Τι λένε οι επιστήμονες για την πιθανότητα μετάδοσης του ιού από τα κατοικίδια.
O κορονoϊός είναι ένας και μοναχικός καουμπόι-δολοφόνος. Είναι μια ολόκληρη οικογένεια RNA-ιών, πολλοί από τους οποίους μπορούν να εντοπιστούν σε διάφορα είδη ζώων. Το κάθε είδος έχει τη δική του εκδοχή ιού που δεν μεταδίδεται στα άλλα είδη. Και, το σημαντικότερο, κανένας από αυτούς τους διαφορετικούς ιούς δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.
Στον άνθρωπο την τελευταία εικοσαετία εμφανίστηκαν κορονοϊοί όπως ο SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome), ο MERS-CoV (Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus), καθώς και ο πρόσφατος κορονοϊός COVID-19. Παρόλο που πιθανολογείται ότι αυτές οι λοιμώξεις του ανθρώπου άρχισαν από κάποιο ζώο, κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί επαρκώς. Αντίθετα, αυτό που είναι πλέον αδιαμφισβήτητο είναι η εύκολη μετάδοση των τριών αυτών ιών από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει επανειλημμένα ανακοινώσει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για μόλυνση ζώων συντροφιάς από τον συγκεκριμένο ιό.
Υπάρχει ένας κανόνας της μαμάς φύσης που λέγεται «φραγμός των ειδών» (Species Barrier). Αυτός ο κανόνας αποτρέπει τη μεταφορά μιας ασθένειας από το ένα ζωικό είδος στο άλλο (και, ευτυχώς, βαθιά μέσα στη βιολογία μας, είμαστε κι εμείς άλλο ένα ζωικό είδος).
Ισχύει απόλυτα ο κανόνας αυτός; Όχι. Η διάτρηση του «φραγμού των ειδών» είναι πάντα μια πιθανότητα, γιατί μπορεί η μητέρα φύση να μεριμνά για την επιβίωσή μας, αλλά, δυστυχώς, το ίδιο κάνουν και οι ιοί. Κάποιοι είναι πολύ σκληροί για να πεθάνουν και κάνουν τα πάντα για να επιβιώσουν. Ανάμεσά σ’ αυτά είναι η ικανότητά τους να μεταλλάσσονται. Και σε μία από τις μεταλλάξεις τους μπορεί να αποκτήσουν και αυτή την επικίνδυνη ιδιότητα της διάτρησης.
Όμως, ας μην ξεχνάμε αυτό: η ζωή είναι ένα διαρκές παιχνίδι με τις πιθανότητες. Και επειδή οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο με τον κορονοϊό είναι απειροελάχιστες, εστιάζουμε στο προκείμενο: τη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και αφήνουμε τα αγαπημένα μας ζώα στην ησυχία τους.
Συνεπώς, όχι, δεν κινδυνεύουμε από τα ζώα μας. Στατιστικά μιλώντας, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι κάτι άλλο θα μας σκοτώσει. Μέχρι να περάσει η λαίλαπα του κορονοϊού, τα ζώα συντροφιάς είναι η καλύτερη παρηγοριά μας για όλα: τις μοναχικές βόλτες που θα αναγκαστούμε να κάνουμε, την εθελουσία απομόνωση στα σπίτια μας, την αποφυγή των πολυπληθών συναθροίσεων. Πώς αντέχονται όλα αυτά από ένα κοινωνικό ζώο όπως είναι ο άνθρωπος χωρίς έναν σκύλο ή μια γάτα δίπλα του; Ρητορικό το ερώτημα. Δεν αντέχονται.
Υ.Γ. Επειδή για τα ειδικά ζητήματα πρέπει να μιλούν οι ειδικοί και εμείς οι δημοσιογράφοι οφείλουμε να είμαστε –στην καλύτερη περίπτωση– εκείνοι που μεταφέρουν τη γνώση τους, όλες οι πληροφορίες (και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και αυτούσια εδάφια) προέρχονται από δημοσίευση που έχει κάνει στα social media ο καθηγητής Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων των Ζώων στο Τμήμα Κτηνιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας ΑΠΘ, Σπύρος Κ. Κρήτας. Η πίστη σώζει, αγαπητέ αναγνώστη. Η πίστη στην επιστήμη. Και στους ανθρώπους της, που αυτή την περίοδο δουλεύουν σκληρά για εσένα κι εμένα. Προσωπικά, τους είμαι ήδη ευγνώμων.■
