Πόσο όμορφες είναι οι λεμονιές! Πού και πού τις πετυχαίνουμε και στην πόλη, στην αυλή καμιάς μονοκατοικίας που έχει γλυτώσει, να γέρνουν φορτωμένες λαμπερούς καρπούς και ανοίγει η καρδιά μας. Όταν είναι φρεσκοκομμένα τα λεμόνια, τα βάζουμε στη φρουτιέρα και μοσχοβολάει όλη η κουζίνα. Και τι δεν κάνουμε με με δαύτα. Και με τον χυμό και με τη φλούδα – το ξύσμα τους είναι μαγικό υλικό. Αυγολέμονα, λαδολέμονα, μακαρονάδες, μαγειρευτά, ένα σωρό γλυκά. Παντού τρυπώνουν. Τώρα που είναι η εποχή τους και στα μανάβικα και στις λαϊκές τα βρίσκουμε τροφαντά και ζουμερά, μπορούμε να κλείσουμε την σπιρτάδα και την ευωδιά τους σε βαζάκια και μπουκάλια και να τα χαιρόμαστε για πολύ καιρό.
Το λεμόνι είναι ένα εξαιρετικό φυσικό συντηρητικό. Όταν θέλουμε να διατηρήσουμε στο ψυγείο για μεγαλύτερο διάστημα τα ανοιχτά βαζάκια της μαρμελάδας, της σάλτσας και των πελτέδων μπορούμε να καλύψουμε την επιφάνεια τους με μια φρεσκοκομμένη φέτα λεμονιού. Και το ίδιο όμως, συντηρείται με πολλούς τρόπους. Γίνεται υπέροχη μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού -– παρακάτω θα βρείτε διάφορες εκδοχές. Συμπυκνωμένη λεμονάδα που μας συντροφεύει για μήνες και θαυμάσια lemon curd, ελληνιστί λεμονόκρεμα.
Τις φλούδες του μπορούμε να τις κάνουμε κονφί – θα τις βάλουμε σε φαγητά κατσαρόλας, σε βραστά αλλά και ψητά κρεατικά, πουλερικά και ψάρια, σε σαλάτες λαχανικών αλλά και οσπρίων, γενικά όπου θέλουμε τη δροσιά του λεμονιού. Μπορούμε και να τις καραμελώσουμε και να στολίσουμε με αυτές τούρτες, να γαρνίρουμε το παγωτό, να εμπλουτίσουμε τα κέικ και να τις μασουλάμε όποτε νιώθουμε ανάγκη για γλυκό (αν θέλουμε τις βουτάμε και σε σοκολάτα). Να φτιάξουμε limoncello ή κάποιο άλλο λικέρ λεμονιού, που κλείνει υπέροχα ένα γεύμα ή δείπνο. Τα παστά λεμόνια είναι επίσης ωραία ιδέα. Ζωηρεύουν κάθε πιάτο στο οποίο θα τα προσθέσουμε.
Τρία κόλπα με λεμόνι
Με τις φλούδες που μας μένουν από τα μαγειρέματα μπορούμε να φτιάξουμε μερικά πολύ ωραία αρτύματα.
Σκόνη λεμονιού: Ξύνουμε στο ψιλό μέρος του τρίφτη τη φλούδα από μερικά λεμόνια, απλώνουμε το ξύσμα σε μια λαδόκολλα και το αφήνουμε να στεγνώσει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για μια μέρα. Όταν αποξηρανθεί, διπλώνουμε τη λαδόκολλα, την πιέζουμε καλά με τα χέρια και έχουμε μια λεμονάτη σκόνη που θα αρωματίσει από σαλάτες και ψητά μέχρι τάρτες ή ό,τι άλλο θέλουμε. Σε ένα βαζάκι που κλείνει ερμητικά συντηρείται και για αρκετό καιρό.
Λεμονάτη ζάχαρη: Μπορεί να αξιοποιηθεί στα κέικ και σε πολλά ακόμη γλυκά. Για κάθε 250 γρ. ζάχαρη βάζουμε τις φλούδες από ένα μικρό λεμόνι, χωρίς το λευκό εσωτερικό τους. Μπορούμε να το αφαιρέσουμε με ένα κοφτερό μαχαίρι ή να χρησιμοποιήσουμε peeler. Τα χτυπάμε στον επεξεργαστή τροφίμων και σε λιγότερο από ένα λεπτό η φλούδα έχει ενσωματωθεί στη ζάχαρη, της έχει δώσει ένα απαλό κίτρινο χρώμα και φανταστικό άρωμα. Καλό είναι να χρησιμοποιηθεί αμέσως – το άρωμα χάνει τη ζωντάνια του με τον καιρό, αλλά διατηρείται για μερικές μέρες στο ψυγείο σε σακουλάκια που κλείνουν ερμητικά. Τη λεμονάτη ζάχαρη μπορούμε να τη φτιάξουμε και με ξύσμα λεμονιού. Τις φορές εκείνες που χρησιμοποιούμε λεμόνια στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική και δεν χρειαζόμαστε τη φλούδα, τα τρίβουμε στον τρίφτη, κρατάμε το ξύσμα στην κατάψυξη κι όποτε θέλουμε παίρνουμε όσο χρειαζόμαστε και την ετοιμάζουμε.
Αρωματικό αλάτι: Θα το βάλετε στις πατάτες φούρνου και θα είναι οι ωραιότερες που έχετε φάει. Φτιάχνεται εύκολα, με 250 γρ. χοντρό αλάτι, τη φλούδα από ένα λεμόνι (χωρίς το λευκό εσωτερικό), τα φύλλα από ένα κλαράκι δεντρολίβανο (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και αποξηραμένο) και ένα κουταλάκι του γλυκού σκόρδο σε σκόνη χτυπημένα στον επεξεργαστή τροφίμων. Απλώνουμε το μείγμα σε ένα ταψάκι στρωμένο με λαδόκολλα και το βάζουμε σε προθερμαίνουμε τον φούρνο, στους 100 °C, για 20 λεπτά για να φύγει η υγρασία. Όταν κρυώσει, το ξαναπερνάμε από τον επεξεργαστή τροφίμων και το κλείνουμε σε ένα αεροστεγές δοχείο. Μπορεί να διατηρηθεί μέχρι 3 μήνες.
Πηγή: Γαστρονόμος
