Τον Αύγουστο του 1917, μια τρομερή πυρκαγιά θα κατακάψει ένα μεγάλο τμήμα του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης. Σπίτια, μαγαζιά, εκκλησίες, συναγωγές, τζαμιά και δημόσια κτίρια θα καταντήσουν πυρπολημένοι ερειπιώνες. Η Θεσσαλονίκη έχει απελευθερωθεί μόλις πριν από πέντε χρόνια, ο Α ́ Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται, ο Εθνικός Διχασμός κυριαρχεί στην πολιτική ατζέντα και η Ρωμαϊκή Αγορά βρίσκεται ακόμα θαμμένη βαθιά μέσα στη γενέθλια γη. Η κυβέρνηση του Βενιζέλου θα αντιδράσει αμέσως. Θα συστήσει μια επιτροπή υπεύθυνη για την ανοικοδόμηση, στην οποία συμμετέχουν τα πιο λαμπρά μυαλά της εποχής. Έλληνες, Γάλλοι και Άγγλοι ειδήμονες θα πρέπει να σχεδιάσουν τη νέα Θεσσαλονίκη, μια πόλη που θα πρέπει να μοιάζει σαφώς πιο ευρωπαϊκή από αυτήν που κάηκε. Επικεφαλής της επιτροπής ορίζεται ο ιδιοφυής Γάλλος αρχιτέκτονας, πολεοδόμος και αρχαιολόγος Ερνέστος Εμπράρ. Το σχέδιό του –που δεν θα υλοποιηθεί ποτέ σε όλη του την έκταση– θα μας δώσει, μεταξύ άλλων, την πιο όμορφη πλατεία της πόλης, την πλατεία Αριστοτέλους.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο.
