Υπάρχουν πολλοί λόγοι να αγαπήσει κανείς το Rio. To μαγαζί που άνοιξε ένας Πολίτης ζαχαροπλάστης πριν 40 χρόνια στο Παλαιό Φάληρο φημίζεται για τους αφράτους μπαμπάδες του με το ελαφρύ σιρόπι. Και, όντως, είναι τόσο ζουμπουρλούδικοι και απολαυστικοί όσο φαίνονται, αλλά δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι η αληθινή σαντιγί με την οποία τους γεμίζουν (ένα υλικό που σχεδόν έχουν εξαφανίσει οι σκόνες και τα έτοιμα μείγματα σε τόσα πολλά ζαχαροπλαστεία). Είναι εκείνα τα λεπτεπίλεπτα πλεξουδάκια που πλάθονται στο χέρι −ένα μόνο από τα πολλά είδη μπατόν σαλέ που οι Πολίτες του Παλαιού Φαλήρου, αλλά και τα παιδιά τους πλέον, αγοράζουν από το Rio για να συνοδεύσουν το τσάι τους. Η παλιά συνήθεια που συνεχίζεται. Οι υφάλμυροι, βουτυράτοι ατσμάδες (μαλακά ψωμάκια που πουλιούνται στο δρόμο στην Κωνσταντινούπολη) που ψήνουν κάθε Σάββατο και ταιριάζουν τέλεια με λίγο κασεράκι για κολατσιό. Και άλλα πολλά ακόμη: οι τυρόπιτες κουρού (επίσης με φρέσκο βούτυρο) που βγαίνουν τα πρωινά και εξαφανίζονται με το που ξεφουρνιστούν, τα σεκέρ παρέ, τα τσουρέκια που αφήνουν κρεμένια αίσθηση στο στόμα, τα γεωμετρικά σοκολατένια πυραμιδάκια, οι μυρωδάτες βασιλόπιτες για τις οποίες οι χριστουγεννιάτικες παραγγελίες ξεκινούν απ’ τον Νοέμβρη.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο.
