Η Μελπομένη Κανταρτζή ήταν ενός έτους βρέφος όταν η οικογένειά της ξεριζώθηκε από τα Φάρασα της Καππαδοκίας και μετά από περιπλάνηση κατέληξε με τους άλλους συγχωριανούς της στα Πετρανά της Κοζάνης όπου ζει μέχρι και σήμερα. Η γιαγιά Μέλπω, 101 ετών, με θαυμαστή διαύγεια πνεύματος και όρεξη για κουβέντα, θυμάται πολλές λεπτομέρειες από όσα της διηγούνταν οι πρόσφυγες γονείς της.
Οι αναμνήσεις της επώδυνες, αλλά ο λόγος της πυκνός, οι προτάσεις της σύντομες και δυνατές, σαν στίχοι δημοτικού τραγουδιού. «Γεωργός ήταν εκεί ο μπαμπάς μου. Τον αγαπούσαν όλοι οι Τούρκοι, ήταν γερός κυνηγός κι έξυπνος άνθρωπος, δεν τον άφηναν να φύγει. Κρυφά έφυγε. Μαζεύτηκαν πολλοί Τούρκοι να τον κρατήσουν εκεί, αλλά ένας Τούρκος, πιο έξυπνος, τον έβαλε άλλα ρούχα, γυναικεία, και τον έβγαλε έξω από τη χώρα, τον έβαλε στο πλοίο. Τη μάνα μου κι αυτόν. Εγώ μόλις είχα γεννηθεί. Με πήραν αγκαλιά και μ’ έφεραν. Δεν με πέταξαν να πεθάνω. Χαρά είχανε, παιδί είχανε! Γεννημένη ήμουν, που να μην ήμουνα…
Δείτε περισσότερα στο gastronomos.gr
