Μεγάλο Σάββατο, βραδάκι
Έχουμε μόλις τελειώσει τις ετοιμασίες της μαγειρίτσας και της αυριανής μέρας, και ξεκουραζόμαστε απολαμβάνοντας ένα δροσερό, ξηρό αφρώδες κρασί από Μοσχοφίλερο, που κατευνάζει την κούραση, δίνει μια ανεπαίσθητη αίγλη στις μικρές στιγμές της κουζίνας και με εμπνέει για το στρώσιμο του αναστάσιμου τραπεζιού. Λινά τραπεζομάντιλα, όμορφα πιάτα, κολονάτα ποτήρια, βιολέτες, πασχαλιές, λεβάντες και λουίζες στα χαμηλά βάζα ανάμεσα στα κεριά για να φέρουν την άνοιξη των προσδοκιών μας. Το αναστάσιμο τραπέζι είναι ένα γιορτινό τραπέζι που του αρμόζει κάθε επισημότητα!
Ψάχνουμε στην κάβα για τα κρασιά. Επίκεντρο η ετήσια μαγειρίτσα. Μια όχι μόνο νόστιμη αλλά πλούσια, λιπαρή, xορταστική σούπα. Ο κανόνας λέει ότι οι σούπες δεν συνοδεύονται με κρασί. Όμως εμείς χρόνια τώρα δεν πειθαρχούμε και απολαμβάνουμε τα λευκά κρασιά μαζί της. Ασύρτικα, Μαλαγουζιές, Μαντινείες, κάποια χαρμάνια από Ροδίτη και Μοσχοφίλερο… Λευκά με καλές οξύτητες για να έρθουν να ισορροπήσουν με το αυγολέμονο και την λιπαρότητα των εντοσθίων, λευκά με διακριτικά αρώματα για να συνοδεύσουν τον άνηθο και τα φρέσκα κρεμμυδάκια. Όποιες φορές όμως η διάθεσή μας ήθελε λίγο περισσότερο χρώμα στα ποτήρια, ανοίξαμε ροζέ από Ξινόμαυρο, Syrah και Αγιωργίτικο, στιβαρά και φρέσκα, να ευφράνουν τον ουρανίσκο μας.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο
