Είναι από τα πιο αγαπημένα κυριακάτικα φαγητά ο μουσακάς. Χτίζεται σιγά σιγά. Τη θέλει την ώρα του. Να τηγανίσεις ή να ψήσεις τις μελιτζάνες και τις πατάτες, να τσιγαρίσεις τον κιμά, να φτιάξεις τη μπεσαμέλ. Αλλά χαλάλι, το αξίζει και με το παραπάνω. Είναι απόλαυση σε στρώσεις. Όταν βγαίνει το φουλαριστό ταψί από τον φούρνο με την επιφάνεια να ‘χει ροδίσει και πιάνεις να μοιράζεις γενναιόδωρα κομμάτια, ξέρεις ότι θα εκτιμηθεί δεόντως ο χρόνος κι ο κόπος.
Εδώ έχουμε συγκεντρώσει αρκετές συνταγές για το αγαπημένο φαγητό του ελληνικού τραπεζιού. Ανάμεσά τους και κάποιες εκδοχές χωρίς την ομολογουμένως απολαυστική μπεσαμέλ που κατά πάσα πιθανότητα εισήγαγε στη συνταγή ο Νίκος Τσελεμεντές στην προσπάθειά του να εξευγενίσει το ανατολίτικο πιάτο. Νωρίτερα ο μουσακάς γινόταν άνευ αυτής, πολλές φορές καλυμμένος με ροδέλες ντομάτας για να μείνει ζουμερός και να μην ξεραθεί στο ψήσιμο. Έχουμε επίσης εκδοχές με γιαουρτόκομμα, που είναι ιδανικό για όσους θέλουν ένα φαγητό πιο ελαφρύ. Έχουμε συνταγές με διάφορους κιμάδες: μοσχαρίσιο, το μείγμα αρνίσιου-μοσχαρίσου ή με αρνίσιο. Με τον τελευταίο ξεκίνησε άλλωστε το αγροτικό πιάτο, συνδυάζοντάς τον με κάποια εποχικά λαχανικά, που ψήνονταν στο μαγκάλι και αποκτούσαν καπνιστή νοστιμιά: μελιτζάνες, πατάτες, κολοκύθια, φασολάκια, μπάμιες, πράσα, πιπεριές, λάχανο… Αξίζει να δοκιμάσετε την παραλλαγή με τα φασολάκια, που θα βρείτε παρακάτω, τώρα που είναι κι αυτά στην εποχή τους, κι ας πάει αυτόματα το χέρι στις μελιτζάνες όταν σκεφτόμαστε να φτιάξουμε μουσακά.
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr
