Η Αφροδίτη Γεωργιάδου μεγάλωσε με σουρβά, τιμώντας το ποντιακό φαγητό

Η Αφροδίτη Γεωργιάδου μεγάλωσε με σουρβά, τιμώντας το ποντιακό φαγητό

Καλεσμένοι στο σπίτι της Θεσσαλονικιάς μαγείρισσας στην Άνω Τούμπα, γευτήκαμε τη σκληροπυρηνική κουζίνα της Σάντας του Πόντου

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Θεσσαλονικία από την άνω Τούμπα, με καταγωγή από το Κιλκίς και ποντιακές ρίζες, η Αφροδίτη Γεωργιάδου ανατράφηκε με τα φαγητά και την κουλτούρα του Πόντου. Η γιαγιά της ήταν Σμυρνιά και με προξενιό γνώρισε στο Κιλκίς τον άνδρα της, Πόντιο από τη Σάντα, που ήρθε κι αυτός μαζί με την πλειονότητα των Ποντίων προσφύγων με τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Πατέρας της είναι ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, δημιουργός του κτήματος και της παραγωγικής μονάδας «Το Ραγιάν» στο Κιλκίς, όπου παράγουν με παλιές αυθεντικές συνταγές, ποντιακά τυριά όπως γαΐς και παρχαροτύρ, και άλλα προϊόντα από τη χαμένη πατρίδα. Η ίδια, γαλουχημένη να σέβεται την οικογενειακή κληρονομιά της και συνεπαρμένη από το πάθος των γονιών της, με το που τελείωσε το σχολείο, γράφτηκε σε σχολή μαγειρικής, με απώτερο στόχο να αναλάβει αυτό που θεωρεί πλέον και δικό της χρέος: τη διατήρηση του θησαυρού της ποντιακής διατροφής.

«Μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, αλλά κάθε Σαββατοκύριακο πηγαίναμε στο χωριό, στη Βάθη του Κιλκίς, στη γιαγιά μου. Από μικρή θυμάμαι τις μυρωδιές και τους ήχους από τα μαγειρέματά της, τον ξύλινο θόρυβο από τη χλαού (πλάστης) όταν άνοιγε το φύλλο στον σοφρά και με πόση λαχτάρα περίμενα να βγει το ψωμί της από τον ξυλόφουρνο. Ο τόπος μοσχοβόλαγε από το ξυγαλί βούτυρο που έλιωνε ο μπαμπάς μου όταν μας έκανε τα περέκ. Άνοιγε τα φύλλα γιοχά και ύστερα τα έψηνε στο σατς. Έβαζε εναλλάξ με τους γιοχάδες το φιτιλέρ μιτζί [σ.σ.: γαΐς φτουλισμένο κι ανακατεμένο με μυζήθρα] και το βούτυρο ξυγαλί, έφτιαχνε τρεις στρώσεις και ύστερα το δίπλωνε σαν κρέπα». Τα περέκ, οι κιντέες, που είναι χυλός από άγρια τσουκνίδα μαγειρεμένη με καλαμποκάλευρο, όπως και το τυροχάβιτσο, ήταν τα αγαπημένα της φαγητά. «Το χαβίτς είναι ένας χυλός σαν πολέντα, που γίνεται με καλαμποκάλευρο και βούτυρο ξυγαλί. Μου άρεσε πάρα πολύ η διαδικασία, καθόμουν και παρακολουθούσα τη γιαγιά μου να το φτιάχνει και με λίγωνε η μυρωδιά από το καλαμπόκι που ψηνόταν στον ξυλόφουρνο. Ύστερα πρόσθετε στο καλαμποκάλευρο και μπόλικο γαΐς τυρί και γινόταν μαστιχωτό και ακόμα πιο νόστιμο».

Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT