Δυο μικροσκοπικά τραπεζάκια, στρωμένα με καρό τραπεζομάντηλα, που θυμίζουν λίγο το «η Λαίδη και o Αλήτης». Μια όμορφη καμπυλωτή μπάρα με ιταλικά, κοκκινωπά κυρίως, ποτά. Μυρωδιές από φλούδες πορτοκαλιού και άλμη. Και έξω, στο ωραίο πεζοδρόμιο της Μεναίχμου, πεντέξι ακόμα στριμωχτά τραπέζια και μπόλικο σούσουρο. Στη ζωηρή πιάτσα που έχει στηθεί τον τελευταίο καιρό στο δρομάκι του Νέου Κόσμου (βλ. Annie Fine Cooking, που έκανε την αρχή, και μετά Επτά Μάρτυρες, Baubo κ.ά.) προστέθηκε μόλις και το Amore, μια spritzeria ινσταγκραμική, που θέλει να γίνει προορισμός για τα απογευματινά μας ποτά.
 |
 |
Σε αυτά τα χαμηλών αλκοολικών βαθμών, πικρόγλυκα, μπουρμπουληθρέ και μη, ποτά εστιάζει ο κατάλογος. Η ραχοκοκαλιά του είναι τέσσερα καλοφτιαγμένα spritz με βάση τα πιο δημοφιλή ιταλικά «πικρά»: Aperol, Campari, Averna και Cynar (εκείνο με την αγκινάρα). Ετοιμάζουν επίσης τα πιο κλασικά aperitivo cocktail, από Negroni και Americano μέχρι Garibaldi και ένα ωραιότατο Sbagliato (Campari, βερμούτ και προσέκο). Οι φαν του (πολύ) dirty Martini θα ευχαριστηθούν τη signature εκδοχή του μαγαζιού με ελιά, αντζούγια, αγγουράκι πίκλα και κάππαρη, που είναι ποτό και σνακ μαζί. Όσο για το κρασί, υπάρχουν έξι-επτά ενδιαφέρουσες ετικέτες από τον ελληνικό αμπελώνα οι οποίες θα ανανεώνονται που και που.
Τα κρύα μεζεδάκια που σερβίρουν για το απαραίτητο τσιμπολόγημα είναι απλά αλλά δείχνουν μια έξτρα φροντίδα – λίγο σαν να έβγαλε ένας φίλος ό,τι καλό του βρέθηκε στο ψυγείο και το έβαλε σε μια πιατέλα για την παρέα, όπως για παράδειγμα ένα γευστικό και στιβαρό ψωμί, ελληνικά αλλαντικά και τυριά, φρέσκα φρούτα, αυγοτάραχο συνδυασμένο με ψημένα αμύγδαλα, δαμασκηνοελιές αλλά και πηχτή Δράμας με φρυγανίτσες και καππαρόμηλα. Τα banderillas (το όνομα προκύπτει από τα πολύχρωμα, φανταχτερά διακοσμημένα στικ των ταυρομάχων) δεν είναι παρά ξυλάκια στα οποία έχουν περαστεί πίκλες, ελιές, ντοματίνια και αντζούγιες. Σούπερ συνδυασμός και το καρίκι με σύκα και tortas (ισπανικές λεπτές «πίτες» με ελαιόλαδο, ζάχαρη και γλυκάνισο που ταιριάζουν φοβερά με μπλε τυριά).
Σαν σωστή spritzeria, το Amore δεν μένει ανοιχτό μέχρι πολύ αργά, ούτε και σερβίρει όλα τα ποτά που θα έβρισκε κανείς σε ένα κλασικό μπαρ. «Μεταφράζει» ωραία στα ελληνικά την ιταλική συνήθεια του απεριτίβο και όπως φαίνεται έχει γίνει ήδη στέκι.
