Είναι λίγο σαν να μπήκες στον τηλεφωνικό θάλαμο του Δόκτορ Χου και να βγήκες αλλού. Εκεί που λίγο πριν ήσουν στην κίνηση του κέντρου, αυτοκίνητα από δω, φανάρια από κει, πολυκατοικίες και γραφεία τριγύρω, περνάς το λόμπι του Academias Hotel, μπαίνεις στο ασανσέρ, βγαίνεις, περνάς το μπαρ και τις φωτισμένες φιάλες κρασιών και σάκε, και να σου ο Παρθενώνας, με την πόλη να απλώνει στα πόδια του σειρές από φωτάκια σαν χαλί.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο
