«Τα εγγόνια μου με λένε: ο παππούς με το καπέλο. “Με-το-καπέλο” έγινε το επώνυμό μου», λέει ο κύριος που έχει μπει να αγοράσει ξύλινες και μεταλλικές σβούρες για τα εγγόνια του, ένας από τους πιο πιστούς πελάτες του καταστήματος. Στο παλαιότερο κατάστημα παιχνιδιών της Αθήνας, που βρίσκεται στο ίδιο σημείο της Ομόνοιας σε ένα στενάκι δίπλα από την πλατεία Κοτζιά, τα τελευταία 97 χρόνια έχουν κάνει στάση γενιές και γενιές για να γιορτάσουν με ένα καλό παιχνίδι γενέθλια, χαρές και Χριστούγεννα.
Η σκουροπράσινη παλιά επιγραφή «Δαμίγος» με το ζωγραφιστό τρενάκι και οι κομψές βιτρίνες με τα κουκλοθέατρα, τα μουσικά κουτιά, τα καρουζέλ και τα μολυβένια στρατιωτάκια (όλα φτιαγμένα στο χέρι) θυμίζουν σε πολλούς πελάτες την εποχή που οι ίδιοι ήταν παιδιά και έρχονταν κρατώντας το χέρι των γονιών τους στην οδό Λυκούργου. Σήμερα δεν είναι λίγοι από αυτούς τους ίδιους πελάτες που θα ψωνίσουν για τα δικά τους παιδιά και τα εγγόνια. Υπάρχουν και εκείνοι που έρχονται για πρώτη φορά: νέοι γονείς ή συλλέκτες που στέκονται να χαζέψουν κάτι από την παλιά ζωή της πόλης και να πάρουν φεύγοντας ένα από τα ιδιαίτερα αντικείμενα του μαγαζιού.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο
