Κάθομαι στο τραπέζι εκεί στο βάθος, στριμωγμένη ανάμεσα σε δυο παλιά ψυγεία. Το ένα γράφει στη σκαλιστή κορνίζα του πως είναι κατασκευασμένο το 1938 από την εταιρεία Πρότυπον Ψυγείον Εν Ελλάδι. Δίπλα στο κεφάλι μου μια ζυγαριά, παραδίπλα άλλη μια πιο παλιά, κι έπειτα στοιβαγμένα πάνω στο ψυγείο κουτιά από μαργαρίνες, κονσέρβες πελτέ, φρυγανιές, συμπυκνωμένα γάλατα, καφέδες, αναψυκτικά, απορρυπαντικά, ένα από τα πρώτα πρώτα ραδιόφωνα, ένα ακορντεόν και μια λάμπα ασετυλίνης. Και άλλα πολλά, ετερόκλιτα αντικείμενα που έφερε ο χρόνος. Μα τι ντεκόρ!
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο
