Τα taprooms (μέρη που σερβίρουν craft μπίρα) στις γειτονιές της Αθήνας ξεφυτρώνουν πλέον σαν τα μανιτάρια και όλοι εμείς οι μπιρόφιλοι δεν μπορούμε παρά να πανηγυρίζουμε. Στο Κουκάκι, στην Ηλιούπολη, στην Αγία Παρασκευή, στο Χαλανδρι βρίσκουμε μαγαζιά που σερβίρουν φρέσκια μπίρα από ελληνικές μικροζυθοποιίες και μας μυούν στην craft κουλτούρα. Ακολουθώντας τη νέα τάση ο Τζόναθαν Σπανός και η Νάσια Κυριάκου άνοιξαν πριν από λίγες μέρες στα Πετράλωνα το Slow Down, το πρώτο taproom της περιοχής, όπου σερβίρουν την ομώνυμη μπίρα τους, που παράγεται στο νανοζυθοποιείο τους στον Εύδηλο, Ικαρίας.
«Μου αρέσει η σκέψη ότι είμαστε το taproom της γειτονιάς», λέει ο Τζόναθαν. «Όπως είναι ο φούρνος ή το παντοπωλείο της γειτονιάς, έχει το στοιχείο του ντόπιου. Το Slow Down είναι ένα στέκι για τους γνώστες της craft μπίρας αλλα για όλους όσοι θέλουν να μυηθούν στη χειροποίητη μπίρα. Στο taproom ο πελάτης θα δοκιμάσει τις μπίρες και μετά θα αποφασίσει ποια του αρέσει. Θα ρωτήσει, θα μάθει και κάθε φορά που θα έρχεται θα μαθαίνει και κάτι παραπάνω. Το έχεις δει όταν μπαίνεις σε taproom· ο μπάρμαν κατευθείαν θα σε ρωτήσει τι θέλεις να δοκιμάσεις. Μαζί με τη δοκιμή, ξεκινάει και η συζήτηση. Στην Ικαρία ξεκινήσαμε, όχι από το μηδέν, αλλά από το μείον. Στην αρχή οι Ικαριώτες έπιναν IPA και έλεγαν “σε παρακαλώ μπίρα παρήγγειλα”. Τώρα έρχονται και ρωτάνε “τι IPA έχεις σήμερα;”. Σιγά σιγά οι ελληνικές μπίρες θα ακουστούν και στο εξωτερικό, όσοι θέλουν να το κυνηγήσουν θα το καταφέρουν».
Από τη Νέα Υόρκη στην Ικαρία
Ο Τζόναθαν γεννήθηκε και έζησε για χρόνια στη Νέα Υόρκη πριν αποφασίσει να μετακομίσει μόνιμα στην Ελλάδα. Στα ταξίδια του γνώρισε τη Νάσια. «Έχω καταγωγή από Ικαρία, ο πατέρας μου είναι από το νησί και όλα τα καλοκαίρια από 9 μηνών τα περνούσα εκεί. Ήμουν πάντα φαν της μπίρας. Στη Νέα Υόρκη, στις αρχές του ‘90, είχε πέντε μπίρες να διαλέξεις, δεν υπήρχαν μικροζυθοποιίες. Δεν υπήρχε η λέξη IPA, και κανείς δεν ήξερε τι θα πει λυκίσκος. Στις αρχές του 2000, στο Μπρούκλιν, πέτυχα την πρώτη craft μπίρα, ήταν IPA. Ακόμη θυμάμαι τη φοβερή γεύση της. Δεν είχα πολλές γνώσεις τότε, αλλά μου άρεσε και μπήκα δυναμικά στο χώρο. Έπιασα δουλειά στο Μανχάταν σε ένα από τα πρώτα taproom της πόλης. Τότε έμαθα πολλά, μιλούσα με πωλητές, ζυθοποιούς, δοκίμαζα, αγόραζα 25-30 βαρέλια από όλη την Αμερική. Βρέθηκα σε ένα περιβάλλον ζυμώσεων και απέκτησα καλό know-how για την craft μπίρα και τα taprooms. Ήταν και το homebrewing στα πάνω του τότε. Παραγγείλαμε ένα κιτ και αποφασίσαμε με τη Νάσια να φτιάξουμε την μπίρα μας. Την πήγα σε κάτι γνωστούς μου μπιρογνώστες για να μου πουν τη γνώμη τους. Τους άρεσε τόσο που με συμβούλεψαν να τη στείλω σε διαγωνισμό. Πήρε πρώτη θέση στην κατηγορία της και τότε κατάλαβα ότι κάτι κάνουμε. Ήταν η Saison μας που βραβεύτηκε. Ήταν η πρώτη μπίρα που φτιάξαμε στο μικροζυθοποιείο μας στον Εύδηλο. Ήμασταν σε μια φάση τότε που είχαμε αφήσει τις δουλειές μας, είχαμε έρθει στην Ελλάδα μόνιμα και ψαχνόμασταν για το τι θα κάνουμε. Το βραβείο της Saison ήταν το τελευταίο σκούντηγμα που χρειαζόμασταν για να το ρισκάρουμε και να ξεκινήσουμε. Είχα πάντα στο μυαλό μου ότι οι τάσεις από την Αμερική τελικά καταλήγουν στην Ελλάδα. Και δεν έπεσα έξω. Στην Ελλάδα έχει πάρει φόρα το πράγμα και θα πάρει ακόμη παραπάνω».
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr
