Tο φαγητό που παραγγέλνουμε από εφαρμογές delivery, όλο και πιο συχνά μαγειρεύεται σε ghost κουζίνες, από μάγειρες που δουλεύουν σε εστιατόρια που δεν υπάρχουν. Ή τουλάχιστον δεν είναι εστιατόρια με την κλασική έννοια του όρου. Δεν έχουν επιγραφή ή κάτι ιδιαίτερο στην πρόσοψη που να υποδεικνύει την ύπαρξή τους, δεν έχουν σάλα με τραπεζοκαθίσματα, ούτε και σερβιρότους. Σε κάποιες περιπτώσεις η ίδια κουζίνα μπορεί να εξυπηρετεί πολλά διαφορετικά ghost εστιατόρια, με διαφορετικές επωνυμίες και ξεχωριστά μενού ενώ υπάρχουν και τα παραδείγματα γνωστών, «κανονικών» εστιατορίων που εκτός από το φαγητό που προσφέρουν στους πελάτες που το επισκέπτονται τρέχουν και άλλα, παράλληλα, «εικονικά» εστιατόρια, επίσης με διαφορετικές επωνυμίες και διαφορετικά πιάτα. Σε κάθε περίπτωση, από την περίοδο της καραντίνας και μετά, τα ghost εστιατόρια φαίνεται πως έχουν έρθει για να μείνουν.
Ο νικητής του τηλεοπτικού διαγωνισμού μαγειρικής Master Chef, Σταύρος Βαρθαλίτης, εμφανίστηκε πριν λίγες εβδομάδες στις γνωστές εφαρμογές delivery με την Kantina που ειδικεύεται, σύμφωνα με την επίσημη περιγραφή της, στο «ανατρεπτικό ελληνικό street food». Το πρώτο του ghost εστιατόριο. Το δοκιμάσαμε και εδώ είναι οι πρώτες εντυπώσεις:
Το μενού χωρίζεται σε: σαλάτες, ορεκτικά και –το κυρίως θέμα– ανοιχτές μερίδες. Το τελευταίο σημαίνει πίτες για σουβλάκι, ξαπλωτές και φορτωμένες με διαφόρων ειδών φαγητά –από τα πιο τυπικά, όπως γιαουρτλού και πανσέτα, μέχρι κοκκινιστά κεφτεδάκια, κοκκινιστό μοσχάρι ή τηγανητό κοτόπουλο. Στα ορεκτικά βρήκαμε από κολοκυθοκεφτέδες και φέτα σαγανάκι σε φύλλο κρούστας με μέλι και σουσάμι ως και hot dog–σπετζοφάι. Από τα δύο «πρόσωπα» της Καντίνας (εκείνη του στριτφουντάδικου με ελληνικά στοιχεία και εκείνη που τείνει προς πιο το πιο κλασικό ελληνικό μεζεδοπωλείο) δεν χρειάστηκε να διαλέξουμε κάποιο. Παραγείλαμε λίγο απ’ όλα και έφτασαν σε generic χαρτονένια πακέτα. Το σημειώνω γιατί η αλήθεια είναι πως έχουμε δει διάφορες προσπάθειες (σε μερικές περιπτώσεις και υπερπροσπάθειες) από νέα ghost εστιατόρια να δίνουν κάποιο στίγμα μέσα από τις συσκευασίες του φαγητού. Αφού εστιατόριο δεν υπάρχει, προσπαθούν να ξεχωρίσουν με κάποιο brand engagement μέσω της συσκευασίας. Προσωπικά, εφόσον το πακέτο δεν είναι πλαστικό, καρφί δεν μου καίγεται για τα υπόλοιπα στολίδια, τα οποία υποπτεύομαι πως ανεβάζουν και αρκετά τα τελικά κόστη.
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr
