Φτιάχνουμε τη συνταγή της Εύης Βουτσινά για σπιτικό γιαούρτι:
Μια λεπτή κρέμα από γάλα που πήζει χωρίς αλλότρια υλικά είναι το γιαούρτι, ελαφριά και ευχάριστη τροφή που ευνοεί τον οργανισμό, ιδιαίτερα το πεπτικό σύστημα, ακόμα και σε αυτούς που έχουν δυσανεξία στο γάλα. Είναι γνωστό από αρκετές χιλιάδες χρόνια στη Μέση και την Κεντρική Ανατολή, στην Αίγυπτο και στις χώρες του Καυκάσου. Από τους Πέρσες πέρασε και στην Ινδία. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το γνώριζαν και το απολάμβαναν, όπως μαρτυρείται σε γραπτές πηγές (Ηρόδοτος, Γαληνός, Πλίνιος). Στην Ευρώπη εμφανίστηκε γύρω στον 16ο αιώνα, αλλά διεδόθη ευρέως μόλις στις πρώτες δεκαετίες του 1900. Γιαούρτι γίνεται από κάθε είδους γάλα, αγελαδινό, πρόβειο, κατσικίσιο, βουβαλίσιο, ανάλογα με την κτηνοτροφία κάθε περιοχής αλλά και τις διατροφικές συνήθειες. Στην καθ’ ημάς ανατολή -και στη δική μας χώρα- όπως και στα Βαλκάνια, προτιμούν το πρόβειο, που είναι παχύτερο, ενώ στη Δυτική Ευρώπη, το αγελαδινό και το κατσικίσιο. Τα τελευταία χρόνια, που προσπαθούμε να μειώσουμε τα λιπαρά στη διατροφή μας, φτιάχνουν και γιαούρτι από αποβουτυρωμένο ή ημιαποβουτυρωμένο γάλα. Το άπαχο γιαούρτι όμως νερώνει εύκολα, οπότε χρησιμοποιούνται σταθεροποιητικοί παράγοντες, ο πιο αθώος από τους οποίους είναι η ζελατίνη. Όμως εμάς μάς ενδιαφέρει το σπιτικό γιαούρτι.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο.