Οι ΜΚΟ, τα υπουργεία και τα ερωτηματικά που προκύπτουν.
Μαθαίνω ότι το Υπουργείο Εσωτερικών προγραμματίζει τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού μητρώου των φιλοζωικών σωματείων και ενώσεων. Κάτι που θα έπρεπε να υπάρχει από καιρό, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι προέκυψε από την ανάγκη καταγραφής των ΜΚΟ σε σχέση με το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα και θα προσφέρει πληροφόρηση και απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα, όπως:
Πόσες είναι οι φιλοζωικές οργανώσεις στην Ελλάδα;
Ποια είναι η πραγματική τους δραστηριότητα;
Πώς χρηματοδοτούνται;
Πόσες από αυτές υπάρχουν μόνο στα χαρτιά και στις υπογραφές, όταν πρόκειται για κρατικές επιχορηγήσεις;
Πόσες από αυτές συνεργάζονται με δήμους και με ποιον τρόπο;
Πόσες από αυτές παρανομούν επιδεικτικά, δημοσιεύοντας αγγελίες με ζώα προς πώληση ή ζητώντας εθελοντική βοήθεια για μεταφορά στο εξωτερικό;
Τι άλλες δραστηριότητες έχουν τα πρόσωπα που τις λειτουργούν;
Προσωπικά θα ήθελα να μάθω και γιατί είναι τόσο πολλές, αλλά αυτό, φαντάζομαι, θα προκύψει αυτομάτως από την καταγραφή τους. Αυτό λοιπόν είναι ένα θετικό βήμα.
Ένα άλλο βήμα προς τα εμπρός ήταν η υπαγωγή της βάσης δεδομένων των καταγεγραμμένων κατοικιδίων στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης –ξέρετε, εκεί όπου βρίσκονται όλες οι αρμόδιες Διευθύνσεις για τα ζώα– ως μοναδικό αρμόδιο υπουργείο. Και μετά, κάναμε μεταβολή.
Ένας εμβριθής κρατικός λειτουργός ας μας εξηγήσει, λοιπόν, γιατί αποφασίστηκε τελικά το μητρώο των φιλοζωικών σωματείων να υπαχθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών, τη στιγμή που ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης έχει ήδη αναλάβει πρωτοβουλίες για την προστασία των ζώων (σεμινάρια για τα ιπποειδή, πάταξη του παράνομου εμπορίου ζώων συντροφιάς, έρευνα για την ευζωία των οικόσιτων ζώων). Τη στιγμή που ο κ. Βορίδης δηλώνει επανειλημμένως, σε όλους τους τόνους, πως οτιδήποτε αφορά την τετράποδη μέριμνα είναι (και δικαίως το ισχυρίζεται) δική του ευθύνη.
Το Υπουργείο Εσωτερικών έχει τρεις Γενικές Γραμματείες: Εσωτερικών και Οργάνωσης, Ανθρώπινου Δυναμικού και Δημόσιου Τομέα, Ιθαγένειας. Αποκλείοντας τις δύο τελευταίες, μας μένει μόνο η Εσωτερικών και Οργάνωσης, όπου, πέρα από τα Οικονομικά και την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, μένει μόνο η Γενική Διεύθυνση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Και εδώ είναι το βήμα προς τα πίσω. Από τη μια επιχειρείται να δημιουργηθεί ένας κεντρικός μηχανισμός ελέγχου των διάσπαρτων και κατακερματισμένων σωματείων, ώστε να διαπιστωθεί πόσα από αυτά κάνουν τη δουλειά που αναφέρεται στο καταστατικό τους και πόσα είναι κομπίνες (περί αυτού πρόκειται, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας), και από την άλλη αυτός ο μηχανισμός εντάσσεται στη Διεύθυνση που ασχολείται με τους ΟΤΑ! Τους ίδιους ΟΤΑ που θα χρειαστεί να ελεγχθούν αύριο, αν υπάρξουν υποψίες ότι τα «έχουν κάνει πλακάκια» με φιλοζωικές-φαντάσματα και «επαγγελματίες φιλόζωους».
Αν δεν είναι αφελής σκέψη, είναι υποβολιμαία. Κι αν δεν είναι τίποτε από τα δύο, τότε πρόκειται για άλλη μία περίπτωση προσέγγισης «trial and error» (ή, όπως λέμε και στα μέρη μου, «στου κασίδη το κεφάλι μάθανε μικροί μεγάλοι»), όπου θα δοκιμάσουμε με τυχαία σειρά τα πάντα, μέχρι να μας κάτσει αυτό που λειτουργεί. Αν μας κάτσει.
Μήπως το γραφείο του κ. Μάκη Βορίδη πρέπει να κινηθεί προληπτικά και να διεκδικήσει αυτό που του ανήκει –ως υποχρέωση, αλλά και ως προνόμιο–, αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι στην κυβέρνηση που θεωρούν προνόμιο τη φιλοζωία;■
