Λένε ότι το σωστό ταξίδι στην Ιταλία ισοδυναμεί με ένα έξτρα κιλό ανά ημέρα παραμονής. Στη Σικελία δεν είναι δύσκολο να πετύχεις τον στόχο. Από την ώρα που πατάς το πόδι σου μέχρι και την τελευταία στιγμή οι ευκαιρίες είναι συνεχόμενες και ανελέητες. Στον εντελώς random φούρνο έξω από τον σταθμό του τρένου μπήκα με το που έφτασα για ένα μπουκαλάκι νερό μόνο και βγήκα κρατώντας καλοφτιαγμένο μπριός με τόνους ρικότας, ενώ ακόμα και στο αεροδρόμιο της Κατάνιας, λεπτά πριν την αναχώρηση, δεν μπορούσα να μην γλυκοκοιτάξω το μαγαζί που γέμιζε τα κανόλι την ώρα της παραγγελίας. Οι μέρες που μεσολάβησαν είχαν ζυμαρικά (εννοείται), γρανίτες φυστίκι, αραντσίνι, πολλή μελιτζάνα, πολλή ρικότα, σάντουιτς με σπλήνα, πάστες-βυζάκια, πολλή ζέστη, υγρασία και τη γοητεία της ξεπεσμένης αρχοντιάς που κυριαρχεί στην πολύβουη Κατάνια και το, ακόμα πιο πολύβουο Παλέρμο.
Διαβάστε τη συνέχεια στο Γαστρονόμο
