Μια Baked Alaska με δύο διαφορετικά χειροποίητα παρφέ φτάνει φλεγόμενη στο τραπέζι. Μπουμ! Τa 70s ραφιναρισμένα και φερμένα στο σήμερα. Ακολουθεί «το φιστίκι», ένα γλυκό με πολλές διαφορετικές υφές με βάση τον καρπό. Η κλασική νουγκατίνα, σερβιρισμένη στο μεταλλικό της πιατάκι, φτιαγμένη με αυθεντική κρεμ παρισερί, φρέσκια σαντιγί και, ούτε έναν, ούτε δύο, αλλά τρεις αμυγδαλένιους «ορόφους» – ένας φόρος τιμής στο γλυκό της παλιάς Αθήνας που δεν σταματήσαμε να αγαπάμε ποτέ. Ο Δημήτρης Μακρυνιώτης πίσω από τον πάγκο του ανοιχτού εργαστηρίου βάζει τις τελευταίες πινελιές στα γλυκά του ενώ μια πελάτισσα τον ευχαριστεί για τις συνταγές του που «βγαίνουν πάντα». Αν δεν έχετε πετύχει μέχρι σήμερα τον pastry chef σε κάποια από τις τηλεοπτικές εκπομπές που εμφανίζεται ή στα ζαχαροπλαστικά βίντεο που ανεβάζει στο δημοφιλές κανάλι του στο YouTube, μπορείτε να δοκιμάσετε όσα φτιάχνει στο ανανεωμένο Ρεσιτάλ στο Μετς.
Μεγαλωμένος στη Νέα Σμύρνη, ο Μακρυνιώτης συνειδητοποίησε σχετικά αργά, στα 35 του, πως η ζαχαροπλαστική ήταν το «κάλεσμά» του. Αφού ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ελλάδα, συνέχισε να προσθέτει στις γνώσεις του και να εμβαθύνει ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο: γαλλική ζαχαροπλαστική στο Παρίσι, τζελάτο στην Ιταλία, ακόμα και ασιατικό γλυκό στο Βιετνάμ. Στο βιογραφικό του έχει μερικές από τις πιο διάσημες σχολές του κόσμου, σεμινάρια και workshops με κορυφαίους pastry chef και επιμέλειες σε πολυτελή ξενοδοχεία όπως το Kassandra Palace στη Χαλκιδική. «Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ζαχαροπλαστική λίγο αργά στη ζωή μου, στα 35 μου. Από πολύ μικρός ήθελα να το κάνω. Από 4-5 χρονών έμπαινα στην κουζίνα της μαμάς μου αλλά, λόγω κάποιων αντιδράσεων, το έκοψα. Το έκρυψα και δεν το ξανασκέφτηκα. Μεγαλώνοντας άλλαζα συνέχεια δουλειές και σε μια συζήτηση που είχα στα 34 μου, όταν με ρώτησαν “τι θες να κάνεις τελικά;” είπα “ζαχαροπλάστης”. Όσο σοκαρίστηκαν οι συνομιλητές μου, άλλο τόσο και εγώ που το είπα! Σαν να είχε μείνει κάπου μέσα μου και βγήκε μόνο του» λέει.
Διαβάστε περισσότερα στον Γαστρονόμο
