Συγγενής της… φαιδράς πορτοκαλέας και του λεμονιού, του νεραντζιού, του περγαμόντου, αλλά αυτό ήρθε από την Κίνα καθυστερημένα. Μόλις το 1805 έφθασε στην Αγγλία, ενώ στην Ελλάδα πρωτοήρθε στον Πόρο. Τις μανταρινιές δώρισε ο Ρώσος ναύαρχος Χέυδεν στον Μανουήλ Τομπάζη, ο οποίος τις φύτεψε στον κήπο του και από εκεί διαδόθηκαν στην υπόλοιπη χώρα*. Αναρωτιέμαι αν έχει σχέση με τους Μανδαρίνους, αλλά ο γνωστός οινολόγος και φίλος Σωτ. Χαλικιάς με πληροφορεί ότι με τη λέξη mandarin μετέφρασαν οι Ιησουίτες καλόγεροι την κινέζικη λέξη «λόγιος». Ποιος ξέρει! Μπορεί εκείνοι οι σεβάσμιοι να καλλιεργούσαν μαζί με το λόγο και τη σκέψη και τη citrus nobilis ή citrus deliciosa στους κομψούς τους κήπους. Στην αγορά, οι ποικιλίες μανταρινιών είναι άπειρες. Από τις πιο γνωστές είναι τα Χιώτικα, που δεν υπάρχουν όμως μόνο στη Χίο· απλά στα υπέροχα περιβόλια του Κάμπου της Χίου αφθονούν οι μανταρινιές, όπως άλλωστε και σε Κορινθία, Αργολίδα, Άρτα και αλλού.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο.