Πατρίδα του χαλβά είναι η Περσία από όπου εξαπλώθηκε στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ινδίας και έφτασε και στη χώρα μας. Στη δική μας κουζίνα, είναι πιο γνωστός ο ταχινένιος χαλβάς του μπακάλη και ο σαρακοστιανός σιμιγδαλένιος χαλβάς με λάδι, όμως στην πραγματικότητα υπάρχουν άπειρες, χιλιάδες, εκατομμύρια συνταγές. Όσον αφορά στον σπιτικό χαλβά, η μέθοδος παρασκευής είναι λίγο πολύ ίδια, αλλάζουν όμως τα επιμέρους υλικά: άλλοι βάζουν αλεύρι αντί για σιμιγδάλι, άλλοι βούτυρο αντί για λάδι, άλλοι προσθέτουν γάλα, ακόμα και τυρί όπως ας πούμε στον τουρκικό πηνίρ χαλβά! Στις χώρες της Ανατολής, οι χαλβάδες τείνουν να είναι πιο πληθωρικοί, με πλούτο υλικών και όχι απαραίτητα νηστίσιμοι. Ο Πολίτικος χαλβάς, ας πούμε, είναι ένα πολύ διαφορετικό γλύκισμα, με βούτυρο, αυγά και σταφίδες, είναι πάλλευκο και με πλούσια, κρεμώδη υφή.
Στις δικές μας καταγραφές ανά την Ελλάδα, έχουμε εντοπίσει κι εδώ κάποιες ασυνήθιστες παραδοσιακές συνταγές όπως το ψαθούρι Χαλκιδικής που είναι ένας χαλβάς απλωτός στο ταψί, τον χαλβά ρυζιού από το Παγγαίο, τον μυζηθροχαλβά από το Αϊβαλί κ.ά. Και τι να πούμε για τις τόσες παραλλαγές που έχει γεννήσει η φαντασία των μαγείρων και των μαμάδων μας; Στις κατσαρόλες τους έχουν γίνει θαύματα και κάπως έτσι, το ρεπερτόριο του σιμιγδαλένιου χαλβά έχει μεγαλώσει για να συμπεριλάβει δημιουργικές και πολύ νόστιμες παραλλαγές: με σοκολάτα, με διάφορους ξηρούς καρπούς, δίχρωμους, με χυμούς φρούτων, πιρουνάτους και σπυρωτούς… Σε αυτό το αφιέρωμα συγκεντρώσαμε τις πιο αγαπημένες μας συνταγές για χαλβά -σιμιγδαλένιους αλλά και ταχινένιους που μπορούμε να κάνουμε στο σπίτι-, όλες νηστίσιμες. Καλοφάγωτες!
