Τον Σεπτέμβριο του 1970, τις προεδρικές εκλογές στη Χιλή κέρδισε ο 62χρονος σοσιαλιστής γιατρός Σαλβαδόρ Αλιέντε ως επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, ενός συνασπισμού στον οποίο συμμετείχαν το Σοσιαλιστικό, το Κομμουνιστικό και το Ριζοσπαστικό Κόμμα, το Ενωτικό Λαϊκό Κίνημα Δράσης καθώς και άλλοι δύο μικρότεροι αριστεροί σχηματισμοί. Η εκλογή του Αλιέντε στην προεδρία της Χιλής είχε την υποστήριξη και των Χριστιανοδημοκρατών. Φαίνεται πως οι εξαγγελίες του σοσιαλιστή ηγέτη περί της συγκρότησης μιας αντι-ιμπεριαλιστικής και αντι-ολιγαρχικής κυβέρνησης έπεισαν ακόμη κι εκείνους που δεν συμμερίζονταν τις ιδέες της Αριστεράς να συνδράμουν στην προσπάθειά του.
Ο Αλιέντε έθεσε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων σοσιαλιστικού χαρακτήρα, κρατικοποιώντας τις επιχειρήσεις που διαχειρίζονταν τον ορυκτό πλούτο της χώρας, καθώς και τις τράπεζες. Στο πρόγραμμά του εντάσσονταν επίσης μεταρρυθμίσεις στον αγροτικό τομέα. Εκατομμύρια στρεμμάτων καλλιεργήσιμης γης απαλλοτριώθηκαν και δόθηκαν στη συνέχεια σε ακτήμονες. Στην εξωτερική του πολιτική, εγκαινίασε τη συνεργασία της χώρας με την Κίνα και την Κούβα, γεγονός που τον έφερε αντιμέτωπο με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες επλήγησαν από τα μέτρα του Χιλιανού προέδρου στην οικονομία. Ο Αλιέντε είχε αρνηθεί να αποζημιώσει τις αμερικανικές εταιρείες Kennecott και Anaconda, με την αιτιολογία ότι είχαν αντλήσει υπέρογκα κέρδη εις βάρος της Χιλής.
Η πολιτική του σταδιακά απέκτησε ολοένα και πιο ριζοσπαστικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να αποξενωθούν οι κεντρώες δυνάμεις που τον υποστήριζαν. Δυσαρέσκεια άρχισε να εκδηλώνεται σε τμήματα του πληθυσμού, η οποία εντάθηκε μετά τα μέτρα που έλαβαν οι ΗΠΑ, τα οποία στόχευαν στην οικονομική ασφυξία της κυβέρνησης Αλιέντε. Οι ΗΠΑ, άλλωστε, δεν επιθυμούσαν ακόμα μία αριστερή κυβέρνηση στην ευρύτερη γειτονιά τους, μετά την άνοδο του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα.
Στις βουλευτικές εκλογές του Μαρτίου 1973, πρώτη αναδείχθηκε η αντιπολίτευση, η οποία όμως δεν συγκέντρωσε το απαραίτητο ποσοστό που θα της επέτρεπε να ζητήσει την παραίτηση του Αλιέντε. Τον Αύγουστο του 1973, την αρχηγία των ενόπλων δυνάμεων ανέλαβε ο Αουγκούστο Πινοσέτ, ο οποίος μέχρι τότε είχε φροντίσει να κρατά ίσες αποστάσεις από τις δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1973 ο Πινοσέτ εκδήλωσε πραξικόπημα για την ανατροπή του Χιλιανού προέδρου, έχοντας την υποστήριξη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο Αλιέντε αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία και παρέμεινε κλεισμένος στο Προεδρικό Μέγαρο, αναμένοντας ισχυρή αντίδραση από τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του. Οταν συνειδητοποίησε ότι όλα είχαν κριθεί, έδωσε τέλος στη ζωή του.
Στη Χιλή επιβλήθηκε δικτατορία από τον Πινοσέτ, η οποία διήρκεσε δεκαεπτά χρόνια και χαρακτηρίστηκε ως μια περίοδος που εφαρμόστηκαν σκληρές μέθοδοι καταστολής, με μαζικές φυλακίσεις και χιλιάδες εκτελέσεις.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
