Προφανώς δεν μαγειρέψαμε μόνο αυτά. Αυτά τα πιάτα, για τα οποία θα διαβάσετε παρακάτω, όμως, τα ξεχωρίσαμε. Για τη νοστιμιά τους, για τη θαλπωρή τους, για την ιστορία τους, για τον τρόπο που συνδυάζουν τα υλικά τους, για τα μικρά μυστικά τους… Δοκιμάστε τα κι εσείς, οι δοσολογίες, οι εκτελέσεις κι ό,τι άλλο χρειάζεται να ξέρετε για κάθε συνταγή είναι ακριβώς από κάτω.
Τα δεύτερα καλύτερα φαλάφελ μετά του Ιμπραήμ
Στη «δύσκολη» γειτονιά της πλατείας Βάθης μάς κάνει ο Ιμπραήμ να κατηφορίζουμε συχνά πυκνά, με ολιγόλεπτη στάση μπροστά στο κατάστημά του, ένα από αυτά τα απλά, λαϊκά φαγάδικα που κάθεσαι για να χορτάσεις φτηνά, και όχι για μόστρα και κοινωνική έξοδο. Η αλήθεια είναι ότι πάντα περνάω βιαστική, και συνήθως τα τραγανά και πεντανόστιμα φαλάφελ του που μοσχοβολάνε, τα παίρνω τις περισσότερες φορές στο χέρι. Η πείρα τους, η καλή συνταγή και η σωστή εκτέλεση κατατάσσει αυτά τα φαλάφελ ανάμεσα στα καλύτερα που βρίσκουμε στην Αθήνα, και το ωραίο είναι ότι τον ψήσαμε και μας έδωσε τη συνταγή, την οποία κατέγραψε αναλυτικότατα, χωρίς να της ξεφύγει ούτε γραμμάριο, η συνάδελφος Βιβή Κωνσταντινίδου. Την έφτιαξα τις προάλλες και είναι πραγματικά μια υποδειγματική συνταγή για φαλάφελ, τόσο νόστιμα όσο και τα ορίτζιναλ του Ιμπραήμ. Επειδή δεν είχα αραβικές πίτες που λέει η συνταγή, χρησιμοποίησα τις κλασικές, αφράτες πίτες σουβλακιού που τις άλειψα με μια σάλτσα που έφτιαξα με ταχίνι, γιαούρτι, σκόρδο, λεμόνι, κύμινο και μαϊντανό. Νικολέτα Μακρυωνίτου
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr
