Η ομάδα του Γαστρονόμου δοκίμασε πολλά αυτό τον μήνα βγαίνοντας στα εστιατόρια της Αθήνας (και όχι μόνο) – από κλασσικά γαλλικά πιάτα μέχρι φαγητά της κρητικής παράδοσης, γεωργιανά προϊόντα και κερκυραϊκό comfort food. Ήπιε και ωραίο καφέ. Οι πιο νόστιμες στιγμές του Οκτωβρίου ήταν οι ακόλουθες:
Στην Αλεξανδρούπολη, σε ένα εστιατόριο που τιμά την εβρίτικη παράδοση
Και μόνο που το Μετόχι σώθηκε την τελευταία στιγμή από τη μεγάλη πυρκαγιά του Αυγούστου στον Έβρο, με τον σεφ και ιδιοκτήτη Γιώργο Χρυσανίδη να ρισκάρει τη ζωή του για να αποτρέψει το κακό, αξίζει να το επισκεφτείτε. Πέρα από την περιπέτειά του όμως, είναι ένα εστιατόριο που υμνεί την τοπικότητα και την εποχικότητα, τίμια, αφοσιωμένα και με τρομερή επιτυχία. Σχεδόν όλες οι πρώτες ύλες είναι εβρίτικες, από τους τραχανάδες και τα άλευρα, μέχρι τα ελαιόλαδα, τα αλλαντικά, το κρέας, τα τυριά, τα κρασιά, τα μποστανικά και τα όσπρια. Ο Γιώργος Χρυσανίδης αντλεί από την εβρίτικη αστική και αγροτική κουζίνα τα καλύτερα δείγματά της και τα φέρνει στα πιάτα άλλοτε αυτούσια αλλά έξοχα μαγειρεμένα, κι άλλοτε πειραγμένα προς το δημιουργικότερο, διατηρώντας, όπως λέει, καθαρές τις γεύσεις και την ταυτότητα των υλικών. Από τα μέσα Οκτωβρίου που άνοιξε και πάλι, ανανεωμένο και με το χειμωνιάτικο μενού, το Μετόχι σερβίρει την τραγανή εβρίτικη λαλαγγίτα, μια τηγανίτα γεμιστή με φέτα, περιχυμένη με μέλι Κίρκης και πασπαλισμένη με εβρίτικο σουσάμι, το πιτάκι από πατάτα με μοσχαρίσιο καβουρμά, ξηρή μυζήθρα Σαμοθράκης και χειροποίητο γλυκό σταφύλι, τα μοσχαρίσια κεφτεδάκια γεμιστά με χοιρινή πανσέτα, σερβιρισμένα με σάλτσα ντομάτας και κατίκι. Δοκιμάστε το ντόπιο πλιγούρι με μοσχαρίσιο καβουρμά (πιάτο που μαγείρευε η μητέρα και η γιαγιά του), το χοιρινό κότσι στη γάστρα με ελαφρώς πικάντικο ξινολάχανο, το γλυκόξινο ζαρκάδι φάρμας στη γάστρα με χυμό ρόδι, αγριοκέρασα και ζυμαρικά που ζυμώνει ο ίδιος, και τα φασόλια πάλι στη γάστρα με πικάντικο εβρίτικο λουκάνικο και τρίμμα ξηρής μυζήθρας Σαμοθράκης. Αν βρεθείτε στο Μετόχι κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων, παραγγείλτε εγκαίρως τη σιγομαγειρεμένη για ώρες πάπια, σε βούτυρο αρωματισμένο με πορτοκάλι και κανέλα μέχρι να γίνει κονφί (μια νεότερη εκδοχή του εβρίτικου παστού πουλερικού σε λαρδί). Λίγο πριν το σερβίρισμα η πάπια περνά από τον φούρνο και αποκτά λεπτεπίλεπτη τραγανή κρούστα και συνοδεύεται με πιλάφι με ρόδι.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο
