Ανθισμένες γλάστρες, ασβεστωμένοι κορμοί, λευκό χαλίκι που το νιώθεις να τρίζει και να βουλιάζει λίγο κάτω από τα πόδια σου. Έχει τέτοιες αυλές η Αθήνα. Μετρημένες στα δάχτυλα, αλλά έχει. Και στο κέντρο και παραέξω. Εκεί στήνουν τα τραπέζια τους αυτά τα μαγαζιά – ταβερνάκια παλιάς κοπής ή πιο καινούργια, ψησταριές… Αλλού θα φας τραγανά παϊδάκια και κοντοσούβλια ή σχαράτα σουτζουκάκια και μαντί, αλλού μπεκρή μεζέ και σαγανάκια ή τηγανητές γαρίδες και μπαρμπουνάκια, παντού όμως, κατά πάσα πιθανότητα, θα θέλεις να τρενάρεις την επιστροφή. Να κρατήσεις λίγο παραπάνω στο πλάνο αυτή διαφορετική εργονομία, αυτή την αύρα, αυτή την αίσθηση ότι βρέθηκες για λίγο αλλού.
Στο Στέκι του Ηλία για παϊδάκια κάτω απ’ τα δέντρα
 |
 |
Σταθερή αξία για παϊδάκια στο κέντρο το Στέκι του Ηλία. Με την ίδια επωνυμία λειτουργούν δύο ταβέρνες της ίδιας οικογένειας οι οποίες έχουν το ίδιο μενού και βρίσκονται στην ίδια ευθεία του Θησείου, η μία κοντά στην άλλη. Λίγο πιο αγαπημένη μας όμως είναι εκείνη στην Επταχάλκου με την μεγάλη αυλή. Ειδικά τις καθημερινές όταν δεν έχει πάρα πολύ κόσμο και μπορείς να βρεις τραπέζι στο βάθος, δίπλα στον βράχο. Με τα δέντρα, τα δεντρολίβανα, τις λεβάντες τριγύρω και το χαλίκι κάτω από τα πόδια σου νιώθεις πως βρέθηκες στην ελληνική επαρχία και ας απέχεις ελάχιστα βήματα από το πιο φασαριόζικο κομμάτι του κέντρου. Εκτός από τα μαστόρικα ψημένα παϊδάκια, παραγγέλνουμε πατάτες κομμένες στο χέρι, γλυκά βραστά κολοκυθάκια και άλλα κλασικά ταβερνίσια. Γ.Π.
ADVERTISEMENT
Επταχάλκου 5, Θησείο, Τ/210- 34.58.052
Γάκιας: στο καφενείο για μεζέδες
Στη χαλικόστρωτη, δροσερή αυλή του Γάκια δοκιμάζουμε μικρούς μεζέδες καφενείου όπως την στραπατσάδα με σουτζούκι, ομελέτα καβουρμά, μαστέλο στη σχάρα, κοπανιστή Μυκόνου ή μελιτζάνες στο πήλινο με φρέσκια σάλτσα ντομάτας, πατάτα και φέτα Τριπόλεως. Για όποιον δεν προλάβει θέση στην κρυμμένη αυλή υπάρχει και ο πεζόδρομος που προσφέρεται και αυτός για ουζάκια και τσιμπολόγημα. Γ.Π.
Ευαγγελίστριας 16 & Κρήνης, Νέα Ερυθραία, Τ/ 210-62.03.934
Αυθαίρετο: ταβερνάκι και δροσιά
 |
 |
Είναι χωμένο στα δέντρα, λίγα μόλις χιλιόμετρα από την Κηφισίας, αφού περάσετε το δάσος Συγγρού, την Eλληνογαλλική σχολή Ουρσουλινών και το κτήμα Βορρέ. Έχει άλλο καιρό εκεί, υπολογίστε τουλάχιστον δυο βαθμούς χαμηλότερα. Το Αυθαίρετο είναι μια μικρή απόδραση μέσα στην πόλη. Ταβερνάκι σένιο, με ωραίο, σβέλτο σέρβις και φιλικούς, φιλόξενους ανθρώπους. Στην κουζίνα μαγειρεύουν κλασικά ταβερνίσια – από μπεκρή μεζέ, σαγανάκι, μπιφτέκι γεμιστό και χόρτα βραστά, μέχρι μπακαλιάρο σκορδαλιά και σαρικοπιτάκια. Κάνουν και λίγο πιο ιδιαίτερα πιάτα, όπως αμελέτητα τηγανητά, σαλιγκάρια στιφάδο, αρνίσιες γλώσσες με μουστάρδα και τσίλι κον κάρνε. Ωραίος μεζές οι φλάσκες με τυροκαυτερή. Ν.Μ.
