Είναι κάτι ανάμεσα σε καφενείο και ταβερνάκι και γεννήθηκε από γιο και μάνα, κάτω από απρόσμενες συνθήκες.
Ο Κωστής Κελαϊδής διατηρούσε μικρή καφετέρια-take away στο Ρέθυμνο για εφτά χρόνια. Στη διάρκεια του λοκντάουν, εν μέσω πανδημίας, το κλείνει, επιστρέφει στο χωριό του τη Λαμπινή μαζί με τον επαγγελματικό εξοπλισμό του μαγαζιού και ανοίγει ένα μικρό καφενεδάκι σε πλάτωμα του χωριού, με θέα τον κάμπο και τις γύρω πλαγιές.
Αρχικά ήταν μόνο ένα δωμάτιο του παμπάλαιου σπιτιού, έπειτα επεκτάθηκαν και σε διπλανό χώρο, τον νοικοκύρεψαν με πολύ κόπο, έξυσαν τους σοβάδες να φανεί η πέτρινη τοιχοποιία του και άνοιξαν δύο μεγάλα παράθυρα για τη θέα.
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr
