Από την ελβετική πλευρά βρίσκεται η γραφική κωμόπολη Κροϊτσλίνγκεν και από τη γερμανική πλευρά βρίσκεται η γνωστή φοιτητούπολη Κονστάντζα, στις όχθες της ομώνυμης λίμνης. Μέχρι να κλείσουν τα σύνορα, λόγω του κορονοϊού, η διέλευση ήταν συχνότατη – πολλοί Γερμανοί εργάζονταν στην Ελβετία, πολλοί Ελβετοί ψώνιζαν (σε καλύτερες τιμές) στα γερμανικά πολυκαταστήματα, και γενικώς η κινητικότητα του πληθυσμού είχε δημιουργήσει πολλές φιλικές αλλά και ερωτικές σχέσεις.
Ο συρμάτινος φράχτης που τοποθετήθηκε στα σύνορα των δύο χωρών είχε ως στόχο να αποφευχθούν οι θερμοί (και άρα μεταδοτικοί) εναγκαλισμοί, κάτι που βέβαια δεν συνέβη, καθώς οι αρχές παρατήρησαν ζευγάρια να ανταλλάσσουν φιλιά ανάμεσα στα συρματοπλέγματα. Γι’ αυτό και τοποθετήθηκε ένας δεύτερος φράχτης σε απόσταση δύο μέτρων, μετατρέποντας αυτόματα έναν αριθμό σχέσεων σε πλατωνικές.
Τουλάχιστον, αν κρίνουμε από τα κοντομάνικα, η άνοιξη στην κεντρική Ευρώπη φαίνεται θαυμάσια.
