Κολοκυθοανθοί: τα πάντα για το νόστιμο λουλούδι της κολοκυθιάς και 16 συνταγές

Κολοκυθοανθοί: τα πάντα για το νόστιμο λουλούδι της κολοκυθιάς και 16 συνταγές

Στην κατσαρόλα, στον φούρνο, στο τηγάνι, το πιο βρώσιμο βρώσιμο λουλούδι, γίνεται ένα από τα ωραιότερα γεμιστά της εθνικής κουζίνας μας. Γίνεται όμως πολλά ακόμη.

3' 31" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Όσο κι αν πολλοί το παλεύουν για να ανατρέψουν τα δεδομένα, άλλο λουλούδι δεν έχει φαγωθεί περισσότερο από ότι ο ανθός της κολοκυθιάς. Πρόκειται για τους περίφημους κολοκυθοανθούς, που βγαίνουν από το κοτσάνι της κολοκυθιάς (αρσενικοί) και από την άκρη του κολοκυθιού (θηλυκοί), γεμίζονται ή και όχι, και τηγανίζονται ή μαγειρεύονται στην κατσαρόλα ή στον φούρνο. Τους χρησιμοποιούν στις μαγειρικές τους σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, και κατεξοχήν στα νησιά του Αιγαίου. Αγέμιστοι μπαίνουν για νοστιμιά και εμπλουτισμό της γεύσης σε καλοκαιρινά πιάτα όπως τουρλού, γεμιστά, τσιγαριαστά χόρτα και χορτόπιτες με βλίτα, κολοκύθια, και άλλα εποχικά υλικά. Αν μαγειρευτούν μόνοι τους, τους γεμίζουν κυρίως με ρύζι, αλλά και με τυριά, όπως φέτα και λαδοτύρι. Γίνονται μελωμένα γεμιστά στον φούρνο ή στην κατσαρόλα, ενώ και στο τηγάνι γίνονται ένας έξοχος μεζέ, συνήθως παναρισμένοι σε αλεύρι ή κουρκούτι.

Το λουλούδι του μανάβη

Στην αγορά, δυστυχώς σπάνια βρίσκουμε αρσενικούς κολοκυθοανθούς. Φέρνουν κάποιες λαϊκές και ορισμένα μανάβικα, συνήθως σε ματσάκια, σαν ανθοδέσμες. Θέλει ψάξιμο. Μη διστάσετε όμως να παραγγείλετε από τον μανάβη σας: για αυτόν είναι εύκολο να βρει στον προμηθευτή του αρσενικούς κολοκυθοανθούς και να τους φέρει. Μην ξεχνάτε πως η ζήτηση διαμορφώνει την προσφορά. Πριν από λίγα χρόνια, δεν βρίσκαμε πληθώρα πραγμάτων στην αγορά, μέχρι που άρχισε ο κόσμος να τα ζητά. Συχνότερα, βρίσκουμε θηλυκούς κολοκυθοανθούς: επιλέγουμε σχετικά μικρούς, που είναι πιο τρυφεροί, και με ένα μαχαιράκι αφαιρούμε από τη βάση στο εσωτερικό κάθε ανθού τη χοντρή πορτοκαλόχρωμη βάση, προσεκτικά, για να μη σκιστεί ο ανθός.

Πρωινός, φρέσκος φρέσκος και καμαρωτός

Όσο πιο φρέσκοι είναι οι κολοκυθοανθοί, τόσο πιο εύκολα γεμίζονται. Οι φρεσκοκομμένοι, πρωινοί ανθοί έχουν πέταλα ανοιχτά και ντούρα. Όσο περνά η μέρα, τα ευαίσθητα αυτά λουλούδια μαραζώνουν, χάνουν τη φρεσκάδα και την κρουστή υφή τους και οι άκρες των πετάλων κλείνουν προς τα μέσα, οπότε για να τους γεμίσουμε θα χρειαστεί να ταλαιπωρήσουμε το λουλούδι. Μια πρωινή επίσκεψη στη λαϊκή θα μας εξασφαλίσει τους πιο φρεσκοκομμένους ανθούς, τους οποίους θα γεμίσουμε αμέσως μόλις επιστρέψουμε στο σπίτι. Η προετοιμασία τους είναι απλή, αλλά πρέπει και αυτή να γίνει σχετικά νωρίς μετά την αγορά τους, πριν αρχίσουν να μαραζώνουν.

Απαλοί χειρισμοί στο γέμισμα

Το γέμισμα των ανθών χρειάζεται προσοχή για να μη σχιστούν, αλλά, αν συμβεί και κανένα ατύχημα, δεν χάθηκε ο κόσμος, θα μπαλώσουμε το άνοιγμα με τις άκρες του ανθού. Τους ανοίγουμε προσεκτικά και κόβουμε από το εσωτερικό του καθενός έναν κοκκινωπό, σκληρό «αστερία» στη βάση του λουλουδιού. Αυτό είναι προαιρετικό, αλλά επιθυμητό. Έπειτα, με ένα μαχαιράκι στρογγυλεύουμε γύρω γύρω τη σκληρή βάση εξωτερικά του λουλουδιού, εκεί που είναι κολλημένο δηλαδή με το κολοκύθι. Ξεπλένουμε τα λουλούδια με κρύο νερό, προσεκτικά για να μην τα διαλύσουμε, και τα αφήνουμε να στραγγίξουν.

Η γέμιση θα φουσκώσει στο ψήσιμο και μπορεί να σχίσει τον τρυφερό ανθό, γι’ αυτό δεν τους τιγκάρουμε, αλλά βάζουμε μικρή ποσότητα: 1 κουτ. γλυκού για τους μικρούς ανθούς, 2 κουταλάκια αν είναι λίγο μεγαλύτεροι. Κρατάμε τον ανθό όρθιο στη μία παλάμη και με το άλλο χέρι ανοίγουμε προσεκτικά τα πέταλα. Βάζουμε τη γέμιση με ένα κουταλάκι στη βάση του ανθού, εκεί που είναι στρογγυλός και φουσκωτός, και αφήνουμε κενό τον ανθό από τη μέση και πάνω που στενεύει και κλείνει. Στρίβουμε απαλά τα πέταλα να μοιάζουν με πουγκί και βάζουμε τον ανθό όρθιο σε ένα ευρύχωρο ταψί, με τις στριφτές άκρες του προς τα πάνω σαν τσουλούφι.

Δοκιμάστε τους και στο ταψί

Παρόλο που πιο σύνηθες είναι να τους μαγειρεύουμε σε κατσαρόλα ή στο τηγάνι, είναι πολλοί που προτιμούν την πήλινη γάστρα με καπάκι, για ομοιόμορφο ψήσιμο, ή εναλλακτικά ένα ταψί το οποίο σκεπάζουν με αλουμινόχαρτο όσο μαγειρεύονται. Πρέπει να τοποθετηθούν στριμωχτά, για να μην έχουν χώρο να κινηθούν στο ψήσιμο και ανοίξουν. Μόλις γεμίσουμε το ταψί, περιχύνουμε τους ανθούς με ζεστό ζωμό και ελαιόλαδο και σκεπάζουμε το σκεύος με το καπάκι του. Ψήνουμε τους ανθούς στον φούρνο στους 130°C για περίπου 1½ ώρα. Ξεφουρνίζουμε, αφήνουμε για 30 λεπτά χωρίς να ανοίξουμε το σκεύος και μετά για άλλα 30 λεπτά με ξεσκέπαστο. Στο ταψί θα έχει μείνει περίπου 1 δάχτυλο ζουμί, αρκετά λαδερό, πάρα πολύ νόστιμο. Αυτό το ζουμί θα το αφήσουμε όπως είναι, κάνει για μεγαλειώδη λαδομπούκια (κοινώς παπάρες) ή, όταν γίνει χλιαρό, θα το ανακατέψουμε με γιαούρτι για να γίνει μια αραιή σάλτσα.

Δείτε εδώ 16 συνταγές με κολοκυθοανθούς

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT