Il Trovatore: Πίτσα στον ξυλόφουρνο, ραβιόλι και Μποτσέλι

Il Trovatore: Πίτσα στον ξυλόφουρνο, ραβιόλι και Μποτσέλι

Το ιταλικό εστιατόριο του Παλαιού Φαλήρου έχει αδυναμία στον Ιταλό τενόρο που ανέβασε την κλασική μουσική στην κορυφή των charts. Κι ένα πλούσιο, «πολυφωνικό» μενού

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το καλοκαίρι του 2020 άνοιξε το Il Trovatore. Μέχρι πρόσφατα δεν είχε τύχει να πάω, παρότι είναι σχετικά κοντά στη γειτονιά μου. Αλλά έτσι το πέτυχα… υπερπαραγωγή. Στολισμένο με αμέτρητα φωτάκια, το βλέπεις από το προηγούμενο τετράγωνο σχεδόν. Όσοι κάθονται στη βεράντα που θερμαίνεται με σόμπες, κι είναι πολλοί, έχουν για φόντο όλη τη μπροστινή βλάστηση τυλιγμένη σε φωτεινό κουκούλι. Και μέσα, πάντως, έχει τα στολίδια του. Βάζουν μια γιορτινή νότα σ΄αυτό το ιταλικό εστιατόριο το οποίο εμπνέεται από τον Αντρέα Μποτσέλι – στο κλίμα των ημερών κι αυτός, μόλις κυκλοφόρησε ένα χριστουγεννιάτικο άλμπουμ που το ηχoγράφησε μαζί με τα παιδιά του. Ο διάσημος τενόρος έχει τη «γωνιά» του στη σάλα. Εκεί καθόμαστε. Στους τοίχους πίσω μας κρέμονται διάφορες φωτογραφίες του. Στη λίστα των κρασιών υπάρχει μια ενότητα με ετικέτες του οινοποιείου της οικογένειάς του στην Τοσκάνη. Τον κατάλογο τον παίρνουμε στα χέρια μας με το Love in Portofino στ’ αυτιά.

Την κουζίνα επιμελείται ο Σικελός σεφ Πίνο Σακέρι, που ζει πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Τον έχουμε συναντήσει στο Πρυτανείο, στον Αη Νικόλα στη Συγγρού, στο Rafale στη Βουλιαγμένη και σε πολλά ακόμη ιταλικά μαγαζιά. Παράλληλα με το Ιl Trovatore αυτόν το καιρό υπογράφει και τις γεύσεις του Ortigia στην Κηφισιά. Αλλού πιο κλασικό, αλλού πιο σύγχρονων τόνων, το μενού θέλει πολλές επισκέψεις για να το εξαντλήσεις. Για να το πω αλλιώς, μια που στην πρώτη του σελίδα έχει τα πρόσωπα της όπερας του Βέρντι που έδωσε το όνομά της στο μαγαζί, έχει πολλά μέρη. Δεν είμαι φαν των μεγάλων καταλόγων. Εσύ δυσκολεύεσαι να αποφασίσεις κι η κουζίνα να τα διαχειριστεί. Στο Il Trovatore ωραία φάγαμε πάντως. Από τα κρύα πρώτα πιάτα πήραμε τη μπρεζάολα, πάνω στην οποία απλώνονται μια ελαφριά σάλτσα γκοργκοντζόλα, αχλάδι, φουντούκι και διάφορες φύτρες, που της δίνουν φρεσκάδα. Λίγο αργότερα μεταπηδήσαμε στα ζεστά με αχνιστά μύδια, γυαλιστερές και γαρίδες, ωραία μαγειρεμένες, σε κόκκινη, ανεβαστικά καυτερή –δεν το τσιγκουνεύονται το πεπεροντσίνο– και μια ιδέα σκορδάτη σάλτσα, με το φρυγανισμένο ψωμάκι παραδίπλα να σε σπρώχνει σε βούτες.

Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT