Πώς να μας το ετοιμάσει ο κρεοπώλης
Του ζητάμε να κόψει τις άκρες από τις φτερούγες και να αφαιρέσει το σημείο της ουράς, αν μας ενοχλεί αισθητικά (κάποιοι βέβαια το θεωρούν έκτακτο μεζέ). Καλό είναι να αφήνουμε άθικτο το λαιμό και το περίσσιο δέρμα, για να μη μαζέψει στο ψήσιμο και να προστατεύσει το πουλερικό από το να στεγνώσει. Την πέτσα την αφαιρούμε μετά το ψήσιμο, αν δεν μας αρέσει.
Το αναγκαίο «καψάλισμα»
Μερικές φορές, ακόμα και σε κοτόπουλα από μεγάλες μονάδες, μένουν πάνω σε φτερούγες ή άλλα σημεία του πουλερικού μικρά φτερά. Αυτά τα τραβάμε με το χέρι ή με τσιμπιδάκι. Επίσης μένουν μικρές τρίχες, που καψαλίζουμε ως εξής: Βάζουμε το κοτόπουλο μέσα στο νεροχύτη. Βάζουμε λίγο βαμβάκι στα δόντια μιας μακριάς πιρούνας. Βρέχουμε το βαμβάκι με λίγο καθαρό οινόπνευμα και το ανάβουμε πολύ προσεκτικά με τον αναπτήρα. «Περνάμε» με τη φλόγα τα σημεία που έχουν τριχούλες μέχρι να καούν. Δεν επιμένουμε περισσότερο από όσο χρειάζεται, για να μη μαυρίσει η πέτσα του κοτόπουλου.
Δεν το τρυπάμε
Για να νοστιμίσουμε σε βάθος μεγάλα ενιαία κομμάτια κρέατος (π.χ. μπούτι αρνιού, γουρουνόπουλο κ.λπ.), συνηθίζουμε να τα τρυπάμε εδώ κι εκεί με ένα μαχαίρι και να βάζουμε στα ανοίγματα διάφορα αρτύματα (λ.χ. κομμάτια σκόρδου ανακατεμένα με μυρωδικά, μουστάρδα και αλατοπίπερο). Αυτό δεν ισχύει για το κοτόπουλο – καθότι η σύσταση του κρέατος είναι διαφορετική και τρυπώντας το συμβάλλουμε στο να χάσει τους χυμούς του.
Διαβάστε περισσότερα στο Gastronomos.gr
