνης Goupil & Cie. Αρχικά, τοποθετήθηκε στο υποκατάστημα της Χάγης και στο Λονδίνο και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Παρίσι, όπου και έμεινε έναν χρόνο μέχρι την απόλυσή του. Επέστρεψε στην Αγγλία, όπου εργάστηκε ως άμισθος βοηθός δάσκαλος σε ένα οικοτροφείο αγοριών στο Ραμσγκέιτ. Αργότερα εργάστηκε ως μισθωτός σε ιδιωτικό σχολείο που διηύθυνε εφημέριος.
Ενώ ήταν ήδη 24 ετών, πίσω πια στην Ολλανδία, αποφάσισε να σπουδάσει Θεολογία, για την οποία χρειαζόταν να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις. Ετσι, πέρασε έναν χρόνο στο Αμστερνταμ, όπου έμεινε σε συγγενείς, οι οποίοι του παρείχαν στέγη και βοήθεια για την προετοιμασία. Τελικά, η όλη βοήθεια δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα, καθώς ο νεαρός Βίνσεντ δεν είχε την απαιτούμενη πειθαρχία. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούσε να είναι πρόθυμος να υπηρετήσει τον Θεό. Εφυγε από το Αμστερνταμ για να ακολουθήσει μια αποστολή στο Βέλγιο, όπου εργάστηκε ως λαϊκός ιεροκήρυκας στην περιοχή των ορυχείων Μπορινάζ. Ωστόσο, δεν θα κατάφερνε να δημιουργήσει μια δεμένη κοινότητα πιστών και έτσι το συμβόλαιό του δεν ανανεώθηκε.
Εκείνο το διάστημα, ο μικρότερος αδερφός του, βλέποντας τα σκίτσα που ο Βίνσεντ συχνά περιλάμβανε στην αλληλογραφία του, τον συμβούλεψε να επικεντρωθεί περισσότερο στο σχέδιό του. Μετακόμισε στις Βρυξέλλες τον Οκτώβριο του 1880, όπου άρχισε να εργάζεται πάνω στην τεχνική σχεδίασής του και ήρθε σε επαφή με άλλους καλλιτέχνες. Οικονομικά αυτό το διάστημα τον στήριζε ο αδερφός του, που εν τω μεταξύ είχε διοριστεί διευθυντής της Goupil & Cie στο Παρίσι, για να μπορέσει να επικεντρωθεί εξ ολοκλήρου στην τέχνη του. Χωρίς τη συγκατάθεση των γονιών του, ο Βίνσεντ πήρε μαθήματα ζωγραφικής στη Χάγη από τον διάσημο καλλιτέχνη Αντόν Μοβ, σύζυγο μιας ξαδέρφης του, και εξασκούνταν καθημερινά καθώς ένιωθε ότι η τεχνική σχεδίασής του ακόμη υπολειπόταν. Υστερα από ένα διάστημα παραμονής στην Ολλανδία, ο ανερχόμενος ζωγράφος θα επέστρεφε στο Παρίσι, όπου βρισκόταν ο αδερφός του. Εκεί, ανέπτυξε το δικό του, γνωστό στυλ με τα έντονα χρώματα, ενώ άλλαξαν και οι θεματικές του: καφετέριες και λεωφόροι, φυτικές νεκρές φύσεις. Δοκίμασε επίσης πιο «εμπορικά» θέματα, όπως πορτρέτα.
Επειτα από δύο χρόνια, ωστόσο, το Παρίσι τού φάνηκε υπερβολικό. Μετακόμισε στην Αρλ, της οποίας το έντονο φως και τα χρώματα τον ενθουσίασαν. Εκεί, ο Βίνσεντ νοίκιασε στο λεγόμενο «Κίτρινο Σπίτι» στην Πλας Λαμαρτίν, προσκαλώντας καλλιτέχνες να μείνουν μαζί του και να δουλέψουν. Τελικά, ο Πολ Γκογκέν υπήρξε ο μόνος που αποδέχθηκε την πρόταση. Αν και η συνεργασία τους κατέληξε σε μερικούς εξαιρετικούς πίνακες, οι διαφορετικοί χαρακτήρες τους και ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο δούλευαν, προκαλούσαν εντάσεις. Οταν ο Γκογκέν απείλησε να φύγει, ο Βίνσεντ στενοχωρήθηκε τόσο, που απείλησε τον φίλο του με ξυράφι. Τελικά, το ίδιο βράδυ αυτοτραυματίστηκε, κόβοντας το αυτί του. Δεν φαίνεται να θυμόταν πολλά για το περιστατικό αυτό, και άρχισε πολύ γρήγορα να ζωγραφίζει εκ νέου. Τους μήνες που ακολούθησαν, όμως, η ψυχική του υγεία παρουσίασε έντονες διακυμάνσεις. Φοβούμενος για νέο παρόμοιο περιστατικό, εισήχθη οικειοθελώς στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Σαν Πολ-ντε-Μοσόλ του Σαν Ρεμί, όπου και παρέμεινε για έναν χρόνο. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, παρά την ασταθή ψυχική του υγεία, υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγικός ζωγραφίζοντας περίπου 150 πίνακες σε έναν χρόνο.
Στη συνέχεια, προτίμησε να ζήσει στο Οβέρ-σουρ-Ουάζ, ένα χωριό καλλιτεχνών κοντά στο Παρίσι. Εκανε νέους φίλους και ασχολήθηκε και πάλι με τη ζωγραφική. Ωστόσο, η αβεβαιότητα για το οικονομικό του μέλλον έγινε τόσο υπερβολική, που δεν συνέβαλε στο να ξεπεράσει τα προβλήματα με την ψυχική του υγεία. Τελικά, ο Βίνσεντ βαν Γκογκ θα έβαζε τέλος στη ζωή του στις 27 Ιουλίου 1890 σε ηλικία μόλις 37 ετών.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
