Όταν ο Βάσκο ντα Γκάμα πάτησε το πόδι του στην Ινδία τον Μάη του 1498, με το που βγήκε στη στεριά, φώναξε: «Για τον Χριστό και τα μπαχαρικά». Τη στιγμή εκείνη, ο μέχρι τότε γνωστός «κόσμος» άστραψε από νοστιμιά, καθώς μόλις είχε καταρριφθεί το μονοπώλιο των Αράβων εμπόρων που έως τότε πουλούσαν ως μεσάζοντες τα μπαχάρια στην τιμή του χρυσού.
Η πιο μπαχαρένια κουζίνα του κόσμου, αυτή της Ινδίας, περιλαμβάνει δεκάδες διαφορετικά καρυκεύματα μέσα στο ίδιο πιάτο, τα οποία προσθέτουν όχι μόνο άρωμα και γεύση, αλλά και χρώμα. Τα πιο γνωστά μείγματα μπαχαρικών, όπως το κάρι και το γκαράμ μασάλα (όπου «μασάλα» ή «μασάλ» σημαίνει «μείγμα» μπαχαρικών και «γκαράμ» σημαίνει «θερμό»), αποτελούν συχνά βάση το ένα για το άλλο, σε έναν άλυτο γρίφο ανάλογο του «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα».
Διαβάστε την συνέχεια στον Γαστρονόμο
