Μου είχαν πει ότι στο πρώην καφενείο, νυν ταβερνάκι, του Μανόλη Παπαδογιαννάκη στο Ατσιπόπουλο φτιάχνουν βλίτα με ντομάτες σύβραση και ήμουν περίεργη να τα δοκιμάσω. Όταν συναντήσαμε τον Μανόλη στο μικρό γωνιακό μαγαζί του, εκείνος είχε ήδη βάλει στην κατσαρόλα να βράζουν μαζί πατάτες, ντομάτες και κολοκυθάκια και μας υποδέχτηκε με ρακή. Ο Μανόλης σπούδασε στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, ξεμπάρκαρε όταν παντρεύτηκε, δούλεψε για χρόνια ως ρεσεψιονίστας σε ξενοδοχεία και τελικά το 1997 άνοιξε το καφενεδάκι του στο χωριό της γυναίκας του Ελένης, το Ατσιπόπουλο, σε ένα παλιό, ερειπωμένο κτίριο που στέγαζε το πρώην κοινοτικό γραφείο. Πριν από λίγα χρόνια, το μικρό καφενείο, που είχε ήδη καθιερωθεί, μετατράπηκε σε ταβερνάκι, διατηρώντας όμως την παλιά φιλοσοφία: λίγοι μεζέδες φτιαγμένοι με την έμπνευση και τα βρισκούμενα της εποχής και της ημέρας. Έτσι κι αλλιώς, έχουν ανοίξει τόσες καφετέριες στο θορυβώδες Ατσιπόπουλο, που δεν θα μπορούσε να τις ανταγωνιστεί.
«Το καφενείο έγινε ταβέρνα χωρίς να το καταλάβω», λέει ο Μανόλης. «Δεν ήταν αυτός ο στόχος μου. Απλώς πότε πότε έφτιαχνα κάποιον μεζέ με μανιτάρια άγρια, που μάζευα μόνος μου, και σέρβιρα στους πελάτες. Αυτοί πάλι με παρακαλούσαν: “Πες στη γυναίκα σου να μας κάνει και κάνα φαγητό”. Κι έτσι, χωρίς να το καταλάβω, έγινε μια μικρή ταβέρνα. Και να σου πω… καλύτερα. Στο καφενείο συχνά κάποιοι έπιναν πολύ κι εγώ στενοχωριόμουν, ιδιαίτερα όταν έβλεπα νέα παιδιά μεθυσμένα». Ο Μανόλης λοιπόν επικεντρώθηκε στους φημισμένους μεζέδες του, από την ωραιότατη κουκουβάγια μέχρι τα τσιγαριαστά χόρτα και φυσικά τα μαγειρέματα με κρέας που ετοιμάζει η Ελένη στο σπίτι τους και τα φέρνει στο μαγαζί με την κατσαρόλα. Τα κρεατικά τα προμηθεύονται εδώ και πολλά χρόνια από έμπιστο ντόπιο κρεοπώλη και τα μποστανικά από επίσης ντόπιους παραγωγούς και από το περιβόλι του. Τα κύρια πιάτα καθημερινά είναι από ένα έως τρία το πολύ και πάντα εποχικά, του φούρνου ή του τσικαλιού και σε ποσότητες που υπολογίζονται εμπειρικά – οι υπολογισμοί σπάνια πέφτουν έξω ώστε να μην περισσεύει τίποτα.
Πολύ ιδιαίτεροι, χωρίς δυόσμο αλλά με μείγμα κιμάδων και ξερή ρίγανη, είναι οι κεφτέδες του Μανόλη.Εκεί όμως που το μαγαζάκι του Μανόλη ξεχωρίζει, είναι στα πιάτα με άγρια χόρτα. Που τα μαζεύει και τα μαγειρεύει ο ίδιος στο μικρό κουζινάκι της ταβέρνας με το πετρογκάζ. Ο ίδιος είναι εξαίρετος χορτοσυλλέκτης και γνωρίζει ακόμα και τα πιο σπάνια του τόπου του, όπως τα τσιλιμπινίδια, που μυρίζουν γλυκάνισο, ενώ έχει καταφέρει να εντοπίσει πάνω από 20 είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. «Έρχονταν εδώ οι σπουδαστές της Σχολής Γαστρονομίας της Ιταλίας (Università degli Studi di Scienze Gastronomiche), τους πήγαινα να μαζέψουμε μαζί χόρτα και ερχόμασταν πίσω στο μαγαζί, για να τα μαγειρέψουμε και να τα δοκιμάσουν», λέει ο Μανόλης. Έχει πρωταγωνιστήσει και σε ένα ανάλογο ντοκιμαντέρ για την κινεζική τηλεόραση. Γυρίζει όλη την Κρήτη, ιδιαίτερα τη νότια, κοντά στη γενέτειρά του, το χωριό Φρατί στο Κουρταλιώτικο Φαράγγι, που το ξέρει σαν την τσέπη του. Πρέπει να επισκεφτεί κανείς το μαγαζί του χειμώνα και άνοιξη, τότε που τα άγρια χόρτα είναι σε πλήρη αφθονία, για να εκτιμήσει τη γνώση και τη μαγειρική του Μανόλη. Μαγειρεύει τα χόρτα τσιγαριαστά αλλά και με διάφορα κρεατικά, κυρίως με χοιρινό, με κουνέλι ή με μωρογούρουνο (μικρό γουρουνόπουλο που ψήνεται με το δέρμα του). Μαζεύει και τα μικροσκοπικά άγρια, αγκαθωτά αγκιναράκια, που τα κάνει φρικασέ ή με κατσικάκι στην κατσαρόλα.
Το Καφενείο του Μανόλη
Χαραλάμπου Λιανδρή, Πλατεία Ηρώων Ατσιπόπουλο, Ρέθυμνο
- Τηλέφωνο: 28310-32.350
*Οι τιμές και το μενού των εστιατορίων είναι αυτά που ίσχυαν κατά τη χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.
*Τα ρεπορτάζ αγοράς και τα προϊόντα που προτείνουμε στον Γαστρονόμο είναι επιλογές των συντακτών και δεν έχουν εμπορικό σκοπό ούτε αποφέρουν διαφημιστικό έσοδο.
Πηγή: Γαστρονόμος
