Η ιστορία του «καλοφαγάδικου» –έτσι την αποκαλεί την ταβέρνα του ο Χάρης Τζίτζης– ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1995. Η επιχείρηση κατασκευής ξύλινων μέσων διδασκαλίας που διατηρούσε κάποια στιγμή έπεσε έξω κι εκείνος, αναγκασμένος να αφήσει πίσω του τα παιδαγωγικά παιχνίδια, τα κουκλοθέατρα και τους πίνακες εκμάθησης, έπρεπε να αλλάξει επάγγελμα. Τη δούλευε μήνες στο μυαλό του την ιδέα για τα Γιουβετσάκια. «Ξύπνησαν μνήμες γεύσης», λέει, «ξύπνησε και η ανάγκη για επιβίωση». Έψαξε, σχεδίασε κι έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο για μια κουζίνα που να κάνει διανομή. Βρήκε έναν χώρο στο κτίριο του Δεληολάνη στην πλατεία της Γλυφάδας, τα φυλλάδια μοιράστηκαν πόρτα-πόρτα και καμιά εικοσαριά κλασικά ελληνικά φαγητά άρχισαν να παραδίδονται σε πήλινα κεσεδάκια στις γύρω περιοχές: Βάρκιζα, Βουλιαγμένη, Αργυρούπολη, Παλαιό Φάληρο…
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο