Βρισκόμαστε στην Κυψέλη. Πέντε bartenters κάποιοι από τους καλύτερους της Αθήνας, η Χριστίνα (η φωτογράφος του «Γ»), ο Κώστας και η Έφη (οι ιδιοκτήτες που μας παραχώρησαν ευγενικά το διαμέρισμά τους), η χελώνα χωρίς όνομα, ο γάτος Γκράου και εγώ. Το θέμα: «Καλοκαιρινή μάζωξη με φίλους για κοκτέιλ στο μπαλκόνι, αυτό το σύμβολο του αθηναϊκού καλοκαιριού». Χώρος για ξεγνοιασιά, χαλάρωση και καλοπέραση, μια διέξοδος από την αφόρητη αστική ζωή ειδικά τα καλοκαίρια. Το μπαλκόνι μας δεν έχει θέα θάλασσα ούτε την Ακρόπολη. Είναι το χαρακτηριστικό κυψελιώτικο, που έχει θέα… το απέναντι μπαλκόνι. Τόσο κοντά, που νιώθεις τους γείτονες συγκάτοικους, χωρίς απαραίτητα να ξέρεις το όνομά τους.
Όσο κάνουμε τις ετοιμασίες, δίπλα μια κυρία μαζεύει την μπουγάδα της. Ηλιακοί θερμοσίφωνες αντανακλούν το φως. Η πλαστική πράσινη περίφραξη έχει γείρει και καλώδια πετάγονται εδώ κι εκεί. Ταυτόχρονα μυρίζει αγιόκλημα, στον τενεκέ της φέτας ο βασιλικός έχει θεριέψει και αναδίδει το γλυκό άρωμά του κάθε φορά που τον ακουμπάς. Η μαλαγουζιά στη γλάστρα απλώνει τα φύλλα της. Στη φραουλιά οι καρποί έχουν ξεραθεί, δεν είναι πια η εποχή τους. Μονστέρες και φίκοι μπλέκονται με θυμάρια και πικροδάφνες. Τα φυτά τα κάνουν όλα πιο υποφερτά το καλοκαίρι στην Αθήνα. Η Μυρσίνη Σπανέλη bar manager στον Ελέφαντα στην Κάντζα κόβει από τη γλάστρα αρμπαρόριζα, που φυτρώνει παντού και έχει φανταστικό άρωμα λουκουμιού. Τη βάζει στο κοκτέιλ για να προσθέσει βάθος. Ο Μάρκος Πρίφτης, ιδιοκτήτης του Ham on Rye στα Εξάρχεια, βάζει κεράσι στο καταπράσινο, γλυκόξινο Japanese slipper -του αρέσουν τα κλασικά κοκτέιλ. Τα φρούτα του καλοκαιριού δίνουν χρώμα, όπως το καρπούζι που κόβει ο Γιάννης Μουλάς (bartender του CV στα Ιλίσια) για το καλοκαιρινό νεγκρόνι που ετοιμάζει. Η Πόπη Σεβαστού βάζει κύμινο στην παλόμα της. Αναπάντεχος συνδυασμός που την κάνει ντελικάτα ξεδιψαστική. Έτσι είναι τα κοκτέιλ της στα εστιατόρια Proveleggios και Nolan, όπου έχει αναλάβει το μπαρ. Η Νόρα Κουφού, που βρίσκεται φέτος μεταξύ νησιών και Πετραλώνων head bartender του Line, πάντα μας ξαφνιάζει με τις βιώσιμες ιδέες της. Κόβει φύλλα δυόσμου από τις γλάστρες μας για να αρωματίσει το δροσιστικό κοκτέιλ της και ό,τι περισσεύει το κρατάει για επόμενη χρήση.
 |
 |
Ανεβάζουμε τις τέντες να δούμε ουρανό. Ανάβουμε «φιδάκια» για να αποφύγουμε το τσίμπημα των κουνουπιών. Βγάζουμε ό,τι κανάτες έχουμε καταχωνιασμένες στα ντουλάπια, κρυστάλλινες ή γυάλινες με τυπωμένα λουλουδάκια. Σερβίρουμε τα κοκτέιλ σε ποτήρια κρασιού, νερού, ουίσκι, ενώ καταλήγουμε να τσουγκρίζουμε με τις κανάτες. Το βράδυ πέφτει, τα φώτα της πόλης ανάβουν. Ο κάκτος που ανθίζει μόνο για ένα βράδυ, αποκαλύπτεται. Άλλη μία καλοκαιρινή μέρα στην πόλη τελειώνει. Επιβιώσαμε!
 |
 |