Πευκών 10, Μελίσσια, Τ/210-80.29.309
Ρεμούτσικο: φουλ του κρέατος στην αυλή
Το ημερολόγιο έγραφε 1982 όταν ο Κώστας Δήμας πήρε την απόφαση να μετατρέψει το πατρικό του σπίτι, πολύ κοντά στον ναό του Αγίου Δημητρίου, σε ταβέρνα. Με τους δυο του γιους να έχουν πάρει τη σκυτάλη, στην αυλή, όπου έπαιζαν μικροί έχοντας κάτω από τα πόδια σου χαλικάκι, τρως παϊδάκια αρνίσια και προβατίνας, μπιφτέκια, λουκάνικα, πανσέτες, μπριζόλες κι ένα κοντοσούβλι που έχει πολλούς πιστούς. Το ότι εδώ άλλωστε βασιλεύει το κρέας και να μην το ξέρεις θα το καταλάβεις με το που μπαίνεις βλέποντας τη φορτωμένη με όσα θα βρεθούν στη συνέχεια στη σχάρα και στη σούβλα βιτρίνα στα δεξιά. Α.Σ.
Λεωφόρος Αγίου Δημητρίου 120, Άγιος Δημήτριος, Τ/210-97.04.515
Σισλί: στη σκιά ενός κτιρίου που ήταν άλλοτε χάνι
Η πολίτικη μελιτζανοσαλάτα, η καυτερή εσμέ, τα νόστιμα μαντί, που τα φτιάχνουν μεγαλούτσικα και τα περιχύνουν με γιαούρτι με σκόρδο και σάλτσα πιπεριάς, τα σουτζουκάκια σχάρας, τα κεμπάπ, τα μπορέκια, τα τας κεμπάπ και το ντονέρ τα καλοκαίρια βγαίνουν έξω – μαζί τους και κάποια πιάτα της εποχής, όπως τα στρογγυλά κολοκύθια που τα γεμίζουν με ρύζι και κιμά. Πίσω από το πέτρινο κτίριο, κάποτε χάνι, που φιλοξενεί το Σισλί, κρύβεται μια αυλή στρωμένη με χαλικάκι, τριγυρισμένη από πράσινο, με τραπέζια και ξύλινους πάγκους, ένα πηγάδι και μερικά κοφίνια που έχουν ξεμείνει από το παλιό πατητήρι. Και τα γλυκά έχουν άρωμα Ανατολής σ’ αυτό το μαγαζί που μαγειρεύει νόστιμα πιάτα πολίτικα, σμυρνέικα και ποντιακά. Οπότε κλείνεις με κιουνεφέ, κατμέρ, καζάν ντιπί ή εκμέκ με καϊμάκι. Α.Σ.
Λεωφόρος Μεσογείων 376, Αγία Παρασκευή, Τ/210-60.08.885
Αντιγόνη: με θέα θάλασσα
Σε ένα από τα αγαπημένα μας ταβερνάκια κοντά στην παραλία, στην Αντιγόνη, κοντά στο Θυμάρι, μας αρέσει να τσιμπολογάμε αγναντεύοντας τα κύματα από ψηλά. Η χαλικόστρωτη αυλή με τις ασβεστωμένες μουριές έχει τη γοητεία της. Τα πράγματα αποκτούν όμως ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν οι δίσκοι με τα φαγητά αρχίζουν να βγαίνουν από την κουζίνα. Προτείνουμε να δοκιμάσετε τα σπιτικά τηγανόψωμα, τα ελαφροτηγανισμένα κολοκυθάκια και τα λεπτοκομμένα παϊδάκια προβατίνας. Και τα ψαρικά τους όμως δεν πάνε πίσω – ειδικά τα τηγανητά μπαρμπούνια είναι από τις σπεσιαλιτέ τους. Και όλα αυτά με τα ηχεία να παίζουν, χαμηλόφωνα, ελαφρολαϊκά άλλων εποχών. Γ.Π.
Μακροδημητραίων, Θυμάρι, Τ/22910-37.503
Στα Φιλετάκια για… πορκέτα
Η καταπράσινη, καλοκαιρινή αυλίτσα με το χαλίκι ξυπνάει αναμνήσεις από οικογενειακές εξόδους περασμένων δεκαετιών. Στην ταβέρνα που λειτουργεί από το 1966 πάμε, όπως λέει το και το όνομα, για τρυφερά φιλετάκια (μικρά κομμάτια κρέατος –χοιρινού, μοσχαρίσιου ή κοτόπουλου– χωρίς κόκαλο). Ο πιο εμβληματικός μεζές του μαγαζιού όμως είναι το περίφημο «κρύο πιάτο», δηλαδή η πορκέτα! Πρόκειται για χοιρινή πανσέτα, ξεκοκαλισμένη, καθαρισμένη και γεμισμένη με τα τρίμματα του ψαχνού από το φιλετάρισμα, σκόρδο και μπόλικο αλατοπίπερο. Τυλίγεται σε ρολό, σιγοβράζει μέχρι να γίνει αφρός, σβήνει με λεμόνι, μπαίνει στο ψυγείο και σερβίρεται λεπτοκομμένη σε φέτες, κρύα, με μουστάρδα. Οι μαμαδίστικες τηγανητές πατάτες και το φλογερό τζατζίκι επίσης στα συν. Γ.Π.
Εθνάρχου Μακαρίου 126 και Δράμας, Δάφνη, Τ/210-97.30.682
Στο Μικρό στα Λεγραινά κάτω από ελιές και ευκάλυπτους
 |
 |
Το «Θεόδωρος και Ελένη», η αγαπημένη ψαροταβέρνα των Λεγραινών, που προτιμούν να συνδυάζουν οι Αθηναίοι με το μπάνιο τους στο Σούνιο, έχει και ένα αδελφάκι. Βρίσκεται λίγο πιο κάτω στον ίδιο δρόμο και ονομάζεται «Το μικρό». Τα διάσπαρτα τραπέζια κάτω από τους ευκάλυπτους, με τα στρωμένα άσπρα τραπεζομάντηλα, δημιουργούν καλοκαιρινή ατμόσφαιρα και χαλαρή διάθεση. Οι γαρίδες με τσιγαρισμένη, σκορδάτη αλμύρα, καπνιστή πάπρικα, τραχούρι και χυμό λάιμ, τα αχνιστά κυδώνια σε ζωμό μπακαλιάρου και θρούμπι και η καραβιδομακαρονάδα είναι τα πιο νόστιμα πιάτα τους. Μ.Π.
Λεωφόρος Λεγραινών, Λεγραινά, Τ/22920- 51.875
Bavaria: στη «μέσα» Βάρκιζα για γεύση από χωριό
Νιώθεις ότι είσαι εκτός Αθήνας στην κρεατοταβέρνα στη «μέσα» Βάρκιζα. Σε μια ανοιχτωσιά, με ελεύθερο ουρανό, άφθονο πάρκινγκ και μια υπέροχη αυλή με χαλίκια, ξύλινες πέργκολες, τραπέζια με καρό τραπεζομάντηλα και μια πλούσια κληματαριά που κάνει σκιά. Τα Σαββατοκύριακα βάζουν σούβλες –αρνί ολόκληρο στη σούβλα, κοκορέτσι και κοντοσούβλι– ενώ τις καθημερινές σερβίρουν μπριζόλες υποδειγματικά ψημένες και παϊδάκια νόστιμα αλλά χοντροκομμένα. Χερίσιες πατάτες και μερικές επιλογές σε εμφιαλωμένα κρασιά. Το σπιτικό λικέρακι φράουλας που φέρνουν στο τέλος είναι ιδανικό για να σας αλλάξει τη γεύση. Στα συν το διακριτικό και ευγενικό σέρβις. Μ.Π.
Περικλέους 65, Βάρη, Τ/ 210-89.73.383
